برخی اظهارنظرهای شخصیتهای اصلاحطلب نشان میدهد، اختلافات بر سر کابینه دولت تدبیر و امید بالا گرفته و حامیان پروپا قرص روحانی در انتخابات ۹۶ نیز نسبت به کارآمدی دولت ناامید شدهاند.
اکثریت مردم با توجه به عملکرد دولت یازدهم در حوزههای مختلف، مجدد در انتخابات 96 دولت تدبیر و امید را انتخاب کردند و با توجه به همراهی و حمایت تمامعیار مجلس از دولت، عملاً اعتراض از عملکرد دولت دوازدهم راه به جایی ندارد.
از منظر نگارنده که قریب به 5 سال است در حوزه جمعیت ایران و جهان و تحولات مرتبط با آن در حال پژوهش و تألیف است، رویکرد روشن و دقیق دولت تدبیر و امید در مواجهه با سیاستهای کلی جمعیت، رویکرد عدم پذیرش و مقابله هدفمند است.
یکی دیگر از بی تدبیری های دولت تدبیر و امید را می توان در مخالفت با تصویب قانون افزایش وام ازدواج در سال 1395 دانست که نماینده دولت در صحن علنی مجلس به طرفداری از بانکها، افزایش وام ازدواج جوانان را اقدامی منفی جلوه داد.
از روز نخست تصویب پیشنویس توافق هستهای در ژنو، دهها تحریم جدید علیه کشورمان وضع شد، افراد و سازمانهای ایرانی بسیاری از حق و حقوق بینالمللیشان منع شدند و در فضای جهانی تحقیر ایرانیان با برداشت میلیاردها دلار از اموال بلوکه مردم ادامه یافت.
یکی از چهرههای نزدیک به آیتالله هاشمیرفسنجانی گفت: پس از اطلاع از عدم تأیید صلاحیت آیتالله، دیدم شور و شعف در مرکز تحقیقات استراتژیک پیچیده و حسین فریدون و دیگران خوشحالی میکنند که آقای هاشمی تأیید نشد!
افزایش نرخ بیکاری در سال گذشته رهبر معظم انقلاب اسلامی را بر آن داشت که در پیام نوروزی شان، تاکید ویژه ای روی مسئله اشتغال داشته باشند. مسئله ای که به تبع آن عدم رونق اقتصادی در کشور را نشان می دهد.
خبر چندانی از بهبود وضعیت معیشت مردم نیست و در بازاری که تقریبا تحرک خاصی مشاهده نمیشود حرف از تورم تکرقمی زده میشود و این در شرایطی است که بانکهای معتبر کشور یکی پس از دیگری در حال ورشکستگیاند.
بهنظر برخی تحلیلگران، دلیل ناهمگونی تیم اقتصادی دولت روحانی را باید در ماهیت ائتلافی کابینه دید. دولت حسن روحانی، حاصلجمع مدیرانی از طیفهای مختلف سیاسی است که زیر چتر اعتدال دور هم جمع شدهاند. سابقه چپ علی ربیعی در کنار کارنامه راست محمدرضا نعمتزاده و یا خاستگاه طبقاتی متفاوت وزرای مختلف، باعث شده تا نتوان کابینه روحانی را یک کابینه یکدست از نظر سیاسی، طبقاتی یا حتی حزبی دانست.
تحویل نگرفتن و تحقیر کردن ظرفیتهای خودی و سینهچاک کردن برای چشمآبیها و موبورها و اهل فرنگ یکی از خلقوخوهای طایفه قجر بود که بعدا بخوبی به پهلویها هم انتقال یافت.
اقدام کنگره آمریکا بیان واقعیت محسوس و ملموس و حاکی از بی نتیجه بودن مذاکره هستهای و تحمیل هزینههای سنگین آن به کشورمان است. سخن اصلی در این نوشته خسارات فراوانی است که بعد از 3 سال مذاکرات پرهزینه هستهای متحمل شدهایم.
وعدههای «برجام» را دادند و اکنون میگویند چه کسی این وعدهها را داد؟! درست مثل پروژه «مفسدنمایی» که اکنون گفته میشود چه کسی برای تخریب ما از اعلام فساد لذت میبرد؟!
قائم مقام حزب اعتماد ملی گفت: اینطور نیست که از حالا چک سفید امضاء دهیم و بگوییم نامزد ما منحصر به فرد است باید روی همه گزینهها و سناریوها در جلسات بحث شود.
تقابل میان گفتمان انقلابی با گفتمان وابستگی در طول دوره دولت یازدهم روند رو به افزایش داشته است. اگر چه حسن روحانی در دوره تبلیغات ریاست جمهوری خود اعلام کرد اگر رئیس جمهور شود طوری رفتار خواهد کرد که به تعبیر خود او آب در دل رهبری تکان نخورد، اما موضع گیری های متعدد وی در طول چند گذشته و مشی سیاست خارجی او در پیوند زدن مسائل اقتصادی با مذاکرات هسته ای بخش قابل توجهی از ظرفیت رهبری را به مسائل داخلی معطوف نموده است.
وقتی مربی نامناسب، هیچ هدف و برنامه و تقسیم کار درستی را برای تیم تعریف نمیکند یا اصرار دارد بازیکنان خسته و سالخورده را به خدمت بگیرد و اساساً با اسلوب بازی ناآشنا باشد، طبیعتاً به سمت «اتلاف فرصت»ها کشیده میشود.