در این مقاله، با در نظر گرفتن ایدۀ الگوی اسلامی‌ایرانی پیشرفت به عنوان چارچوبی برای این بررسی، از روش تحلیلی برای بیان تلقی مختار از این الگو و نظام اقتصادی آن استفاده می‌کنیم.

پس از مرور دیدگاه لیبرال جناب روحانی در زمینه نظام اقتصادی مناسب برای جمهوری اسلامی، پرواضح است که با شرایط فعلی، برنامه ششم توسعه، چیزی جز یک فاجعه برای تحقق الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت نخواهد بود.

آنچه در این میان باید توجه داشت، این است که توسعه و نوسازی، تنها شیو? زیست ممکن در حیات بشری نیست، بلکه تنها یک شیو? زیستن است که در غرب به ظهور رسیده و اکنون، در اغلب مناطق جهان، در حال فراگیرشدن است. با این همه، به نظر می رسد به این نظریات، نه می توان بی اعتنا ماند و نه باید آنها را به عنوان الگوهایی جهانشمول پذیرفت. از این جا است که ضرورت طرح الگوی ایرانی-اسلامی پیشرفت، به عنوان الگویی جایگزین، درک و فهم می گردد.