سخن گفتن از شرکت مشروط در انتخابات و توجه به سابقه اصلاحطلبان، می تواند این را به ذهن متبادر سازد که اصلاحطلبان برنامه جدیدی برای انتخابات امسال دارند که در انتخاباتهای گذشته نشانی از آن نبوده است.
اصلاح طلبان به دنبال سیاست تحریم نقطه ای انتخابات هستند؛ یعنی هرجا که کاندیداهای مورد نظرشان تأیید شد مشارکت کنند و هر جا که کاندیدای مورد نظر تأیید نشد تحریم کنند.
موقعیت سیاسی دولت حسن روحانی در سال 92 در مقایسه با جایگاه کنونی دولت او تا اینجای کار فاصله بسیار دارد. پس از گذشت بیش از شش سال از عمر هشت ساله دولت حسن روحانی، بررسی مواجهه طیفهای مختلف سیاسی در این زمان با دولت مفید به نظر میرسد.
برخی اظهارنظرهای شخصیتهای اصلاحطلب نشان میدهد، اختلافات بر سر کابینه دولت تدبیر و امید بالا گرفته و حامیان پروپا قرص روحانی در انتخابات ۹۶ نیز نسبت به کارآمدی دولت ناامید شدهاند.
ترجیع بند اظهارات فعالان سیاسی جریان اصلاحات، حول دو محور «انتقاد» و حتی «برائت» از دولت و حزب متبوع دولتمردان میچرخد و در حال حاضر اصلاح طلبان در مسیر «اصلاح اصلاحات» پیش میروند.
این روزها شاهد تحولات مهمی در سپهر سیاست کشور هستیم که شاید کمتر به عمق آن توجه کرده باشیم. پوست اندازی عمیق جریان اصلاحات از پس جدال با دولت و نظام مختصات این جریان سیاسی و فضای سیاسی کشور را به کلی تغییر خواهد داد.
شهرداری تهران برای اصلاح طلبان خوش یوم نبوده و هر بار که پای در ساختمان آن می گذارند، جدل ها و اختلافات به اوج رسیده و شهروندان را از کرده خود پشیمان می کنند.
پایتخت در حال حاضر نیازمند مدیر اجرایی قوی و متخصصی است که به دور از هرگونه منافع حزبی یا تبدیل تهران به ستاد انتخاباتی جهت انتخابات ریاست جمهوری دور بعد پیش رود. جهانگیری دقیقا در جهت عکس این رویکرد قرار دارد. آنچه مسجل است اسحاق جهانگیری تجربه مدریت شهری را ندارد و در سال های اخیر نیز عملکرد تیم اجرایی دولت در حوزه های مختلف از جمله اقتصادی و معیشتی با شکست روبه رو شده که معاون اول نقش اساسی در این زمینه داشته است.
آیا کتاب آیات شیطانی وآن تهمت های عجیب و غریب به پیامبر از سوی نویسنده یا کاریکاتورهای پیامبر اسلام در غرب که احساسات یک ونیم میلیارد مسلمانان را جریحه دار کرد را آزادی عقیده می دانید؟
اصلاح طلبان به هر بهانهای تلاش میکنند مخالفان سیاسیشان را تخریب کنند،اما حمله به سفارت ایران وتوهین به پرچم کشورمان در مقابل چشم پلیس انگلیس، که یقیناً مهار آنها امر سادهای بود،جناحی نیست؛ملی است.
ادعای اصلاح طلبان مبنی بر عدم جانبداری از هیچ ایدئولوژی خاص، هر چند که به لطیفه ای خنده دار و البته تکراری شبیه است؛ ولی این شعار پوشالی به فرض داشتن واقعیت عینی با مبانی نظری امام خمینی در تعارض جدی است.
اصلاح طلبان برای آنکه در انتخابات 96 بتوانند به گونه ای مستقل پا به عرصه انتخابات بگذارند، از سال 92 راهی پر پیچ و خم را طی کردند. آنها چهار سال قبل مجبور شدند نامزد اصلی خود را که محمدرضا عارف بود، ترغیب به انصراف کرده و از این طریق مانع از پیروزی یک نامزد اصولگرا شوند.
مگر روی کار ماندن دولت روحانی چه برای اصلاحات دارد که آن ها از مشی اصلاح طلبی خود منحرف شده اند و بر حضور مجدد حسن روحانی به عنوان تصدی گر سکان صندلی پاستور پافشاری می کند؟
هرچه به انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ نزدیک میشویم آرایش سیاسی جناحها مشخصتر میشود. این روزها راهبرد اصلاح طلبان برای ورود به انتخابات گزینه پوششی است؛ آنچه که این جریان را به این راهبرد رسانده است، ضعفهای دولت در عمل به وعدههایش بوده است.
تندروها که از سالهای اول پیروزی انقلاب تا کنون، از هر فرصتی برای تنش آفرینی استفاده کرده و برایشان فرقی میان افراد انقلابی و غیرانقلابی نیست، ناگهان پس از درگذشت آیت الله هاشمی رفسنجانی، تهمت هایی که به ایشان زده بودند را فراموش کرده و سعی کردند ایشان را چهره ای نزدیک به خود نشان دهند.
قائم مقام حزب اعتماد ملی گفت: اینطور نیست که از حالا چک سفید امضاء دهیم و بگوییم نامزد ما منحصر به فرد است باید روی همه گزینهها و سناریوها در جلسات بحث شود.