میل به بقای دولت ها و داشتن همکاران همه فن حریف، دولت های مختلف را در ایران و سایر کشورها بر آن داشته است تا حلقه اصلی اطرافیان خود را درگیر مسئولیت های رسمی مثل وزارت خانه ها نکنند و جهت داشتن آزادی عمل بیشتر آنها را به عنوان مشاور و با داشتن اختیارات زیاد، مطالبات اصلی دولت ها را از کانال هایی با رسمیت کمتری پیگیری کنند. این افراد معمولا نظارت پذیر نبوده و حاشیه هایی را برای دولت ها ایجاد می کنند.