دیدبان: قبل از هر صحبتی باید تذکر بدهم که مراقب افراط و تفریط از هر دو طرف باشید؛ از یک طرف مراقب کسانی باشید که وقتی از زن صحبت می کنند، عنصر اجتماعی او را می بینند اما زن به عنوان یک فرد یا انسان که نقش محوری در خانه و خانواده دارد را تحقیر می کنند. این انحراف خطرناکی است که زن خانه دار به یک توهین تبدیل شود. از طرف دیگر بعضی ها خیال می کنند برای دفاع از زن و عفت خانه و خانه داری، زن در اجتماع و سیاست نباشد هم مهم نیست. در حالی که چنین نیست. اگر یک پای زن مسلمان محکم در قالب خانواده باشد و پای دیگرش محکم در عرصه اجتماعی و سیاسی باشد و وظایف خود را سست نگیرد، این به نغع جامعه ما و خود زن است. زنان باید کاری کنند که در هر 3 بعد فردی، خانوادگی و اجتماعی موازی با هم پیش روند.
زن مسلمان نه زنی است که فقط در خانه باشد و نه زنی است که فقط بیرون باشد و خانه و خانواده را فراموش کند بلکه زن مسلمان زنی است که هم به خانواده و هم به جامعه بیاندیشد و حقوق و وظایف فردی و اجتماعی خود را به خوبی انجام دهد. زن وظایفی در برابر خانه و همسر و فرزندانش دارد و همچنین وظایفی در برابر جامعه و حکومت و علم و سیاست دارد.
همه این وظایف در کنار هم مهم اند، به خصوص در جهان امروز که اسلام درگیر ماجراهای بسیار خطیر و تاریخ سازی شده است. سهم هر کس از مرد و زن در این اتفاق خجسته تاریخی باید معلوم باشد چون ما در شرایط عادی نیستیم. اسلام در این 1400 سال همیشه ثابت و یک جور نبوده، کم موقعیتی مثل امروز بوده که نقطه عطف باشد. اسلام در حال بازسازی است. هم خودش دارد به عنوان امت اسلام بازسازی می شود و هم دارد جهان و بشریت را بازسازی می کند. یک عملیات جدید تمدن ساز، یک جهاد بین المللی برای احیای مجدد اسلام آغاز شده که ما در متن این تحول هستیم. باید همه ساعت های خود را با هم تنظیم کنیم و با هماهنگی هم کار را پیش ببریم و هیچ عملی را نه پیش از وقت و نه عملی را با تاخیر، انجام ندهیم.
امروز خط کشی خیر و شر در دنیا شفاف تر می شود. درگیری ها صریح تر می شود. دیروز خیلی چیزها را نمی فهمیدیم که امروز داریم می فهمیم. صخره های صعب العبوری پیش روی ماست (به خصوص نسل جدید زنان و دختران مسلمان که نقش محوری در احیای دوباره اسلام دارند)، که عبور از این موانع اصلا کار آسانی نیست . مرد و زن باید در کنار هم برای این آرمان بجنگند.
بحث اصلی را با چند روایت از حضرت فاطمه در باب نقش سیاسی –تاریخی زن آغاز می کنم. شاید سخنان حضرت فاطمه و حتی حضرت زینب را در جاهای دیگر درباره نقش زن در اجتماع و سیاست شنیده باشید و سخنرانی های انقلابی آن زنان بزرگ را خوانده باشید که سرلوحه امامان بعد از خود شد. در طول تاریخ زنان بزرگ و عالم و مجاهد زیادی داشته ایم که شاید زنان ایران ما فقط نام چند تن از آن ها را شنیده باشند.
به عنوان مثال حضرت معصومه که سنی بیشتر از 18 یا 20 سال نداشتند و فوت کردند (البته زمانی که ایشان به سمت خراسان می آمدند به کاروان شان حمله شد و عده ای از شهید شدند و ایشان آسیب دیدند و به یک معنا باید ایشان را شهید دانست) و وصیت خود ایشان بود که بدن مطهرشان را در قم تدفین کنند که وجود ایشان در آن جا حلقه ای شد برای نهضت عظیم تاریخی شیعه. حتی انقلاب ما به نوعی مدیون حضرت معصومه است چون حوزه قم در اطراف ایشان حلقه زدند. یک دختر جوان حدودا 20 ساله که ما اطلاعات زیادی از آیشان در دست نداریم. غربی ها درباره آدم های درجه چندم خود، آدم هایی که در حد متوسطی هستند کتاب و مقاله دارند. حتی در بازار کتاب خودمان، صدها جلد کتاب و مقاله و بروشور در معرفی شخصیت های درجه 2 یا 3 غربی ها وجود دارد؛ که به نظر برخی ها اگر ما آن ها را نشناسیم روشنفکر نیستیم؛ د رحالی که انسان های بزرگی در تاریخ ما هستند که ما هنوز نام آن ها را نشنیده ایم . لکن مهم این است که سلسله جنبان این زنان فرهیخته در طول تاریخ خدیجه (س) ،فاطمه(س) و زینب(س)؛ زنانی از سه نسل بودند که تاریخ اسلام را ساختند. نماد زنانی که اگر نبودند بشریت به نقطه دیگری می رفت و اسلام تاریخ دیگری پیدا می کرد.
نزاع اسلام و کفر بعد از پیروزی اسلام، به نزاع دو اسلام (اسلام رسمی حکومتی و اسلام انسانی انسانی معرفتی) با هم تبدیل شد و فاطمه(س) شروع تمییز دادن و تشخیص و تفکیک این دو اسلام از هم بود. ما بعد از پیامبر دو اسلام داشتیم: یکی اسلامی که در دمشق و بغداد به دست بنی امیه و بنی عباس تعریف می شد و دیگری اسلامی که در مدینه و کوفه به دست اهل بیت تعریف می شد و شاید فاطمه (س) اول کسی ست که در تاریخ، بین این دو نوع اسلام مرز کشید. اولین کسی که اعلام کرد که ما ازین پس دو اسلام داریم. اسلام عدالتخواه مجاهد فضیلت طلب و اسلام استبداد و ستم. اسلام آزادی طلب و انسان خواه و اسلام ضد آزادی و انسان کش.
حضرت فاطمه (س) سخنان بسیاری دارند که نشان می دهد که ایشان خیلی از مسائل را پیش بینی کرده اند. حتی بخشی از کلام ایشان به جهت غنای ادبی و فصاحت در " بلاغات النساء" هم آمده است.
زمانی که زنان مدینه به عیادت او آمدند و فقط حال ایشان را جویا شدند. ایشان در جواب این سوال شروع کردند به ایراد سخنرانی و پاسخ تلخی به آن ها دادند و گفتند: روشی را پیش گرفتید که فقط خودتان چوب آن را نمی خورید بلکه تا ابد نسل ها چوب این کار شما را خواهند خورد. پس ازین پیامد رفتار خود را خواهید دید. اینک که این مسئولیت بزرگ را زیر پا گذاشتید کاری کردید که بعدا میوه آن را خواهید خورد. میوه آن این است که آشوب ها و هرج و مرج ها به پا خواهد شد و سراسر جهان اسلام را خواهد گرفت و خون ها از ان خواهد ریخت و از شتر خلافت و سیاست به جای شیر خون خواهید نوشید و جهان تنگ خواهد شد. بنیان هایی را می گذارید که نسل های بعد هزینه آن را پرداخت خواهند کرد. طوفان بلایای تاریخی از پس یکدیگر خواهند آمد. "خبر بدی برای شما دارم، دارید با پای خود به استقبال خشونت و استبداد و زخم های شامل و عام می روید. راه استبداد را به روی مسلمانان گشودید. ستمگرانی در طول تاریخ پس ازین بر شما مسلط خواهند شد که هم اموالتان را غارت خواهند کرد و هم وحدت و برادی شما را. چه برسر شما خواهد آمد شمایی که چشم هایتان را به اختیار خودتان بستید. و آیا ما مسئولیتی بیش ازین داریم؟! آیا می توان ملتی را به زور نجات داد؟ آیا حق داریم مجبورتان کنیم؟! من باید به شما می گفتم که گفتم."
این بخشی از یکی از سخنرانی های این بانوی بزرگوار است. زن سیاسی ،فاطمه (س) ، به عنوان رهبر یک انقلاب به مردم می گوید :" جمع شما از هم خواهد پاشید ، وحدت وبرادری قربانی ستم خواهد شد . پیامبر رفت و هنوز دهانه ی زخم فقدان ایشان به هم نیامده ، شیطان را به میهمانی خانه هایتان فراخوانده اید ؟! راه طی شده را برمی گردید؟ آری پس از مرگ احترامی برای کسی باقی نمی ماند . قرآن خدا را با آهنگ و تجوید خوب می خوانید اما مفاهیم آن را پیش چشم ندارید .با رفاه طلبی خو کردید . و همه دستاوردها را به باد دادید . : هان اینک این شتر قدرت ، سوار شوید و بتازید اما بدانید که این شتر زخمی است و پای آن تاول زده است .
این خطبه فاطمه (س) ، شروع جنبش زنان انقلابی در طول تاریخ است . که زن مسلمان در عین این که حرمت خانه و خانواده و خانه داری را دارد ، با عفت و حجاب در بین معرکه سیاسی حاضر است .
تاریخ اسلام ، تاریخ مذکر نیست . فرهنگ اسلام ، فرهنگ انسانی است نه فرهنگ مردانه . البته چون مردان بیشتر در عرصه سیاست و جنگ و اقتصاد و ... حضور داشته اند ، طبیعی است که در این عرصه ها بیشتر نام مردان برده می شود . فرهنگ اسلام کار و وظایف را تقسیم می کند .اساسا اسلام حجاب را آورد برا ی این که زن د ر جامعه باشد و گرنه حجاب که در خانه لازم نیست . حجاب را واجب کرد برای این که زن اجتماعی باید در جامعه حضور داشته باشد و اگر زن درجامعه برهنه حضور پیدا کند ، یک زن منفعل است و نمی تواند فعال باشد . چرا که این زن بیشتر باید مواظب خودش باشد که به او تعرض نشود . این زن چطور می تواند منشا فعالیت های علمی و جهادی و ... باشد ؟! و آن هایی که حجاب را کفن زن نامیدند و حجاب را برای زن مرگ دانستند ، خود می دانستند که وقتی زن با پوشش به جامعه می آید ، می تواند اهل رزم هم باشد . والا زن برهنه به درد بزم می خورد نه رزم . زنی که با پوشش اسلامی وارد عرصه اجتماع می شود زنی ست سیاسی و اجتماعی و آگاه . همانطور که از خدیجه و فاطمه و زینب سلسله زنان مجاهد شروع شده است .
منبع: خبرنامه دانشجویان ایران