دو اشتباه بزرگ در حد جنایت انجام شده بود. یک اشتباه این بود که دانشجویان آمده بودند داخل خیابان، خیابان را بسته بودند و آتش زده بودند و به ماشین های مردم سنگ زده بودند و تعدی کردند.

سخنان حجه السلام روحانی در 23 تیرماه سال 78 که به مناسبت خروش مردم در واکنش به فتنه78 بود در خصوص فتنه و فتنه گران و نقش سازمان های خارجی و اتفاقاتی که افتاد بسیار سخنان مفیدی بود که در خصوص فتنه 88 نیز می تواند مورد توجه قرار بگیرد.

اهداف آن‌ها کم کردن اختیارات و فعالیت‌های رهبری و سلب کارآیی لازم و ضعیف نشان دادن مقام معظم رهبری در قدرت در مقایسه با امام (ره) بود. برای رسیدن به این هدف، سال‌ها کار کردند و برای رسیدن به چنین شرایطی، شیب ملایمی را دنبال کردند.

قریب به 35 سال از انقلاب اسلامی ایران گذشته است. در این سال ها لحظه ای ایران اسلامی از طراحی ها و حیله های دشمنان خود در امان نبوده است و این دسیسه ها در هر دوره ای خود را به گونه ای نشان می دهد. اما عبور از این بحران ها ممکن نبوده است مگر با تدبیرهای امام خمینی (ره) و بعد از ایشان با راهنمایی های مقام معظم رهبری (مدظله).

آقای خاتمی که رئیس جمهور بود در ۲۳ تیر حاضر نشد که بیاید و سخنرانی کند، آقای هاشمی و آقای ناطق هم حاضر نشدند تا اینکه آقای روحانی که تازه از خارج از کشور برگشته بود، آمد و صحبت های خوبی هم کرد.

علی اکبر ناطق نوری در واقعه 18 تیر 1378 به عنوان رئیس مجلس از برخی جریانات پشت پرده و اتفاقات مشکوک در حادثه کوی دانشگاه مطلع بوده و به بازگویی آنها پرداخته است.

" الْیَوْمَ یَئِسَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ دِینِکُمْ، فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ" مائده/2. از این پس نباید انتظار داشت که دشمنان خارجی بر پیروزی بر مسلمانان امید داشته باشند بلکه عامل شکست و هزیمت را باید در عوامل داخلی دشمن و گرگان در لباس میش دانست. فتنه‌گران تیر78 که برخی شان از بزرگان اصلاح‌طلب بودند نیز این چنین به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران خیانت کردند.

چندی پس از حادثه 18 تیر78 مشخص شد که این اقدامات تنها در جهت تحریک دانشجویان بوده است و تمامی این عناصر بعدها به فعالان فتنه88 تبدیل شدند.

حوادث تیر ماه 78 ناگفته های فراوانی را با خود یدک می کشد. در ماه های پس از بروز این حوادث حقیقت ماجرا در بمباران رسانه ای غرب و اصلاح طلبان گم شد. دشمنان نظام تا آنجا که می توانستند بر ارکان نظام تاختند و توهم سرنگونی را در ذهن پروراندند و بازیگران داخلی نیز از روحیات لطیف دانشجویان سوء استفاده کرده و حقیقت ماجرا را باژگونه جلوه دادند .سکولارها جریان چپ و دوم خردادی ها در این حوادث گستاخی های بی حد وحصری از خود نشان دادند.