دیدبان: ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﻃﻮﺭﯼ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰ، ﺍﺩﺍﻣﻪ ﯼ ﻧﺒﺮﺩ ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮﺩ. ﻟﻮﺩﺭﻫﺎ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﺍﺯ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﮐﺮﺩﻧﺪ؛ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺷﺎﻥ ﺑﺎﺗﺎﻧﮏ ﻫﺎﯼ ﺩﺷﻤﻦ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ 100 ﻣﺘﺮ ﻫﻢ ﻧﻤﯽ ﺭﺳﯿﺪ. ﺑﺎﺩ ﺷﺪﯾﺪ ﻫﻢ ﻣﯽ ﻭﺯﯾﺪ ﮐﻪ ﮔﺮﺩ ﻭ ﻏﺒﺎﺭ ﺑﻠﻨﺪﯼ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ. ﭘﺸﺖ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻟﻮﺩﺭﻫﺎ ﺧﺴﺮﻭ ﺻﺒﻮﺭﯼ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ.
ﺑﺪﻭﻥ ﻫﯿﭻ ﻭﺍﻫﻤﻪ ﺍﯼ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﻮﭖ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺗﺎﻧﮏ ﻫﺎ ﺩﺍﺷﺖ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰ ﻣﯽ ﺯﺩ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺩﻗﺎﯾﻘﯽ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺗﺎﻧﮏ، ﻟﻮﺩﺭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻟﻮﺩﺭ ﺍﺻﺎﺑﺖ ﻭ ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﺗﺮﮐﺸﯽ، ﻟﻮﻟﻪ ﻫﯿﺪﺭﻭﻟﯿﮏ ﺑﺎﺯﻭﻫﺎﯼ ﻟﻮﺩﺭ ﺭﺍ ﭘﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺭﻭﻏﻦ ﺩﺍﻍ ﺑﺎ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﻣﺮﮔﺒﺎﺭ ﺭﻭﯼ ﻟﻮﺩﺭ ﺭﯾﺨﺖ . ﻟﻮﺩﺭ ﺷﺪ ﯾﮏ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺁﺗﺶ . ﺧﺴﺮﻭ ﺻﺒﻮﺭﯼ ﻫﻢ ﭘﺸﺖ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻟﻮﺩﺭ؛ ﺗﺎ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ ﺧﺴﺮﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﭘﺸﺖ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ. ﻓﻘﻂ ﭘﺎﻫﺎﯼ ﺧﺴﺮﻭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﭘﺪﺍﻟﻬﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ. ﻫﻤﺎﻥ ﭘﺎﻫﺎ ﺭﺍ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﺍﺩﻩ ﻋﻘﯿﻞ (ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ) ﺍﺳﻼﻣﺸﻬﺮ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﺮﺍﺩﺭِ ﺷﻬﯿﺪﺵ ﺩﻓﻦ ﮐﺮﺩﻧﺪ.