آیتالله صافی گلپایگانی امروز صد ساله شد. او به مدت ۸ سال دبیر شورای نگهبان بود و پس از آن نیز در لباس مرجعیت نگهبان دین اسلام بوده است. در این گزارش مروری بر ادوار زندگی این مرجع تقلید داریم.
تغییر رویکردها و علائق علمی در سطح نخبگان مسئلهای قابل تامل و عمیق است. روندی که تقریبا از یازده سال پیش به صورت آشکار در دانشگاهها و فرهنگ آمریکایی در حال رشد و نمو بوده و پیگیری آن تغییرات عمیقی را در جهان آمریکایی رقم زده، گرایش به فرهنگ و اندیشه شرق باستان است.
در نظام جمهوری اسلامی که مسئولین اجرایی قبلی و فعلی اش به عملکرد خود پاسخگو نیستند، به طور طبیعی نسل جوان انقلاب در یک فضای تضادگونه بین شعارها و عملکردها قرار خواهد گرفت و در نهایت با آرمان ها و ارزش های انقلاب بیگانه خواهد شد.
نفوذ فرهنگی، تنها یک اصطلاح ساده برای تحلیل نیست بلکه یک استراتژی مداوم و پیگیر از سمت غرب برای استیلای راه و روش زندگی و تغییر سبک زندگی شرقی است. سنت های دینی و ملی اولین قربانیان تساهل فرهنگی در مقابل غرب هستند و برخی از روشنفکران، تنها راه توسعه و پیشرفت را همان روشی می دانند که تقی زاده در انقلاب مشروطه گفت؛ یعنی ایرانی باید از نوک انگشت تا فرق سر، اروپایی شود! چنین روشی در ابتدا با ظاهری فریبنده به جلو می آید و سپس استیلای اقتصادی و سیاسی خود را نیز تحمیل می کند.
امت تو اگر یک شب را از غروب تا اذان صبح عبادت کنند مثل ۸۳ سال و ۴ ماه در پرونده آن ها ضبط می کنیم بلکه بالاتر که جبران این مسائل شود و این مژده ای برای پیامبر (صلی الله علیه وآله) بود.
قدرت تمییز، استدلال و داوری نقشی مهم در زندگی افراد دارد. همواره در بین چند راهی انتخاب های گوناگون در مسیر زندگی کسی قادر به انتخاب راه صحیح و بهترین گزینه است که از قدرت تحلیل و درک عمیق ابعاد مختلف راه برخوردار باشد.
امام جمعه موقت شهر تهران میگوید: در آن دوره به علامه فشار میآوردند که درس فلسفه را تعطیل کن! ایشان هم در پیامی به آیتالله بروجردی گفتند: اگر حکم، حکم حکومتی است درس را تعطیل میکنم وگرنه شاگردانم را به علیآباد میبرم و درسم را ادامه میدهم.
داوری در این کتاب از تقاسیم خود برای بشر نام می برد و از« بشر جدید» ،« بشر غربی» ، «بشر خود بنیاد» و «بشر کامل» یاد می کند و در ادامه از تفکر شرقی ،تفکر دینی ،تفکر عادی ،تفکر عقلی ، تفکر غربی ، تفکر مسیحی و تفکر متداول صحبت می کند.
جریان های اندیشه ای فلسفی ـ اجتماعی عمده گفتمان تفکر اسلامی در ایران معاصر را با قدری مسامحه می توان به «جریان عقلانیت گرای اسلامی » و « جریان شریعت گرای تعبدی اسلامی » متمایز و تقسیم نمود.
نگاه جامع و سیستمی به دین مبین اسلام و ضرورت تلاش برای احیای کامل تمامی شئونات شرعی، اخلاقی، سیاسی و اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی شریعت مبین اسلام در جامعه از طریق استقرار حکومت اسلامی که رهبری دینی آن به لحاظ مشروعیت ، ماذون و منصوب به نصب عام از سوی ائمه معصومین شیعه علیهم السلام می باشد، رویکردهای نظری است که خصایص روبنایی جریان عقلانیت گرای اسلامی یا جریان عقلانیت اسلامی را بازتاب می دهند.
شریعتی، شیفته آن نوع تاریخی است که به تاریخ، به عنوان یک کلیت می نگرد و از حوادث جزئیِ تاریخی، گذر می کند. به زعم شریعتی، علم تاریخ، اولاً علمی است که همچون دیگر علوم، واجد قانون مندی است؛ ثانیاً موضوع آن، انسان است که موجودی در حال شدن است.
آزاد اندیشی علمای شیعی باعث شده است تا یک نگاه واحد نسبت به بسیاری از موضوعات علمی از جمله فلسفه و عرفان وجود نداشته باشد. مخالفت و موافقت با فلسفه و عرفان و نحله های مختلف در میان این دو دسته همواره یکی از مهم ترین مباحثات علمی بوده است. متن زیر به جریان شناسی مخالفان و موافقان فلسفه و عرفان می پردازد.