استاد حوزه و دانشگاه با تاکید بر اینکه باید انتظار عوامانه را کنار بگذاریم و انتظار عالمانه داشته باشیم، گفت: باید مقدمات ظهور امام زمان را فراهم کنیم.
این نوشتار ضمن رد رویکرد «سکولار» به فرهنگ، درصدد اثبات نقش آموزههای دینی در فرهنگ است. نکته ظریف و قابل توجه در این رویکرد آن است که دین، مبانی، اصول و جهات کلّی فرهنگ را متذکر شده است.
غیبت امام عصر(عج) نیزبرای تحقق نهائی همین مقصود است . در شعار اصلی اسلام هم ، اگر می بینیم " لا اله " ، مقدم بر " الاالله " قرار گرفته ، بدان معنا است که تا وقتی طاغوت با همه ثروت و قدرت و تهدید و تطمیعش نفی نشود ، توحید و یگانه پرستی معنا نخواهد داشت .
آنها نه از طایفه و ملّیت خاصّی هستند و نهاز شهر و وطن بخصوصی. بلکه ممکن است یک یا چند نفر از یک شهر و یا کشور بخصوصی باشند و نیز ممکن است هر یک از یک منطقه و شهر و دیار باشند.
وقتی حرکتی اتفاق افتاده که یک قدم عالم به سمت ظهور میرود، غفلت از آن هدف و به اهداف کوچک پرداختن مثل توسعه و امثال اینها یک جور خیانت به آرمان امام زمان علیه السلام است. اینکه یک ملتی را که در مسیر ظهور حرکت میکنند را به سمت آرمان توسعه غربی ببرند.
فرج در زمانی رخ خواهد داد که دو ویژگی مهم در میان امت اسلامی ایجاد شده باشد: یکی اوج معرفت و اقتدار مؤمنان که ناشی از آمادگی آنان برای یاری ولی خدا و اقامۀ حق است، و دیگری اوج مظلومیت و اضطرار آنان به فرج، که ناشی از دشمنیهای فراوان نسبت به آنهاست که ایشان را به دعا و تضرع بیسابقه وامیدارد و موجب نهایت استغاثۀ آنان برای فرج و پیروزی حق علیه باطل میشود.
هنگامی که از جنوب «صنعا» وارد پایتخت «یمن» می شوید، این تابلو نگاه ها را به خود جلب می کند: «به سرزمین امنیت و صلح» خوش آمدید. شهری که تاریخ شناسان بر این باورند، «اورشلیم» واقعی که ذکر آن در «تورات» یهود رفته است، همین جاست.
حضرت صاحب الزمان(عج) و اصحابش با نیروى ایمان و با نجاتبخشترین برنامههاى عمرانى و اقتصادى و عدالت اجتماعى، براى انقلاب و دعوت به قرآن و اسلام قدم به میدان مىگذارند و آن نهضت الهى و دعوت روحانى را شروع مىکنند.
یک اندیشمند مهدوی گفت: در طول تاریخ، اخلاق در قلمرو خانواده، مورد توجه جدی پیشوایان معصوم و علمای اخلاق قرار گرفته و بخشی از حکمت عملی است که امروزه به عنوان حوزه ای از اخلاق کاربردی در نظر گرفته می شود.
استاد مرکز تخصصی مهدویت حوزه علمیه قم می گوید: در حدیثی از امیرالمومنین(ع) آمده است که در آخرالزمان زنانی آشکار می شوند که برهنه هستند، زینت های خود را آشکار می سازند، به فتنه ها داخل می شوند و به خواسته های نفسانی گرایش دارند.
بعضی از مدعیان علامتی را بر خودشان یا بر یک کسی تطبیق کردند؛ همه ی اینها غلط است. بعضی از این چیزهائی که راجع به علائم ظهور هست، قطعی نیست؛ چیزهائی است که در روایات معتبرِ قابل استناد هم نیامده است؛ روایات ضعیف است، نمی شود به آنها استناد کرد. آن مواردی هم که قابل استناد هست، اینجور نیست که بشود راحت تطبیق کرد.