به گزارش دیدبان به نقل از رویش، برنامه خندوانه که دومین سری خودش را پشت سر می گذارد، توانسته است در مدت پخشش، مخاطب بسیار خوبی را جذب کند و گوی سبقت را از برنامه های ماهواره ای برباید. به طوری که اکثر کسانی که مدت هاست با تلویزیون و برنامه های آن قهر کرده اند، بخاطر تماشای این برنامه به پای تلویزیون وطنی می نشینند و لذت می برند، موضوعی که در دنیای امروز و تنوع رسانه ها و سهولت دسترسی، از جمله نکات مثبت و با اهمیت این برنامه است. این نکته زمانی خود را بیشتر نشان میدهد که دقت کنیم خیلی از ابزار جذب مخاطب که تقیدات دینی و فرهنگی ما استفاده از آنها را مجاز نمیداند در اختیار برنامه های آنتن های دشمن فرهنگی ما وجود دارد، با این حال خلاقین و ایده های نو در خندوانه توانسته است الگویی موفق( والبته نه ایده آل) را به اجرا درآورد و نشان دهد با حفظ شئونات اسلامی و فرهنگی، هم می شود مردم ایران را بخندانیم و هم مفاهیم اجتماعی اصیل را بیاموزیم...
از طرفی تهیه کننده و کارگردان خندوانه توانسته اند با جمع آوری یک تیم قوی و آشنا به رسانه در پشت صحنه و بهره گیری از افرادی مانند محمدرضا شهیدی فر و با رعایت چهارچوب های رسانه ملی و قواعد برنامه سازی در آن، خندوانه را از حاشیه ها تا حد قابل قبولی دور نگه دارند و این فرصت را به مخاطب بدهند که با این برنامه به خوبی ارتباط برقرار کند. خندوانه اکنون به یکی از برندهای سیمای ملی تبدیل شده است و توانسته اکثر مخاطبین با هر سلیقه و طرز تفکری را راضی نگه دارد. به گونه ای که از خبرنگار و هنرپیشه و مداح گرفته تا دکتر و سیاستمدار همه لب به تمجید از این برنامه گشوده اند. تمام این ها نشان می دهد سازندگان این برنامه به خوبی توانسته اند جایگاه خود و برنامه شان را شناخته و در یک مسیر درست برای هرچه بهتر پیش رفتن محصول نهاییشان تلاش کنند.
اما متاسفانه همیشه این دست اندرکاران یک برنامه نیستند که باعث حاشیه سازی می شوند، بلکه گاهی تنگ نظری ها، حساسیت های بیجا و کوته فکری های دیگران است که یک برنامه را از مسیر صحیح خارج کرده و به حاشیه می راند. برای نمونه نیز می توان به پارک ملت اشاره کرد که همین حاشیه ها و واکنش به سخنان یک مهمان در این برنامه،پارک ملت را به تعطیلی دائم کشاند و علیرغم وعده و وعیدهای مسئولان وقت سیما، هیچ گاه به آنتن بازنگشت.
اخیراً نیز گروه ها و اشخاصی شروع به حاشیه سازی های اینچنینی برای خندوانه کرده اند. حاشیه هایی که متاسفانه در جو فعلی به زودی جای متن را می گیرد و دردسر آفرین می شود. گروهی رامبد جوان را به خاطر معرفی کتابی که در آن نام یکی از روسای جمهور آمده است شماتت کرده و آنچنان موضوع را جلوه می دهند که گویی یک برنامه ریزی دقیق برای شکستن خطوط قرمز و .. در کار بوده است و طرح زیبای کتابخوانی خندوانه که مسلماً موجب گسترش این فرهنگ می شود را وارد حاشیه می کنند و شخصی دیگر از سر کوته بینی و در صفحه اینستاگرامش می خواهد که ملت به حیایی بخاطر بازی در قلاده های طلا رای ندهند و به همین راحتی با موجی که مخالفین و موافقین این پست راه می اندازند یک برنامه صرفاً فرهنگی که در تلاش است ساعتی خوش را برای خانواده ها رقم بزند، دچار حاشیه و دردسر می کند. از طرف دیگر هم یکی از سیاسیون مطرح اصلاحطلب هم در صفحه اجتماعی خود با گذاشتن تصویری خاص!، از مخاطبینش میخواهد به یکی از خنداننده ها رأی بدهند. این کج سلیقگی ها باعث می شود که "لیگ خنداننده برتر" رنگ سیاسی بگیرد و خندوانه چوب لای چرخش برود و این جفا در حق خندوانه و مردم ایران است.
در حالی که مدیران ارشد در ایران عموماً کمتر ریسک پذیرند و به محض ایجاد مسائل این چنینی عطای یک برنامه را به لقایش می بخشند، گسترش این فضاها به مثابه سمی است که می تواند خندوانه را خیلی سریع از پا بیندازد و این تجربه موفق را به تعطیلی بکشاند.
خندوانه مسلماً خالی از اشکال نیست و مانند هر حرکت رسانه ای دیگری ایراداتی دارد، اما وزن این مشکلات چه اندازه است؟ قطعاً آن اندازه نیست که ما بخواهیم کلیت برنامه را زیر سوال ببریم. خنداونه توانسته است با ایجاد یک ترکیب همگون و مناسب، برنامه ای را بر روی آنت ببرد که ضمن شاد کردن ملت ایران، پیوست های اجتماعی و فرهنگی مهمی را نیز به مخاطب خود هدیه دهد. ترغیب به کتابخانی، صرفه جویی، کمک به همنوع، تلاش برای شاد کردن دیگران و ... از جمله مفاهیمی است که خندوانه با توجه به فرصت مناسبی که در اختیار دارد به خوبی بر روی آن ها مانور می دهد و به بالا رفتن سطح فرهنگ جامعه کمک می کند.
به نظر می سرد مسئولین برنامه بایستی تلاش مضاعفی برای جلوگیری از حاشیه سازی ها داشته باشند. باید مراقب بود که این فرصت مناسب به دلایل واهی و بخاطر اتفاقات و تنگ نظری های خارج از برنامه، تلف نشود و به باد نرود.