جامعه اسلامی ترکیه با پذیرش مدرنیته و مدل حکومتی دموکراسی، در عین تغییر چهره، بافت دینی خود را حفظ کرد. هر چند مدرنیته خواهان غارت باورهای اردوگاه سنتی بود اما دین و دموکراسی در هم آمیخته و ماندگار شد.
ترکیه به عنوان میراث دار امپراتوری مسلمان عثمانی، زخم هایی عمیق از سوی لائیسم در پیکر پاره شده خود برداشت که آن را به سوی مرگ می کشاند اما این تن زخم خورده، دردهای خود را التیام بخشید و دوباره جان تازهای یافت.