به گزارش دیدبان به نقل از مهر ، آیت‌الله العظمی جوادی آملی در جلسه درس اخلاق شان که در آستانه میلاد حضرت صاحب الزمان در محل نمازخانه بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء و با حضور خیل علاقمندان به معارف الهی برگزار شد، با طرح مباحث امام شناسی به وظیفه شیعیان در عصر غیبت اشاره داشتند.
آیت الله العظمی جوادی آملی با بیان اینکه جریان امامت جزء اصول رسمی مذهب ماست، بیان داشتند: امام از برجسته‌ترین خلفای الهی است و این جمله نورانی که خدا فرمود: ﴿إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خلیفة﴾ این ﴿جاعِلٌ﴾ صفت مشبهه است و معنای ثبوت و دوام دارد; یعنی من دائماً در عالَم خلیفه دارم.: کسی که عهده‌دار این کار است انسان کامل معصوم است که در زمان پیامبر خود آن حضرت و در زمان غیبتش جانشینان و ائمه معصوم(علیهم الصلاة و علیهم السلام) می باشند.
معظم له با بیان اینکه تعیین خلیفه الهی، فقط تربیت جامعه انسانی نیست، اظهار داشتند: خداوند که حضرت آدم(سلام الله علیه) را آفریده، برای اداره عالَم و خلافت عالم کافی نیست تا فرشته‌ها بگویند «نحن نسبّح بحمدک و نقدّس لک»، محور بحث تنها اینکه انسان, مدنی بالطبع است و قانون و رهبر می‌خواهد نیست این ذرّه‌ای از آن مسائل است، اگر محور بحث اینها بود نه ملائکه می‌گفتند: ﴿نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِکَ وَ نُقَدِّسُ لَکَ﴾ نه سخن از تعلیم اسما بود نه لازم بود خدا بفرماید: ﴿إِنِّی أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُونَ﴾ محور بحث این است که شما که فرشته هستید نمی‌توانید معلّم بشر باشید، بشر اُسوه می‌طلبد.
ایشان با ذکر حدیثی از کتاب الحجة اصول کافی، اظهار داشتند که احدی همتای امام نیست و هرگز عقل امامت و امام را نمی شناسد که او را انتخاب کند.
آیت الله العظمی جوادی آملی با بیان اینکه با ظهور حضرت صاحب الزمان که هم اکنون مصداق کامل خلیفه الهی می باشند، عقل جامعه کامل می شود، بیان داشتند: وقتی حضرت با آن جلال و شکوه ظهور می‌کند عقل جامعه کامل می‌شود، مگر با کشتن می‌شود جامعه را اصلاح کرد؟! با عقلانیت، جامعه اداره می‌شود آن وقت اصلاح جامعه خیلی سهل است. عدل، عالَم را پر می‌کند عقل, عالَم را پر می‌کند اگر بنا بشود جامعه به سمت عقل و عدل حرکت کند هیچ مشکلی در جامعه پیش نمی‌آید ما چنین امامی داریم.
معظم له با تاکید بر اینکه به جای تلاش و اصرار بر دیدن امام معصوم، تلاش کنیم تا مورد نظر امام قرار بگیریم، اظهار داشتند: ما اصرار نکنیم امام را ببینیم تمام تلاش و کوشش ما این باشد که امام, ما را ببیند وگرنه کسانی بودند که مدت‌های مدید پیغمبر(ص) را دیدند، پشت سرش نماز پنج وقت را می‌خواندند، آن هم در مسجدالنبی که بعد از مسجدالحرام بهترین مسجد روی زمین است، اما مشکلشان حل نشد.
ایشان با بیان اینکه خداوند نسبت به بندگان خود دو نوع نگاه و نظر دارد، بیان داشتند: وجود مبارک امام چون خلیفةالله است دو نگاه دارد چون مستخلف‌عنه‌اش یعنی الله دو نگاه دارد خدای سبحان یک نگاه عمومی دارد که «و الله بکل شیء بصیر» خب همه را می‌بیند و هر کاری ما بکنیم ذات اقدس الهی می بیند، اما یک نگاه خصوصی که خدا بعضی‌ها را نگاه نمی‌کند با بعضی‌ها حرف نمی‌زند آن نگاه مهم است. در بخش‌هایی از آیات مربوط به معاد دارد که ﴿لا یَنْظُرُ إِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ﴾ خدا با بعضی‌ها حرف نمی‌زند بعضی‌ها را نگاه نمی‌کند خب آن نگاه، نگاه تشریفی است.
معظم له با تاکید بر اینکه باید تلاشمان این باشد که ولی خدا به ما نگاه لطف آمیز خود را داشته باشد، بیان داشتند: وجود مبارک ولی عصر دو نگاه دارد یک نگاه عمومی است که ما هر کاری بکنید اعمال را به عرض حضرت می‌رسانندو ایشان می‌بیند ولی عمده آن نگاه تشریفی و فیض و عنایت است. بنابراین تمام تلاش و کوشش ما این باشد که حضرت, به ما یک نگاه لطف‌آمیز و تشریفی بکند.
ایشان در بخش دیگر از سخنان خود با بیان اینکه امام در همه حال ناظر بر اعمال ما می باشد، اظهار داشتند: با توجه به اینکه امام معصوم هم نگاه عمومی دارد، هم نگاه خصوصی دارد، معلوم می شود ما غایبیم نه امام، مبادا کسی خیال کند حالا حضرت وقتی خواب است نگاه نمی‌کند او که با چشم ظاهری نگاه نمی‌کند. پیامبر اسلام در حدیث شریفی می فرمایند قلب ما که نمی‌خوابد «تنام عینی و لا ینام قلبی» ما همیشه بیداریم.
معظم له در بخش دیگری از سخنان خود به وظیفه شیعیان در عصر غیبت اشاره کردند و بیان داشتند: وقتی زراره از وجود مبارک امام صادق(سلام الله علیه) سؤال کرد وظیفه ما در عصر غیبت چیست؟ فرمود این دعای نورانی که بخوان «اَللّهُمَّ عَرِّفْنی نَفْسَکَ فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنی نَفْسَکَ لَمْ اَعْرِفْ رَسُولَکَ اَللّهُمَّ عَرِّفْنی رَسُولَکَ فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنی رَسُولَکَ لَمْ اَعْرِفْ حُجَّتَکَ اَللّهُمَّ عَرِّفْنی حُجَّتَکَ فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنی حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دینی» این دعایی است که زراره از وجود مبارک حضرت نقل می‌کند و روایت معتبری است این عمیق‌ترین درس امامت‌شناسی را به ما می‌دهد.
ایشان در توضیح این حدیث شریف بیان داشتند: امامت از سنخ ولایت است از سنخ وکالت نیست نصبی است رأی دادن مردم نیست برای اینکه در امام, عصمت شرط است، عصمت هم مثل عدالت نیست که با تجربه به دست بیاید عصمت دو عنصر محوری دارد: یکی صیانت از خطای در علم, یکی صیانت از خطیئه در عمل. در هیچ علمی از علوم اشتباه نکند در هیچ عملی از اعمال هم اشتباه نکند. معصوم بودن از خطای علم و خطیئه عملی را جز وحی و جز الهام الهی کسی نمی‌تواند بگوید. بنابراین ما امام را خودمان نمی‌توانیم بشناسیم از طرفی امام، خلیفه پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلم) ما تا مستخلف‌عنه را نشناسیم که خلیفه را نمی‌شناسیم این بین راه است نه پایان راه، پیغمبر هم خلیفةالله است تا ما الله را نشناسیم خلیفةالله را نمی‌شناسیم این سه جمله یک رسالهٴ عمیق علمی را دارد.
ایشان ادامه دادند: پیغمبر را بدون امام نمی‌شود شناخت برای اینکه امام، رهبر که نیست تا بگوییم جامعه را می‌خواهد اداره کند، خلیفةالرسول است این با غدیر حل می‌شود با سقیفه که حل نمی‌شود، پیغمبر، خلیفةالله است وجود مبارک امام، خلیفةالرسول است و کسی که رسول را نشناسد امام را نمی‌شناسد؛ یعنی علت را نشناسد معلول را نمی‌شناسد، مستخلف‌عنه را نشناسد خلیفه را نمی‌شناسد و همه اینها به الله مرتبط است کسی الله را نشناسد خلیفةالله را نمی‌شناسد.
استاد عالی حوزه علمیه قم با بیان اینکه جهنم نرفتن کمال نیست بلکه قلل بهشت را فتح کردن کمال است، اظهار داشتند: اصرار نداشته باشید که بهشت بروید این همه دیوانه‌ها را خدا به جهنم نمی‌برد، این همه کودکان را که خدا به جهنم نمی‌برد، نسوختن هنر نیست جهنم نرفتن، کمال نیست باسواد شدن و قُلل بهشت را فتح کردن کمال است.
ایشان ادامه دادند: الآن خیلی‌ها سؤال می‌کنند ما در عصر غیبت باید چه کار کنیم؟ این دعاهای نورانی امام زمان(سلام الله علیه) درس باسواد شدن عصر غیبت را می‌دهد ما که در حوزه یا دانشگاه هستیم یک وظیفه داریم توده مردم که مشغول کشاورزی و دامداری هستند یک حساب دیگری دارند حالا شاید در قیامت آنها جلوتر از ما باشند، معلوم نیست عاقبت چه خواهد شد آنجا چه خواهد شد اما ما وظیفه‌ای داریم و وظیفه ما باسواد شدن است و عملِ باسوادی است کار حوزه و دانشگاه این است کار توده مردم هم جای دیگر است.
معظم له با بیان اینکه وظیفه حوزه و دانشگاه در دعاها انتخاب دعاهایی است که درس علم می آموزد، بیان داشتند: همین دعای نورانی حضرت حجت که «اللهم ارزقنا توفیق الطاعة» کم حرف دارد؟! وظیفه علما را مشخص می‌کند، وظیفه جوان‌ها را مشخص می‌کند، وظیفه مسئولان را مشخص می‌کند، وظیفه اغنیا را مشخص می‌کند، این دعا را شما به عنوان یک محقق و پژوهشگر مراجعه کنید، برای همه علما، محققین، مجاهدین، معلمین، متعلمین و جوانان دستور خاص دارد، این معلوم می‌شود دعای باسوادی است دعای درس‌آموزی است. یا همین دعای ندبه که از آن حضرت نقل شده است می‌بینید آغاز این دعا این است که خدایا درست است شما به ائمه مسئولیت دادی، درست است بر مردم واجب است از آنها اطاعت کنند اما چیزهایی هم برای اینها شرط گذاشتی «بعد أن شرطت علیهم الزهد فی درجات هذه الدنیا الدنیة» فرمود خدایا اول از این ائمه تعهد گرفتی، شرط کردی که نسبت به دنیا زاهد و بی‌رغبت باشند بعد به مردم فرمودی به دنبال اینها حرکت کن اینها هم بیانات نورانی امام زمان است دعایی از حضرت. بنابراین وظیفه ما کاملاً روشن و مشخص است که در عصر غیبت چه کار کنیم اگر این کارها را کردیم آن وقت ان‌شاءالله حضرت به ما نگاه می‌کند.