اگر بودجه را آنگونه که قانون محاسبات عمومی تعریف کرده است، برنامه مالی دولت برای مدت یک سال و حاوی پیش‌بینی درآمدها و برآورد هزینه‌ها بدانیم، قطعاً سود و زیان دولت از سهامداری در بعضی شرکت‌ها به میزان زیر 50 درصد نیز، باید در بودجه متبلور شود.

سوال کلیدی این است که دیوان محاسبات به عنوان مرجع قانونی که برای صیانت از بیت‌المال صاحب رای است، چرا آرای خود را در مورد حقوق‌های نجومی اعلام نمی‌کند؟