در این گزارش سعی داریم با مرور تاریخچه آرگو، تا حدودی جوابگوی این سوال باشیم؛ که چه چیزی «آرگو» را به فیلمی در خور توجه محافل سینمایی غرب تبدیل کرده است. تا بدانجا که غول‌های هالیوود در حاشیه قرار گیرند.
به گزارش خبرنگار فارس، فیلم سینمایی «آرگو»، روایتی هالیوودی از واقعه‌‌ای بسیار مهم از تاریخ انقلاب جمهوری اسلامی ایران، از همان زمان که خبر ساختش منتشر شد، جنجال زیادی به پا کرد.
آنچه که این فیلم را تا این حد جنجال‌برانگیز می‌کرد، موضوع آن بود که تسخیر سفارت آمریکا (لانه جاسوسی) به دست دانشجویان ایرانی و نجات گروگان‌های آمریکایی به دست یک مامور سیا را به تصویر می‌کشید.
به تصویر کشیدن چنین موضوع در هالیوود به سفارش کمپانی صهیونیستی «برادران وارنر» که فیلم ضد ایرانی «300» را در کارنامه کاری خود دارد، آن‌هم در شرایط کنونی روابط دیپلماسی میان ایران و آمریکا، همه همه خبر از ساخت فیلمی می‌داد که دنباله‌رو دیگر آثار هالیوودی، حقایق تاریخی دیگر ملل را به سادگی نادیده می‌گرفت.
کمپانی «برادران وارنر»، سازنده آرگو
ساخت این فیلم سرانجام در میان تمام خبرها و جنجال‌های رسانه‌ای پس از 17 هفته فیلمبرداری در ترکیه و واشنگتن و لسآنجلس و با بودجه‌ای بالغ بر 50 میلیون دلار به پایان رسید و از 28 اکتبر سال 2012 میلادی به نمایش عمومی درآمد.
*فیلمی که تاریخ را به قدری تحریف کرده که اعتراض همه را برانگیخته است (از اعتراض جمهوری اسلامی ایران، تا اعتراض سلطنت‌طلب‌ها، بریتانیایی‌ها و برخی سیاستمداران آمریکایی)
این فیلم از همان اغ ابتدا با انتقادهای بسیاری روبرو شد، به نظر می‌رسید که هیچ‌کس این فیلم را دوست ندارد، ایرانی‌های طرفدار نظام جمهور اسلامی ایران، آن را تحریف کامل تاریخ انقلابشان می‌دانستند و دست به کار ساخت فیلم «ستاد مشترک» شدند، در مقابل انقلابیون؛ به گزارش مجله ویک آمریکا، سلطنت‌طلب‌ها آن را توهینی آشکار به «محمدرضا شاه» دانسته و گفتند که این فیلم، شاه را دست‌نشانده شرور غربی‌ها معرفی کرده است.
از سویی دیگر بریتانیایی‌ها به شدت به این فیلم اعتراض کردند و مدعی شدند که نقش آنها در کمک به آمریکا در حادثه 13 آبان و فرار گروگان‌ها از ایران به شدت کمرنگ شده و به عبارتی «آرگو» نقش تاریخی آنها در این حوادث را تحریف کرده است.
«تلگراف» در مقاله‌ای به قلم «دیوید بارت» و «جک گودارد» می‌نویسد: در جریان انقلاب ایران، دیپلمات‌های بریتانیایی به آمریکایی‌های تحت تعقیب کمک کردند. با این حال، فیلم آرگو ماجرا را به شکل دیگری نشان می‌دهد که این امر موجب خشم دیپلمات‌های بریتانیایی شده است.
«سر جان گراهام» 86 ساله (سفیر وقت بریتانیا در ایران) نیز در اینباره می‌گوید:«آرگو» حقیقت ندارد. در آن زمان از هیچ گونه کمکی نسبت به دیپلمات‌های آمریکایی دریغ نکردیم، از شنیدن این موضوع به شدت خشمگین شدم. الان آرامتر هستم. اما نگرانم که چرا فیلم‌سازان این موضوع را اشتباه برداشت کرده‌اند. این ماجرای نادرست نباید وارد تاریخچه اتفاقات تهران در نوامبر سال 1979 شود.
«آرتور وات» 83 ساله (کاردار سفارت بریتانیا در آن سال) نیز اظهار داشت: این فیلم از بسیاری از جهات ناقص است.
افلک که این موضوع را قبول دارد، اعتراف می‌کند: مدت‌ها بر سر این موضوع با خود کلنجار رفتم چرا که این فیلم تصویر عادلانه‌ای از بریتانیا و نیوزیلند ارائه نمی‌دهد. اما باید به گونه‌ای نشان می‌دادیم که این شش نفر (گروگان‌های آمریکایی) تنها و بی‌پناه هستند. قصد نداشتیم کسی را حذف کنیم.
اختلاف‌ها به همین‌جا خلاصه نشد، این فیلم در داخل آمریکا نیز اعتراضاتی را به همراه آورده، آنچنانکه برخی از سیاستمداران آمریکایی متذکر شدند، «آرگو» یک فیلم تبلیغاتی برای سازمان سیا است که در آن ماموران سیا انسان‌هایی باهوش، شجاع و فداکار تصویر شده‌اند، روزنامه تلگراف نیز با اشاره به مطلب، اذعان داشت: در فیلم آرگو نقش سازمان سیا در فراری دادن گروگان‌های آمریکایی از ایران تحریف شده و خیلی پررنگ‌تر از چیزی که بوده، به تصویر کشیده شده است.
*فیلمی کسل کننده که محبوب مخاطبان نیست/آمریکایی‌ها تنها 5 دقیقه اول فیلم را دوست دارند
این فیلم که بسیاری آن را از روی کنجکاوی دیده‌اند، به اعتراف رسانه‌های غربی نتوانسته در میان ایرانیان چه قشر جوان و چه میانسال محبوبیت کسب کند و مردم آمریکا نیز معمولا تنها 5 دقیقه اول این فیلم را دوست دارند.
روزنامه «لسآنجلس تایمز» با استناد به نظر‌سنجی از شهروندان ایرانی در رابطه با فیلم ضد ایرانی «آرگو» نوشت: فیلم آرگو در ایران چندان مورد توجه قرار نگرفته است.
گزارشگر ویژه لس‌آنجلس‌تایمز در تهران می‌نویسد:«حسن شایسته»، 56 ساله که مدعی است که تحریم‌های اقتصادی آمریکا باعث شده تا کارخانه او ورشکست شود، فیلم «آرگو» را مسکنی بر روح زخمی آمریکایی‌ها به خاطر شکست‌‌شان در واقعه 13 آبان می‌داند.
«شایسته» می‌گوید: این فیلم در واقع شاید یک آرام‌بخش برای غرور جریحه‌دار شده آمریکایی‌هاست. بن‌افلک در این فیلم خواسته تا کام تلخ آمریکایی‌ها را شیرین کند که به نظر من اصلا موفق نبوده است.
«امیر» یک دانش‌آموز نوجوان که هنوز حتی موفق به دیدن تیزرهای این فیلم نشده است، متذکر می‌شود: هنوز این فیلم را ندیده‌ام ولی در کل آنچه که هالیوود می‌سازد، همیشه علیه ماست
*حرف‌های ضد و نقیض «بن‌افلک» در رابطه با سیاسی نبودن فیلمش/آرگو یک پروژه صرفا سرگرم‌کننده است، این فیلم یک پروژه غیرمعمول در هالیوود است
اگرچه در همان نگاه اول به پروژه «آرگو»، سیاسی بودن این فیلم بر همه واضح و مبرهن است؛ چه از زمانی‌که ایده ساخت آن در کمپانی صهیونیستی «برادران وارنر»، سازنده فیلم «300» شکل گرفت و چه یک سال بعد که هالیوود در مراسم اسکار و گلدن گلوب با صدایی غیرمتعارف که تعجب همه را برانگیخت، برای آن هورا کشید؛ ولی «بن‌افلک»، کارگردان این فیلم در یکی از مصاحبه‌های خود مدعی می‌شود که «آرگو»، یک فیلم صرفا سرگم کننده به دور از هرگونه اهداف سیاسی است.
این درحالی که «بن افلک» کمی پیش از آن در یکی از کنفرانس‌های مطبوعاتی‌اش، در جواب به این سوال که در این فیلم به دنبال چه چیزی بودید؟ گفت: ما می‌خواستیم حقایق را بگوییم ولی در کنارش در این باره بحث کنیم که حمایت ما (دولت آمریکا) از شاه درست بوده است، ما خواستیم بگوییم که پس از وقوع انقلاب اسلامی ایران چه بر سر زنان آمده است!
او همچنین در پاسخ به یکی دیگر از خبرنگاران مبنی بر اینکه چه شد که خودتان نیز در این فیلم بازی کردید، متذکر شد: در واقع این یک پروژه غیرمعمول در هالیوود است که با تمام وجود می‌خواستم جزئی از آن باشم.
*منتقدان درباره «آرگو» چه می‌گویند؟/آرگو فیلم تند و کینه‌توزانه‌ای است، بسیاری از صحنه‌های تاثیر گذار فیلم ساختگی است
«کوین بی.لی»، منتقد، فیلمساز و تهیه‌کننده هالیوود و یکی از همکارهای «راجر ایبرت» در روزنامه شیکاگو سان تایمز، برای این فیلم به «بن افلک»، لعنت می‌فرستند و این فیلم را یکی از بدترین فیلم‌های سال می‌داند.
«لی»در سایت اسلیت می‌نویسد: فیلم «آرگو» یک کلاه‌برداری به تمام معناست.
وی افزود: این فیلم در واقع یک شکست بزرگ در دو زمینه فیلمسازی، جلب اعتماد مردم جهان نسبت به صداقت هالیوود است.
«لوک باکمستر»، دیگر منتقد سینمای آمریکا نیز در میان گمانه‌زنی‌هایی که در گذشته در رابطه با موفقیت فیلم «آرگو» در رقابت‌های اسکار وجود داشت، گفت: «آرگو» فیلم خوبی است ولی نه آن‌قدر که قابل رقابت در جوایز اسکار باشد.
روزنامه انگلیسی‌زبان «اریش تایمز» در گزارش خود از این فیلم، اذعان داشت: بسیاری از صحنه‌های مهم و تاثیرگذار این فیلم کاملا ساختگی است.
بن افلک در کنار «تونی مندز» واقعی
در این گزارش آمده است: در رابطه با این فیلم مشکلاتی نیز وجود دارد، برخی از صحنه‌های مهم و تاثیرگذار فیلم کاملا ساختگی‌اند و به نظر می‌رسد که فیلمنامه «کریس تریو» با موضوعاتی فرعی و غیرضروری به «افلک» تحمیل شده است.
«راجر ایبرت»، منتقد مشهور سینمای هالیوود، با آنکه یکی از طرفداران این فیلم است و به خاطر آن به هالیوود هورا گفته است، در بخشی از نقد خود درباره این فیلم به این مسئله اعتراف می‌کند که «آرگو»، فیلم تند و کینه‌توزانه‌ای است که در ادامه فیلم «بدون دخترم هرگز» ساخته شده است.
«ایبرت» می‌افزاید: اگر چنین فیلمی تند و کینه توزانه‌ای در آمریکا و راجع به دیگر اقوام ساخته می‌شد،به عنوان اثری نژاد پرستانه و متعصبانه محکوم می‌گردید.
پایگاه خبری «کانترکورنت»، نیز فیلم «آرگو» را نسخه دیگری از «بدون دخترم هرگز» دانسته است.
*برخی از اشتباهات فاحش فیلم «آرگو»/از خداحافظی که به جای سلام نشست تا پدر و پسری که جایشان جابجا شد
اگرچه سایت سینمایی «mistake»، اشکالات زیادی از فیلم «آرگو» گرفته است ولی دو اشتباه فاحش این فیلم نشان دهنده بی‌توجهی سازندگان آن و عدم تحقیق آنها در رابطه با یک واقعه تاریخی است.
اول از همه صحنه‌ای است که به گفته منتقد سینمایی روزنامه «گاردین»، شخصیت «تونی مندز»، به جای سلام می‌گوید: خداحافظ.
در کل فیلم نیز «محمدرضا پهلوی» به اشتباه «رضا پهلوی» خطاب می‌گردد، که اشتباهی غیرقابل چشم‌پوشی است و به گونه‌ای یک تحریف تاریخی است.
*«آرگو»، پروژه‌ای که آینده کاری سازندگان را تضمین کرد/فیلمنامه‌نویسی تازه‌کار با دو پروژه پیشنهادی همزمان و یک نامزدی اسکار
در پی ساخت «آرگو»، «کریس تریو»، فیلمنامه‌نویس جوان هالیوود به طور همزمان قرارداد دو فیلم دیگر را با این کمپانی صهیونیستی «برادران وارنر»، سازنده «آرگو» امضاء کرد و اخیرا نیز نامزد جایزه اسکار شده است، جایزه‌ای که شاید تا آخر عمر حرفه‌ای‌اش باید خواب آن را می‌دید.
کریس تریو، فیلمنامه‌نویس آرگو
«بن افلک»، کارگردان تازه‌کار هالیوود، با بردن جایزه گلدن گلوب و نامزدی در رقابت‌های اسکار، نه تنها بر درآمدش افزوده شد، بلکه از این پس باید منتظر پیشنهادهای متعدد باشد.
بازیگران این فیلم به خصوص «آلن آرکین» که نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر سال شده، براساس تحقیقاتی که در رابطه با جوایز اسکار شده، حداقل پیشرفتی که باید در عرصه کاری منتظرش باشد، افزوده شدن 20 تا 30 درصد بر دستمزدش پروژه‌های آینده‌اش است.
بن افلک و آلن آرکین در فیلم آرگو
*جوایزی که تعجب بسیاری را برانگیخت/یکی از رای‌دهندگان گلدن‌گلوب: اگر جای دیگر نامزدهای مطرح بودم، خیلی ناراحت می‌شدم
فیلم ضد ایرانی «آرگو» با تمام کاستی‌هایی که داشت، به نظر می‌رسد که مورد علاقه هالیوود است، آنچنانکه نه تنها در هفت بخش از جوایز اسکار نامزد می‌شود بلکه جایزه گلدن گلوب را در دو بخش بهترین فیلم و بهترین کارگردانی از آن خود کرده است.
شاید از نظر برخی این جایزه نشان برتری این فیلم باشد ولی مطالب منتشر شده در برخی از رسانه‌های آمریکایی، چندان تایید کننده این موضوع نیست.
نشریه «اینترتیمنت ویکلی» پس از اعلام جوایز گلدن گلوب گزارشی تحت عنوان (پیروزی «آرگو» در جوایز گلدن گلوب چه معنایی می‌دهد؟)، می‌نویسد.
در این گزارش آمده است: اگرچه این فیلم در رقابت‌های اسکار در بخش بهترین فیلم توانست نامزد شود ولی در بخش بهترین کارگردانی هیچ دستاوردی به دست نیاورد، این درحالی است که در جوایز گلدن گلوب توانست هم جایزه بهترین فیلم و هم بهترین کارگردانی را به دست آورد که این نشان می‌دهد که میان اعضاء آکادمی اسکار و رای‌دهندگان گلدن گلوب، چندان تفاهمی وجود ندارد.
اینترتیمنت ویکلی به نقل از یکی از اعضای رأی‌دهنده جوایز گلدن گلوب می‌نویسد: اگر من یکی از نامزدهای پیشتاز بودم، با برنده شدن فیلم «آرگو»، به معنای واقعی ناراحت می‌شدم.
مجله فوربس نیز در تحلیل جوایزی که این فیلم به خود اختصاص داده است، با اشاره به برنده شدن «جودی فاستر» و همچنین حضور قدرتمند فیلم «بینوایان» در این دوره از جوایز گلدن گلوب می‌نویسد: فیلم «بینوایان» در این دوره از رقابت‌های گلدن گلوب جوایز زیادی را از آن خود کرد که پیش از آن نیز انتظار آن می‌رفت، ولی بزرگترین سورپرایز این مراسم، در واقع فیلم «آرگو» بود که در مقابل دیدگان تعجب‌زده همه، از رقبای باتجربه و موفقی چون «استیون اسپیلبرگ»، «انگ لی» و «کاترین بیگلو»، پیشی گرفت و علاوه بر جایزه بهترین فیلم، جایزه بهترین کارگردانی را نیز از آن خود کرد.