دیدبان: روغن پالم، «روغنی از مغز میوه ی نخل»، از مالزی وارد می شود و چند هفته ای است که حسابی در رسانه های ایرانی سروصدا به پا کرده است.

به گزارش افکارنیوز؛ مجوز واردات این روغن به کشو از سال ۸۹ داده شده است. گفته می شود ایران سالانه با واردات ۷۴۰ هزارتن روغن پالم جزء ۱۰کشوربرترمصرف کننده درجهان است و پالم۵۰درصد روغن وارداتی ایران را تشکیل می دهد. نسبت به بقیه روغن ها، دیرتر ذوب و منجمد می شود و درصد اسید های چرب اشباع شده آن بالاست. قیمت به نسبت ارزان این روغن سبب شده است تا لبنیاتی ها استفاده از این روغن را در فهرست محصولاتی که مجاز به استفاده از روغن پالم در آن نیستند، قرار دهند مانند ماست پرچرب، پنیر خامه‌ای، خامه‌های حیوانی و ....

با گذشت چندین هفته از افشاشدن تخلف برخی از شرکت های لبنی در استفاده از روغن پالم، هنوز اسامی شرکت های متخلف اعلام نشده است و مردم دقیقا نمی دانند کدام شرکت ها سلامتی آنها را به خطر انداخته اند. این درحالیست که طبق تاکید کارشناسان، مردم باید با مضرات و مزایای محصولاتی که استفاده می کنند، آگاهی داشته باشند، برای مثال اگر کارخانه ای از روغن پالم در محصولاتش استفاده می کند باید جهت اطلاع مصرف کننده، میزان استفاده از آن را براساس پروانه بهداشتی صادره روی محصول درج کند، در غیر این صورت خلاف قانون عمل کرده و باید مورد پیگرد قانونی قرار گیرد.

درحالیکه مردم در انتظار انتشار اسامی شرکت های متخلف هستند که مسئولان مربوط تنها می گویند اسامی را به قوه قضاییه ارسال کرده اند! مصرف کنندگان لبنیات که تا پیش از این همواره به استفاده از محصولات پرچرب تشویق می شدند، اکنون فهمیده اند که در محصولاتی که مصرف می کرده اند و دارای مهر استاندارد هم بودند، روغنی استفاده شده که اصلا مجاز نبوده است. حالا هم که خبر آن منتشر شده است تنها می شنوند که اسامی به قوه قضاییه و سازمان های مربوطه ارسال شده و توپ اعلام اسامی متخلفان به زمین سازمان های مربوطه دیگر انداخته شده است. درنهایت هم بعید نیست اسامی کسانی که با سلامت مردم بازی کرده اند با اسامی مستعار ا.ا، ا.ب یا مانند اینها منتشر شود!

آنطور که مسولان مربوطه گفته اند ظاهرا ۳۳ فرآورده به عنوان متخلف در استفاده از روغن پالم شناسایی شده و در خامه حیوانی، ماست پرچرب و پنیرها تخلفاتی وجود داشته است. این بررسی ها در دو هفته اخیر انجام شده است و تا قبل از آن در طی یک سال گذشته تنها یک متخلف در این زمینه وجود داشته است!

در سالهای اخیر ۷۰ درصد واردات روغنهای ما به پالم اختصاص پیدا کرده که این روغنها حدود ۵۰ درصد اسید چرب اشباع دارند که برای سلامتی مردم کاملا مضر هستند طبق اطلاعاتی که از برخی منابع بدست آمده مردم کشور اندونزی و مالزی به عنوان بزرگترین تولید کنندگان این محصول به علت مصرف روغن پالم ۱۰ الی ۱۵ سال کمتر ازمیانگین عمرمتوسط انسان در جهان عمر می کنند.

در حدود سالهای گذشته قیمت روغن پالم حداقل ۳۰۰ دلار درهر تن ارزانتراز سایر روغنها است؛ علیرغم اینکه در مصوبات دولت نهم مقرر شده بود روغنهای کوپنی و سهمیه ای صرفا کلزا و آفتاب گردان باشد و واردات روغن پالم از ۷۰درصد به ۴۰ درصد کاهش یابد، لیکن وزارت بازرگانی و صنعت به بهانه کمبود اعتبارات تخصیص داده شده به واردات علیرغم مصوبه موجود، به واردات سایر روغنها ازجمله روغن پالم تداوم بخشیدند.

این هیاهو برای روغن پالم و بازی با سلامت مردم در حالی صورت می گیرد که ناظران وزرات بهداشت بر واحدهای لبنی خرد را به دلیل یک تخلف کوچک مانند نداشتن روپوش جریمه های سنگینی اعمال می کنند. بنابراین جای سوال است که چگونه ناظران بهداشت به سرعت می توانند فروشنده ای بدون روپوش را شناسایی کنند اما در شناسایی ۳۳فراورده متخلف عاجزند و بعد از گذشت یک سال ناگهان متوجه این موضوع می شوند.

درحالیکه تخلف های کوچک شاید کمتر با جان و سلامت مردم بازی کنند، تخلف وسیعی مانند استفاده غیرمجاز از روغن پالم توانسته است از دید ماموران و مسئولان بهداشت پنهان باقی بماند!

جمع کل روغن تولیدی جهان در سال ۲۰۱۳، ۱۷۰ میلیون تن بوده است که متاسفانه میزان مصرفی پالم در کشور نزدیک به دوبرابر این عدد است و ایران با ۷۴۰ هزار تن در سال ۲۰۱۳ در بین ۱۰ مصرف کننده عمده جهان بوده است. گرچه واردات پالم به بهانه قیمت پایین تر آن ناگاه سیر صعودی به خود گرفت اما سیر صعودی واردات درحالی بود که لبنیاتی ها بارها افزایش قیمت را برای محصولات خود اعمال کرده بودند.

بنابراین نگاهی به این آمار و حجم عظیم واردات روغن پالم می توانست توجه هر سازمانی را به امکان وقوع یک تخلف بزرگ در واحدهای لبنی جلب کند. اما متاسفانه شاهد بودیم که تخلفی به چنین وسعت در کارخانه های بزرگ کشور رخ داد. می توان گفت استفاده از روغن پالم در محصولاتی که نباید جزئی از ترکیبشان قرار می گرفت، نشان دهنده ضعف سیستم نظارتی باشد. البته هنوز جای این سوال هست که چگونه تخلف کوچک غیرمرتبط با سلامت مردم مشمول جریمه های سنگین می شود و از دید ماموران دور نمی ماند اما تخلفی با این گستردگی هم از دید ماموران دور می ماند و هم جریمه آنها عدم اعلام اسامی آنهاست؛ آنهم در شرایطی که بیماری های قلبی و عروقی رتبه اول مرگ و میر ایرانی ها را به خود اختصاص داده اند.