کسر قابل توجهی از فیلمهای رسول ملاقلیپور و ابراهیم حاتمیکیا در کشاکش همین دوگانه «آرمان و واقعیت» قرار دارند؛ با این تفاوت که ملاقلیپور لحن صریحتری نسبت به حاتمیکیا دارد و این نقدها در کار او با وضوح بیشتری به چشم میآیند.
مستقل از همه این قضاوت هایی که اصغر فرهادی بزودی در گفتگوهایش ارائه خواهد کرد، باید به این مسئله توجه داشت که در نهایت اسکار در تور قطریها و شیوخ بادیهنشین حوزه خلیج فارس افتاده است.
در مجموع صرف نظر از تمامی ضعفهای موجود در این اثر، شاید کمین را بتوان یک اثر محترم از حیث بازیگری دانست؛ اثری که شهوت برانگیز نبوده و بازیگران در آن از پوشش و رفتاری مناسب برخوردار و بدور از الفاظ رکیک و استعمال گسترده ی دخانیات و ... انسانهای خیر و شر را در منظر بیننده تفکیک نموده و با وجود بیروحی فیلمنامه، توانسته اند با فیلمبرداری مناسب هیجان و تعلیقی نسبی را به مخاطبان خود انتقال دهد.
چند روز قبل از آغاز جشنواره سیودوم فیلم فجر بود که خبر ساخت پروژهایی سینمایی درباره تسخیر سفارت آمریکا در تهران منتشر شد، اما پس از گذشت چند ماه خبرهایی از توقف این پروژه به گوش میرسد.