یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد رفتارهای گروه‌های افراطی دینی یک فعالیت ابزاری مبتنی بر منطق خردگرایی هزینه – فایده نیست که بتوان به‌راحتی آن ها را درک، کنترل یا مدیریت کرد. از طرف دیگر، قاعده رفتاری آن ها با بسیاری از مفروضات اصلی تئوری‌های روابط بین‌الملل سازگاری ندارد.