به گزارش دیدبان،چکیده
یکی از جدیدترین شاخصهای مورد استفاده برای ارزیابی پیشرفت جوامع، «شاخص جهانی شادی» است. این شاخص برای سنجش سطح شادکادمی افراد از 7 نماگر اصلی همچون سرانه تولید ناخالص داخلی، حمایت اجتماعی، امید به زندگی سالم، آزادی در انتخاب زندگی، سخاوت، ادراک فساد و آسایش خاطر استفاده مینماید. در این مقاله، با استفاده از روش تحلیلی، به بررسی انتقادی این شاخص با رویکرد اسلامی و ارزیابی توانایی آن جهت ارزیابی سطح شادکامی در جوامع مسلمان میپردازیم. بر اساس یافتههای پژوهش، شاخص جهانی شادی از جهت تعریف مفهوم شادی و نشاط و همچنین مؤلفههای پیشنهادی با آموزههای اسلامی سازگاری ندارد. از این رو، این شاخص نمیتواند به عنوان یک ابزار قابل اعتماد تصویر درستی از سطح شادکامی در جوامع اسلامی و در نتیجه میزان پیشرفت آنها ارائه نماید. تدوین شاخص شادی در رویکرد اسلامی مستلزم استخراج مؤلفههای اسلامی شادکامی، و ارائه شاخص ترکیبی جدیدی برای سنجش آن است.
کلیدواژهها: توسعه، شاخصهای توسعه، شاخص جهانی شادی و مؤلفههای اسلامی شادی.
نویسندگان:
ساجد صمدی قربانی / دانشجوی دکتری علوم اقتصادی در دانشگاه آزاد واحد تهران شمال
مهدی طغیانی / استادیار دانشگاه اصفهان
دو فصلنامه معرفت اقتصاد اسلامی - سال هشتم، شماره 1، پاییز و زمستان 1395.