به گزارش دیدبان به نقل از تسنیم ، پیام کهتری، کارشناس سیاست گذاری حوزه انرژی با بیان این که در مورد آلاینده بودن بنزین تولیدی پتروشیمی‌ها بیش از حد جنجال به وجود آمده، درحالی که این موضوع به راحتی با یک کار کارشناسی قابل بررسی است گفت: در حالی دولت تاکید بر آلایندگی بالای بنزین تولیدی در واحدهای پتروشیمی دارد و برای رفع آلودگی کلانشهرها تصمیم به واردات بنزین گرفته است که باید مشخص شود بنزین مورد نظر با کدام بنزین مقایسه می‌شود؟ با بنزین پالایشگاه¬های کنونی کشور یا با بنزین-های یورو 5 اروپایی؟
پایین بودن کیفیت بنزین تولید پالایشگاهی نسبت به پتروشیمی
وی با تاکید بر این که بنزین تولید پالایشگاه‌های کشور آن چنان کیفیت مناسبی نسبت به بنزین پتروشیمی‌ها ندارد گفت: با تحریم واردات بنزین در سال 1389، وزارت نفت مجبور شد ریفرمت تولید در واحدهای پتروشیمی را که ویژگی‌های بنزین سوپر را دارد جایگزین بنزین وارداتی مورد نیاز خود کند. این در حالیست که ریفرمت مورد نظر دارای عدد اکتان بالای 95 است و در برخی واحدها - پتروشیمی نوری- این رقم حتی به 110 هم می‌رسد.
"بنزن" موجود در بنزین پتروشیمی کم‌تر از پالایشگاهی است
وی افزود: در حالی وزیر نفت و رئیس سازمان محیط زیست بر آلایندگی بنزین پتروشیمی‌ها مانور می‌دهند و اعلام می‌کنند با این شرایط با سونامی سرطان مواجه خواهیم شد و تنها راه نفس کشیدن خلاص شدن از شر بنزین پتروشیمی¬ها است که یکی از پارامترهای مهم در بحث آلایندگی مربوط به "بنزن" است که حجم این ترکیب در بنزین تولید پتروشیمی‌ها بسیار کم‌تر از بنزین تولید پالایشگاهای کشور است؛ چرا که واحدهای پتروشیمی کشور دارای واحد "بنزن‌زدایی" هستند و بالاترین رقم بنزن موجود در بنزین تولیدی آنها دو درصد است این درحالیست که پالایشگاه‌های کشور فاقد واحد بنزن‌زدایی هستند.
این کارشناس سیاست گذاری حوزه انرژی با اظهار این که در کشور استاندار کاملاً مشخصی برای بنزین تولیدی تعیین نشده است توضیح داد:اگر چه از میان 9 پالایشگاه موجود کشور تنها 2 پالایشگاه اراک و تبریز مجهز به واحد بنزن‌زدایی هستند اما درصد بنزن در بنزین پالایشگاهی کشور بسیار بالاتر از حد استاندارد شرکت ملی پالایش و پخش است؛ به طوری که با تعیین وجود حداکثر پنج درصد بنزن در بنزین تولید کشور، این رقم برای بنزین پالایشگاه‌های کشور بالاتر از میزان مجاز تعیین شده است.
او ادامه داد: بنابراین اگر بحث بر روی وجود بنزن موجود در بنزین است، بنزین تولیدی در پالایشگاه‌ها به طور قطع بنزن بیشتر نسبت به بنزین پتروشیمی‌ها دارد و به راحتی می‌توان کیفیت دو بنزین مورد نظر را با توجه به مستندات موجود مقایسه و صحت ادعای مطرح شده را ثابت کرد.
بنزین وارداتی استانداردهای یورو نداشت
وی اعلام کرد: از سوی دیگر در حالی بر واردات بنزین برای افزایش کیفیت بنزین مصرفی تاکید می‌شود که آمارها و مستندات مربوط به گواهی کنترل کیفیت بنزین¬های وارداتی نشان می‌دهد که کیفیت بنزین¬های وارداتی در گذشته از بنزین تولید پتروشیمی‌ها پایین‌تر بوده است؛ به طوری‌که کیفیت آن در مواردی استانداردهای یورو را هم نداشت. بنابراین بهتر است وزارت نفت اعلام کند که قرار است از کدام پالایشگاه در جهان و با چه کیفیتی واردات بنزین داشته باشد. در واقع مشخص شود کدام شرکت¬ها قرار است امروز که شرایط تحریم هنوز پابرجاست به ما بنزین با کیفیت بدهند که در سال 89 – سال آغاز تحریم فروش بنزین به ایران – نمی‌دادند؟
مدعیان سندی مبنی بر آلایندگی بنزین پتروشیمی ارائه نکردند
او با طرح این سوال که چرا مدعیان سندی مبنی بر آلاینده بودن بنزین پتروشیمی‌ها ارائه نمی‌کنند؟ یادآور شد: در حال حاضر پالایشگاه‌های کشور حدود 85 درصد و پتروشیمی‌ها 10درصد از نیاز کشور به بنزین را تامین می‌کنند و اگر قرار باشد بنزین پتروشیمی مقصر آلایندگی باشد که قطعاً چنین نیست، آیا آنقدر آلایندگی بنزین پتروشیمی¬ها بالا است که تمام 85 درصد را تحت تأثیر قرار می¬دهد!؟ ضمن این که بنزین تولید پتروشیمی در شهرهای حاشیه خلیج فارس- عسلویه و ماهشهر- تولید می‌شود و در همان استان¬های جنوبی هم مصرف می‌شود.
وی افزود: همچنین به دلیل بالا بودن اکتان بنزین پتروشیمی‌ها و نیاز کشور به اکتان‌افزا، بنزین مورد نظر با بنزین پالایشگاهی ترکیب می‌شود وغیر منطقی است که در شرایط نیاز شدید کشور به اکتان افزا، این بنزین بدون ترکیب شدن عرضه شود. همچنین اگر در دنیا از واحد پتروشیمی برای تولید بنزین استفاده نمی‌شود برای این است که واحدهای پتروشیمی در آن‌جا برای تولید محصولات دیگری برنامه ریزی شده است و ارزیابی‌های اقتصادی سرمایه‌گذارها در جهت محصول خاصی صورت گرفته،در غیر این صورت آنها نیز از این واحدها برای تولید بنزین می‌توانند استفاده کنند.
واردات بنزین پتروشمی از حاشیه خلیج فارس در گذشته
این کارشناس انرژی افزود: از سوی دیگر در حالی بنزین تولید پتروشیمی‌های کشور مورد اتهام قرار می‌گیرد که درگذشته این بنزین (ریفرمیت) به کشورهای حاشیه خلیج‌فارس صادر می‌شد و پس از اضافه شدن برخی ترکیبات، دوباره تحت عنوان بنزین باکیفیت به ایران فروخته می‌شد.
دلیل واردت بنزین چیست؟
کهتری در مورد علت اصرار دولت بر واردات بنزین گفت: به طور قطع نمی‌توان گفت علت اصلی اصرار دولت برای وارت بنزین چیست. اما استفاده از پول نفت بلوکه شده در خارج از کشور، حضور دوباره ذینفعان واردات بنزین، زیر سوال بردن عملکرد دولت گذشته در شرایط تحریم و یا معتقد نبودن وزیر نفت به ساخت پالایشگاه می‌تواند ترکیبی از این عوامل باشد.
این کارشناس سیاست گذاری حوزه انرژی با تاکید بر این که بهتر است مسائل حاشیه‌ای و سیاست‌بازی را کنار گذاشته و در این زمینه به صورت منطقی و با نگاه ملی تصمیم گرفته شود گفت: در شرایطی که دم از اقتصاد مقاومتی زده می‌شود باید با داشته‌های موجود بیشترین بهره‌وری را ایجاد کرد و واردات بنزین به قیمت حذف بنزین پتروشیمی‌ها با توجه به تحریم و شرایط فعلی کشور هیچ توجیحی ندارد.
همتی برای خودکفایی در تولید بنزین نیست
وی ادامه داد: همتی برای خودکفایی در تولید بنزین نیست؛ چراکه فاز اول پالایشگاه ستاره خلیج فارس، حدود دو میلیارد دلار سرمایه نیاز دارد که می‌توان به جای پرداخت هزینه واردات بنزین این فاز از پالایشگاه را که بیشتر به دلیل مشکلات مالی متوقف شده است تکمیل کرد تا نه تنها پاسخگوی مصرف بنزین کشور شد بلکه آغازی بر صادرات بنزین شود تا این‌گونه بتوانیم به سمت کاهش خام فروشی حرکت کنیم.
کهتری از جدی نبودن وزارت نفت در بخش افزایش ظرفیت پالایشگاهی و تولید بنزین از طریق ساخت پالایشگاه‌های جدید گله کرد و گفت: نداشتن توجیح اقتصادی نوعی طفره رفتن از ساخت پالایشگاه است؛ حتی اگر این کار اقتصادی نباشد مسوولان باید به این موضوع پی ببرند که مسئله پالایشگاه‌سازی در دنیا و حتی در امریکا و اروپا یک مسئله استراتژیک است؛ به عنوان مثال در دولت انگلیس به دلیل داشتن دیدگاه استراتژیک به پالایشگاه، با وجودی خصوصی بودن پالایشگاه‌ها به دنبال وضع قوانینی است تا با تسهیل و کاهش هزینه‌های پالایشگاه‌داری انگیزه و رقابت‌پذیری در این صنعت را حفظ کند. اگر این دیدگاه در کشور نیز نهادینه شود خام‌فروشی تا حد معقولی برچیده خواهد شد.