از نیمه‌ی دوم دهه‌ی هفتاد به این‌سو، روایت‌های نقادانه نسبت به شرایط سیاسی و اجتماعی در قالب طنز (و یا با چاشنی آن)، رایج شده است. متأسفانه بیشتر این قبیل فیلم‌ها، مضامینی مبالغه‌آمیز و تخریبی دارد که پاره‌ای ارزش‌های اسلامی- انقلابی را دست‌مایه‌ی تمسخر و اهانت و هتاکی قرار می‌دهد. البته غلظت این معضل در دوره‌های مختلف و متناسب با سیاست فرهنگی دولت‌ها در نوسان بوده است.