به گزارش دیدبان به نقل از افکار ، دلایل عقلی که درباب عصمت امام(ع) بیان فرموده اند:
اولا- اگر امام معصوم نباشد، لازم می آید به هنگام خطای او امام دیگری باشد که او را از خطایش باز دارد و آن امام هم برای دوری از خطا به امام دیگر محتاج است، پس یا تسلسل لازم می آید، که البته محال است و یا به امامی منتهی می شود که خودش خطا کار نباشد، پس امام او خواهد بود.
ثانیا- امام  حافظ شریعت است، چرا که قرآن متضمن تفصیل احکام شریعت نیست و جمیع احکام شرع از احادیث نبوی معلوم نمی شود و به اجماع و قیاس هم نمی توان تمسک جست، پس حافظ شریعت به جز امام نمی تواند باشد، پس اگر خطا بر وی جایز باشد به او در بیان احکام شرع نمی توان اعتماد نمود و این منافی با غرض تکلیف که همان اطاعت از اوامر الهی است می باشد.
ثالثا- اگر از امام خطا واقع شود بر مردم لازم است که او را انکار کنند و این با وجوب اطاعت از خداوند که فرموده است« اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم»  منافات دارد.
رابعا- اگر اما معصیت کند،منافی با غرض نصب امام  که همان انقیاد امت در قول و فعل  و تقریراوست بر هم می خورد.
پی نوشت:رک: علامه مجلسی، امام شناسی،بی جا، سرور،ج۵،ص۴۹و50.