به گزارش دیدبان،یکی از مسایل مورد بحث نزد فقهای امامیه، نقش حسن ظاهر در کشف عدالت انسان است برخی بر آنند که حسن ظاهر برای اثبات عدالت کافی است و نیازی به جستجو و تحقیق از حالات باطنی فرد نمیباشد و برخی حسن ظاهر را کشف کنندۀ عدالت نمیدانند. در این نوشتار ضمن بازخوانی کلمات فقها و بررسی دلایل، اثبات شده که دلایل کاشفیت حسن ظاهر از عدالت که مشتمل بر چند روایت صحیح است، هم از نظر سند و هم از نظر دلالت تمام و هماهنگ با اعتبار عقلی است. این در حالی است که دلایل مخالفان تمام به نظر نمیرسد، د لالت روایات مورد استناد مخدوش و اصل مورد ادعا در این مسأله جایگاهی ندارد، در نتیجه حسن ظاهر انسان برای اثبات عدالت وی کافی است، حسن ظاهری که پس از دقت و مقداری بررسی به دست آید به گونهای که فریبکار از غیر فریبکار شناخته شود.
کلیدواژه ها: حسن ظاهر؛ عدالت؛ فقه امامیه
نویسنده:
زین العابدین نجفی: استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی مجتمع آموزش عالی شهید محلاتی
دو فصلنامه فقه و مبانی حقوق اسلامی - دوره 49، شماره 2، پاییز و زمستان 1395.