دیدبان؛ ابوالفضل ظهرهوند، کارشناس مسائل بینالملل و از دیپلماتهای باسابقه کشور در مصاحبه با رادیو بیان کرد: با وجود اینکه فرصت پیوستن جمهوریاسلامی به FATF تا تیرماه آینده تمدید شد، اما هنوز فشارها وجود دارد و توصیه میکند رویههای نظارتی فزاینده را بر بانکهایی که به نوعی با منشا ایرانی است، اعضای FATF تداوم بدهند. بحث بر سر این است که آیا جمهوریاسلامی از کشورهای حاضر در فهرست سیاه به سمت کشورهای خاکستری تغییر میکند؟ یا اینکه در تیرماه 98 چه خواهد شد؟ فرض کنیم که پالرمو و CFT تصویب شد، آیا گشایشی رخ میدهد؟ صحبت از این است که صد و اندی کشور در پالرمو عضو هستند، چرا جمهوریاسلامی به این فهرست نپیوندد؟ به نوعی با پیوستن سایر کشورها، حضور جمهوریاسلامی را در این معاهده ارزیابی میکنند که به نظرم این رویه، مشکل رویکردی و تئوریک دارد.
وی افزود: وقتی استدلال آورده شود که چون دیگران به یک معاهده میپیوندند، ما هم بپیوندیم، این نگاه تامین کننده ملاحظات امنیت ملی ما نخواهد بود. آیا ما به FATF می پیوندیم و عضو شورای 35 نفره میشویم یا نه به لوایح میپیوندیم؟ قطعا ما لوایح را میپذیریم و خودمان را در استانداردهای آن محدود میکنیم. نکتهای که طی چند دهه گذشته نیز به آن توجه نشده، شاید یک غفلت عمدی در پیوستن به کنوانسیونها و تعهدات بینالمللی وجود دارد، زیرا وقتی تعهدات بینالمللی را میپذیرید، یعنی یکسری محدودیتها را قبول میکنید، اما آنچه کشورها در زمینه تامین منافع ملی رعایت میکنند، باید یکسری امتیازها و برخورداریها را نیز پیشبینی کرد.
دیپلمات باسابقه ادامه داد: در عرصه روابط بینالملل قدرت را کسانی تعریف میکنند که در این حوزه از قدرت برخودارند و قدرت پرسشگری هم دارند، در این میان جمهوریاسلامی امنتیش را درونزا تعریف کرده، از آن تعریف امارات، بحرین و عربستان امنیتشان برونزا تعریف میشود. بنابراین در چارچوب و پارادایمی است که برای آن جایگاه تعریف کردند، چه چیزی داشته باش و چه بکن و چه نکن. اما جمهوری اسلامی 40 سال است که از این روابط جدا شده و خودش را تعریف کرده و بر اساس تعریف خودش گام برداشته و روابط با سایر کشورها را شکل داده است.
ابوالفضل ظهرهوند گفت: جمهوریاسلامی قرار نیست ژاندارم آمریکا در منطقه باشد و شرایط گذشته را داشته باشد، بلکه در حوزه علمی و نظامی حرفی داشته و از طرفی با به پیروزی رساندن انقلاباسلامی و برپایی نظام جمهوریاسلامی الهامبخش شده است لذا با پیش کشیدن پیوستن به کنوانسیونهای مختلف ما را در مسیر کنترل قرار میدهد و مهمترین عامل کنترل اطلاعات است، آنها در سیستمی که پیشبینی کردند، واحدی به نام کنترل اطلاعات مالی دارند، واحد مالی که میتواند کاملا مستقل از جمهوریاسلامی عمل کند. لذا قرار نیست در کنترل ما باشد.
وی افزود: ناظری که به هر اطلاعاتی که بخواهد، میتواند دسترسی پیدا کند و همه اطلاعات برایش مهم نیستند، بلکه اطلاعاتی میخواهد که موجب شده در جمهوریاسلامی در ظرفیتهایی بروز و ظهور بکند. همین کار را نیز در انرژی هستهای کردند و کمیتهای به نام زنجیره تامین درست کردند. بعد گفتند برای ما سوال است چگونه جمهوریاسلامی توانسته به هشتمین قدرت در غنیسازی تبدیل شود؟ حال برای اینکه پاسخ این پرسش را پیدا کنند و طرفهای خارجی را دریابند که چگونه زیرآبی رفتیم و به این قدرت رسیدیم. بنابراین از طریق کمیته زنجیره تامین تلاش کردند، اطلاعات مورد نیاز را به دست بیاورند و موفق هم شدند.
دیپلمات باسابقه عنوان کرد: در واقع غربیها با کنترل ما از طریق کمیته زنجیره تامین راه دور زدن را بستند. لذا واقعیت این است که آقایی را در طبق به کسی نمیدهند، اقایی را باید به دست آورد. به چین نگاه کنید، سه دهه قبل کجا بود؟ امروز کجاست؟ ما باید در شرایط فعلی باید هزینه - فایده انجام دهیم، اگر مساله FATF مانند قضیه برجام که میگفتند آب و نان ما را حل میکند! اگر بخواهیم در این حد تسلیم شویم باید گفت که فایدهای ندارد. از سویی افرادی که تصدی شغلهای مهمFATF را دارند، یهودی هستند و پاسپورت اسرائیلی دارند. چرا اصرار می کنند که جمهوری اسلامی باید به FATF بپیوندد؟ بحث بر سر این است که دشمنان ما در این کنوانسیون نفوذ دارند و قرار است با این روند جمهوریاسلامی را از درون دچار استحاله کنند و برای تغییر رژیم مهیا شوند.