یکی از آفات دین و دینداری مسئله غلو در مورد پیامبران، اولیاء، بزرگان ورهبران دینی است. این مشکل در ادیان پیشین بوده که خداوند در قرآن از آن نهی فرموده است.ائمه معصومین( نیز با این مسئله مقابله نموده اند. در زمان ما مبارزه با این آفت یکی از وظائف دین پژوهان وعالمان دینی است.حدیث یکی از راه هایی است که غلو از طریق آن به درون دین راه پیدا می کند از جمله احادیث غلو آمیز عبارت مشهور زیر است؛
«عن رسول الله$ عن الله (تبارک و تعالی) انه قال: یا احمد! لَوْ لاکَ لَما خلقت الافلاک ، و لو لا علی لما خلقتک؛ و لو لا فاطمه لما خلقتکما.»
با بررسی دقیق ملاحظه شد که اولا: این مطلب سند و منبع معتبری ندارد. ثانیا: از جهت متن و محتوا نیز دارای مشکلات جدی است زیرا این عبارت دارای سه بخش است.بخش اول آن (لَوْ لاکَ لَما خلقت الافلاک ) با آیات وروایات صحیح (منقول از شیعه واهل سنت) وعقل قابل تایید است.ولی دو بخش دیگر آن مخالف قرآن، سنت وعقل است ودر نتیجه قابل پذیرش نمی باشد.
برخی تلاش کرده اند تا آن را به نحوی توجیه کنند ما توجیهات را نیز مورد بررسی قرار داده و روشن شد که توجیهات مذکور از این دوبخش از روایت غیر قابل قبول است.
کلیدواژگان: حدیث، غلو، فاطمه، خلقت، لولاک، پیامبر، اهل بیت.

نویسنده:
علی امامی فر

مجله پژوهش های اعتقادی کلامی - سال ششم، شماره 23، پاییز 1395.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.