سال 92 و در گرماگرم رقابت‌های انتخاباتی، دکتر روحانی در جمله‌ای تاریخی و فراموش نشدنی، ملاک تورم را جیب مردم دانست نه آمار بانک مرکزی و مرکز آمار. این سخن دقیق و درست در طول 4 سال رنگ باخت و بیم آن می‌رود که حتی همین جمله هم به زودی تکذیب شود!

بدون هیچ تعارفی عده‌ای می‌کوشند اینگونه به جامعه القا شود که هشتاد میلیون ایرانی، از زایش و پرورش مردان مرد انقلابی عاجز و ناتوانند و ناچار به سبک مردمان عقیم، محدود به انتخاب چند مهره همیشگی عرصه سیاست هستند!

این تفکر از ابتدا اشتباه بود که به جای تکیه به خدا و نعمت خدادادی او یعنی ملتی که همه چیزش را برای اسلام و انقلاب در طبق اخلاص گذاشته، به سراغ شیطان برویم و امید گشایش از او داشته باشیم.

برف و سرما واقعا پدیده‌ای طبیعی است. اما غافلگیر شدن از پدیده‌ای طبیعی و کاملا فصلی هم طبیعی است!؟

موضوع ناتوانی و ناکار‌آمدی کابینه،حرف امروز و دیروز نیست، بلکه از سال نخست و حتی از زمان معرفی وزرا، بسیاری از دلسوزان و حتی حامیان جدی دولت، از آن سخن می‌گفتند و تاکید داشتند که این تیم توانایی احقاق وعده‌ها را ندارد و نمی‌توان روی آنها حساب کرد‌.

برخلاف همه آنها که در طول تاریخ کوشیدند چراغ هدایت حسین علیه‌السلام را خاموش کنند، این مشعل پرفروغ‌، هر روز پرنور‌تر و روشن‌تر از گذشته، می‌تابد و جهان را به نقطه‌ای به جز زندگی معمول و متعارف متوجه می‌کند.

یکی از واقعیت‌های تلخ موجود، حضور مدیران اشرافی با حقوق‌های نجومی در دولت بود. اینکه بالاخره چند مدیر نجومی بودند و با آنها چه رفتاری شد و الان چه وضعی دارند، واقعیاتی بود که بر مردم پوشیده ماند!