در کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲، هنرمندان ارجمند را یا زندانی کردند، یا به طرف حبس ابد بردند، یا مجبورشان کردند که مهاجرت کنند یا آنها را ناچار کردند به خانه‌هایشان بروند. آقایان نوشین، سارنگ، خیرخواه، خاشع، جعفری‌ و خانم‌ها لرستانی، مهرزاد، ژاله و... تا دلتان بخواهد افراد فهیمی در آن دوران بودند که حکومت آنها را کنار گذاشت. برخورد با این افراد دلایل سیاسی داشت. حکومت اندیشه را نمی‌خواست و این افراد در بهترین حالت یا خانه‌نشین شده یا مجبور به مهاجرت شدند.

کلیپی از افتخار بازیگر تئاتر "عشق ثگی" به سگ شدن و سگ بودن!

کمپین اجتماعی «#از_خودمان_ شروع_کنیم» با استقبال کاربران شبکه‌های اجتماعی و چهره‌هایی همچون مهتاب کرامتی، امیرحسین رستمی، تهمینه میلانی، الناز حبیبی، سحر زکریا، آرش میراسماعیلی و مژده لواسانی قرار گرفت.

همواره بخش میهمان جشنواره تئاتر فجر به عنوان بخشی مطرح بوده که در این جشنواره میزبان هنرمندان با سابقه و صاحب نگاه قلمداد می‌شده است، اما چند دوره‌ای است که این بخش با انتخاب‌هایی نامناسب مواجه شده است.

شبکه‌های جم این بار سراغ تئاتر رفته‌اند و با تبلیغ آن سعی دارند، پس از ورود به عرصه تبلیغات فیلم‌های سینمایی، پا در کفش تئاتر هم بکنند تا بتوانند کم‌کم در عرصه‌های مختلف هنرهای نمایشی نفوذ کنند.

متاسفانه امروز اغلب فضای تئاتر کشور به پاتوقی تبدیل شده برای ‌نمایشنامه‌هایی که با پول بیت‌المال به نام کار هنری برگزار می‌شوند ولی به دلیل محتوای عمدتا ناجور و نابهنجاری که دارند تنها برای یک عده اقلیت بدون حضور اکثریت مردم روی صحنه نمایش می‌روند.

تئاتر کمدی مستهجنی که این روزها در سینما تئاتر حافظ در حال اجرا است، به اهل بیت (ع) و مداحان کشور توهین کرد.

اگر نگوییم فقط، اما با یقین می‌توانیم بگوییم که او یکی از اصلی‌ترین کارگردان‌هایی است که پس از انقلاب سریال‌های دینی - تاریخی را بنیان نهاد و سریال اثرگذار و قابل‌قبول «امام علی(ع)» را کارگردانی کرد.

واقعیات متن و پیرامون تئاتر نوعی وادادگی مایوس کننده را القا می‌کند اما در واقع آنچه درحال اتفاق افتادن است ریشه در تفکر و رویکردهای مدیران ارشد هنری از جمله معاون هنری وزارت ارشاد دارد

آوانسیان حامی و رابط کثیف ترین نمایش در ایران بوده است که حتی صدای اعتراض روزنامه‌های زمان طاغوت را هم در آورد. آوانسیان حالا در هیبت یک استاد به ایران آمده!

آوانسیان حامی و رابط کثیف ترین نمایش در ایران بوده است که حتی صدای اعتراض روزنامه‌های زمان طاغوت را هم در آورد. حالا آوانسیان حالا در هیبت یک استاد به ایران می‌آید و مورد استقبال جماعتی که حتی بعضی از آنها از مدیران فرهنگی هستند قرار می‌گیرد.

کتاب‌های «تئاتر و سیاست» و « تئاتر و شهر» در دومین نشست از سلسله نشست های «کتابشناسی تئاتر» در تئاترشهر معرفی و نقد و بررسی می شوند.

نگاه نمایش «هم هوایی» کاملا با نگاه حاکم در برخی از فیلم های شبه روشنفکرانه سینمای ایران هم سو است . فیلم هایی که اصلی ترین هدفگذاری شان تبلیغ اندیشه های اغراق آمیز درباره شرایط اجتماعی و روابط بین زنان و مردان است.

شاید بی‌اغراق باشد اگر بگوییم جمهوری اسلامی ایران تنها کشوری در جهان است که افرادی در حین اقدام به عملی به صورت کاملا آشکار و بدون هرگونه مزاحمتی، مدعی شدید‌ترین محدودیت‌ها برای انجام آن عمل از سوی حکومت می‌شوند؛ اقداماتی که هم در شرع و هم در قانون کاملا محکوم هستند اما براحتی توسط برخی مدعیان انجام می‌گیرند و جالب آنکه فریاد «وا آزادی» آن‌ها هم گوش فلک را پر کرده است.

قسمت بعدی مربوط به دلقک ژولیده ای است که مردم را سرگرم می کند و با اندکی تامل می توان مفهوم چالش در ریاست جمهوری را با به تصویر کشیدن کشاورزی، سازندگی، جنگ و حتی خوردن گُل هایی که مردم در صحنه اول در دست داشتند، به عنوان پایمال نمودن حق و آزادی آن ها توسط دولت را از آن برداشت نمود.