دیدبان: درباره برخی مندرجات بیانیه ژنو، ابهاماتی وجود دارد، اما دو مورد از مواردی که قطعی و بدون ابهام است اینکه:
1. تعلیق کامل غنی سازی 20 درصد و نیز تبدیل مواد 20 درصد به صفحات سوخت یا مواد 5 درصد
2. عدم افزایش ذخایر اورانیوم غنی شده 5 درصد
شهید احمدی روشن جزء نخستین گروه از دانشمندان جوان کشور بود که توانستند غنی سازی اورانیوم 3.5 درصدی را بومی کنند و گزافه نیست اگر بگوییم غرور ملی و نامگذاری 20 فروردین به عنوان روز ملی فناوری هسته ای را مدیون زحمات شبانه روزی امثال او هستیم. پدر مصطفی در این باره چنین گفته است: «وقتی غنی سازی اورانیوم شروع شد، گویا اینها بال و پر در آوردند و شهید مصطفی و چند تن از دوستانش شبانه روز برای این مردم کار کردند و خودم شاهد بودیم و این بچه‌ها قسم خوردند 10 شبانه روز پشت دستگاه‌های سانتریفیوژ بدون اینکه بخوابند کار می‌کردند و بعضی مواقع پشت دستگاه خواب‌شان می‌برد و می‌افتادند. این شبانه روز فعالیت ادامه داشت تا به لطف خداوند آن غنی سازی 3.5 درصد و در ادامه 20 درصد محقق شد.»
چندی پیش هم علی اکبر صالحی وزیر سابق امور خارجه و رئیس فعلی سازمان انرژی اتمی کشور درباره چگونگی دستیابی به دانش تولید اورانیوم 20 درصد اینگونه توضیح داد: «برای ساخت صفحات سوخت، ما نیاز به تکنولوژی جدیدی داشتیم. اصلا ما چرا تقاضای سوخت کرده بودیم؟ برای اینکه بلد نبودیم بسازیم! و خب در محاسبات هسته‌ای کسی را نداشتیم و همچین محاسباتی نیز پیش از این انجام نشده بود. اما شهید شهریاری با اعتماد به نفسی که داشت، و ما هم با اعتقادی که به ایشان داشتیم، این کار را به ایشان واگذار کردیم و ایشان هم به خوبی آن را انجام دادند. یعنی اگر در آن زمان شهید شهریاری می‌گفت که من مثلاً ۱۰ میلیارد تومان دستمزد می‌گیرم تا این کار را انجام دهم، ما مجبور بودیم که بدهیم؛ هر چه می‌گفت، مجبور بودیم که بدهیم برای اینکه کس دیگری نبود که این کار را انجام دهد. تنها کسی که در مملکت می‌توانست این کار را انجام دهد، شخص شهید شهریاری بود ولاغیر.»
شهیدان شهریاری و احمدی روشن و سایر شهدای هسته ای مزد اخلاص خود را از خدا با شهادت و دشمنان ما انتقام این پیشرفت بزرگ را از آنها و ملت ایران با ترورشان گرفتند و البته هیچگاه به طور رسمی مسوولیت این ترور را برعهده نگرفتند.
کاش تیم مذاکره کننده هسته ای اصرار می کرد در مقدمه بیانیه ژنو، در حد یک جمله هم که شده، ترور دانشمندان هسته ای ایران محکوم شود. از آنجا که کشورهای غربی بارها دخالت خود را در این فجایع رد کرده اند و فریادشان درباره حقوق بشر و مخالفت با خشونت گوش فلک را کر کرده است، منطقاً نباید مخالفت می کردند و اگر مخالفت می کردند اعتراف رسمی و صریحی به رضایت آنها از ترورها و دخالت سرویسهای جاسوسی شان در به وجود آوردن این حوادث می شد.
اکنون نیز دیر نشده؛ عکس یادگاری گرفتن با خانواده شهدای هسته ای را پس از مذاکره و در کنفرانس خبری رد نمی کنیم اما بهتر از آن، گنجاندن محکومیت ترور شهیدان آنها در سند جامع و نهایی مذاکرات آینده است.
جهان‌نیوز - مالک شریعتی