دیدبان: بعد از گذشت حدوداً 10 سال از شروع مذاکرات هسته ای و سا لها بحث و گفتگو پیرامون رسیدن به را هحلی جامع و مورد توافق طرفین، بالاخره در 3 آذر 1392 مطابق با 24 November , 2013 قراردادی به عنوان ) Joint Plan of Action ( یا ه ان «برنامه اقدام مشترک » بین کشورهای 1+ 5 و جمهوری اسلامی ایران منعقد گردید. در واقع در طی این سا لها همه تلاش و کوشش تیم های دیپلماسی طرفین برای رسیدن به یک چهارچوب مورد توافق طرفین بود تا مبنای اقدامات آینده قرار گیرد. این مهم در این قرارداد به وقوع پیوست و واضح است که زین پس دیگر بحثی پیرامون چهارچوب همکاری به وقوع نمی پیوندد بلکه گفتگوهای بعدی برای تبیین را هکارهای عملیاتی کردن این توافق صورت می پذیرد. از اینروست که محتوای این توافق بسیار مهم و اثرگذار است. این توافق مانند ریلی عمل می کند که مسیر آینده قطار مذاکرات را مشخص می‌نماید.
به همین بهانه دفتر مطالعات گفتمان انقلاب اسلامی کتابی با عنوان «نقد و بررسی متن توافقنامهٔ ژنو» را در ۱۰۸ صفحه منتشر کرده است. که در این کتاب نقد و برسی جامع و کاملی به مفاد قرارداد ایران با 1+5 داشته است.
در این کتاب مسائلی همچون، بررسی مقدمه توافقنامه ژنو، بررسی گام اول توافقنامه ژنو، بررسی اجمالی آن چه متعهد شده ایم، بررسی اجمالی آن چه به دست آورده ایم، بررسی گام دوم توافقنامه، بررسی برخی قیود ابهام آمیز گام نهایی و بررسی برخی شبهات موجود درباره توافقنامه مورد بررسی قرار گرفته است.
منبع:خبرنامه دانشجویان ایران