در کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲، هنرمندان ارجمند را یا زندانی کردند، یا به طرف حبس ابد بردند، یا مجبورشان کردند که مهاجرت کنند یا آنها را ناچار کردند به خانه‌هایشان بروند. آقایان نوشین، سارنگ، خیرخواه، خاشع، جعفری‌ و خانم‌ها لرستانی، مهرزاد، ژاله و... تا دلتان بخواهد افراد فهیمی در آن دوران بودند که حکومت آنها را کنار گذاشت. برخورد با این افراد دلایل سیاسی داشت. حکومت اندیشه را نمی‌خواست و این افراد در بهترین حالت یا خانه‌نشین شده یا مجبور به مهاجرت شدند.

"چریک پیر" اواخر سال 93 در یک محفل خصوصی گفته بود: باید از این به بعد از تجربه امیرکبیر استفاده کنیم و به گونه ای رفتار کنیم که ناصرالدین شاه نترسد...

بعدا باید یک قالبی پیدا کنیم برای ورود دوباره او به جریان اصلاحات، او الان از ما عصبانی است اما باید شرایطش را برایش فراهم کنیم.

وکیل مدافع بهزاد نبوی از قطعی شدن محکومیت موکلش خبر داد.

سید محمدعلی ابطحی در این‌باره با انتشار عکسی در شبکه‌های اجتماعی نوشت: ظهری با آقای خاتمی رفتیم دیدن آقای بهزاد نبوی که از زندان آزاد شده است. پرس و جو از حال و سلامتی بهزاد کمر خمیده. توی راه گفتم امروز دوم خرداد است و از طرف اهالی فیسبوکیه پیجم تبریک می‌گویم. لبخند تلخی زد و سری تکان داد.

ابراز بی اعتمادی رهبر انقلاب اسلامی ایران به آمریکا شاید یکی از چالش های سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران تلقی شود که افکار عمومی را بر سر چرایی آن با دچار سردرگمی کرده است .