خندوانه مسلماً خالی از اشکال نیست و مانند هر حرکت رسانه ای دیگری ایراداتی دارد، اما وزن این مشکلات چه اندازه است؟ قطعاً آن اندازه نیست که ما بخواهیم کلیت برنامه را زیر سوال ببریم.
طالبی در "قلاده های طلا" عیار بالای خود در تصویرسازی اتفاقی سیاسی-تاریخی نشان داده بود و حالا یک درام سراسر تاریخی می تواند سبد خالی سینمای ایران از این ژانر را پروپیمان کند.
آقای رئیسجمهور را به جای مشورت با وزیری که دلیل شرکت نکردن در تنها جشنواره سینمایی مردمی انقلاب (عمار) را نداشتن وقت عنوان کرده، به شنیدن درد و دلهای امثال حاتمیکیا، مظفری، کشاورز، عربنیا، الماسی، سلحشور و ... درباره وضعیت اخلاقی و رفتاری جامعه هنری کشور جلب میکنم.