دیدبان: بهمن ماه طی 35 سال اخیر تبدیل به یکی از نمادهای وحدت ملی و انسجام حداکثری میان ملت ایران شده است و هرچه به سالروز پیروزی انقلاب اسلامی نزدیکتر می شویم، گویی همه ی مشکلات مدیریتی و تحریمی و... در ذهن امت انقلابی کمرنگ و کمرنگ تر شده و در روز اوج، 22 بهمن، همه ی ایران یکرنگ و یکدل می شوند تا جشنی ملی را برپا کنند.
خانواده های معظم شهدای انقلاب و دفاع مقدس و حتی شهدای پس از جنگ و نیز خانواده های معزز شهدای هسته ای، همه ی عشق و امیدشان به همین چند راهپیمایی سراسری و ملی مانند 22 بهمن است تا به چشم خود بنگرند هم میهنانشان، علمی که عزیزانشان با خونشان برافراشتند و آبیاری کردند، را همچنان استوار و برقرار روی دست گرفته اند.
براساس این گزارش، هرگاه شارلاتانیزم های رسانه ای دشمنان بیرونی و دنباله های داخلی آنها بیشتر می شود و برخی اقدامات نابجای معدود مسئول خسته و فرسوده در مسیر پیشرفت انقلاب اسلامی خلل ایجاد می کند، ایثارگران و جانبازان و خانواده های شهدا احساس نگرانی و دلتنگی می کنند که مبادا خون های ریخته شده در مسیر حق و حقیقت و انقلاب و جانفشانی های صدهاهزار جوان و پیر این مرز و بوم، به ثمن بخس از بین برود اما با اولین مناسبت ملی- انقلابی و حضور منسجم، یکپارچه و انقلابی امت، گویی ابر نگرانی ها به کناری می روند و باران عشق و امید بر دلهای مضطرب باریدن می گیرد.
بهمن، ماه خیزش مردمی است جهت احقاق حقوقشان. امت از سال 42 و حتی قبل تر از آن، بیش از 15 سال مقاومت و پایداری کردند تا بتوانند حقشان را از چنگال ظالمان و دیکتاتورها و مزدوران شیطان بزرگ، آمریکای جنایتکار و روباه پیر، انگلیس مکار، بستانند و در همه ی آن مسیر پرفراز و نشیب، سمت و سوی نگاهشان به امامشان بود و بس؛ که اگر غیر از این بود، پیروزی ممکن نبود.
آن روزها که ملت نه در قدرت بودند و نه نظام را در اختیار داشتند، نه بنیه ی مالی و عقبه ی حمایتی قابل توجهی را احساس می کردند و تنها امید و شعارشان، حسبی الله بود، و در مقابل، رژیم بی رحم و سیاه پهلوی که جواب فریاد را با گلوله می داد، پشتیبان خود را تمام غرب می دانست و آمریکا و همه ی همپیمانانش، دسته جمعی به حمایت از شاه معدوم برخاسته بودند.
اگر امروز، ایران با 1+5 مذاکره می کند و در همین جمع نیز دارای برخی حامیان هست اما آن زمان، نه 6 کشور، که همه ی عالم در خدمت آمریکا بودند و در نتیجه، حمایت یک دنیا از یک حکومت مستبد برای سرکوب هر جنبشی با دست خالی کفایت می کرد اما این فقط ظاهر ماجرا بود.
آن روزها و آن سال ها، مردم اگرچه دغدغه ی نان شب هم داشتند، اگرچه از لحاظ سواد، رفاه، امکانات، پیشرفت های علمی، اقتصادی و بسیاری مسایل دیگر هرگز با امروز قابل قیاس نبودند، اما یک چیز دیگر هم داشتند و آن، عزم و همت بود برای احقاق حقشان.
مردم انقلابی پیروز شدند چون به این باور رسیده بودند که حق گرفتنی است و برای گرفتن حقشان، به پا خاستند و خیزش کردند و در همه ی این قیام ها و خیزش ها، تنها و تنها از فقیه جامع الشرایط، نایب حضرت ولی عصر(عج)، امام خمینی(ره) تبعیت کردند، چون ایمان داشتند که سخن و راه او، همان راه اهل بیت(ع) و رسول الله(ص) است.
اینگونه بود که علیرغم ظهور و بروز جریاناتی مانند حزب توده، ملی گراها، نهضت آزادی، سازمان مجاهدین (منافقین)، انجمن حجتیه، گروه های مارکسیست، کمونیست و بسیاری از گروه ها و گروهک های خرد و کلان که می کوشیدند از این خیزش مردمی برای خود نمدی ببافند، اما با بصیرت مثال زدنی امت و چشم و گوش داشتن به اشارات امام، همه ی آن ابن الوقت ها از رسیدن به آلاف و اولوف دنیوی بازماندند و هرکدام پس از اندکی، نقاب تزویر و ریایشان کنار رفت و طشت رسواییشان به زمین افتاد.
یکی سر از اشرف درآورد و دیگری به عنوان ستون پنجمن دشمن بعثی، راپورت مناطق حساس کشور را جهت بمباران می داد، آن یکی به بی بی سی و صدای آمریکا دخیل بست و آخری، کاسه ی گدایی اش را پشت درب کاخ سفید در نوبت گذارد.
اگر جشم و گوش و حواس امت به امام نبود و اگر ملت باور نداشتند که باید به هر قیمتی شده، حقشان را از چنگ دشمن بستانند و به قیمت محدودشدن نان و آبشان، عزت و غرورشان را زیر پا نگذارند، قطعا سرنوشت پیروزی انقلاب در ایران، چیزی شبیه مصر امروز می شد.
پس از آن همه جهاد و ایثار، به جهت فقدان یک رهبر آگاه و بصیر، ظرف کمتر از یکسال، دولت قانونی و رییس جمهور قانونی دستگیر می شود و همه ی انقلابیون، به زندان می افتند و از صحنه کنار گذارده می شوند و اهداف انقلاب، مصادره به مطلوب غرب می شود و والسلام!
ایران اما ماجرایش با همه ی عالم متفاوت است؛ اینجا پرچم ولایت در اهتزاز است و حواس شش گانه ی امت، تنها و تنها به امامشان است. البته قطعا هستند معدود افرادی که باقیمانده از نسل کوفیان سال 60 و 61 هجری باشند که ابتدا به حجت خدا دعوتنامه "آقا بیا" نوشتند و در ادامه، وقتی شنیدند صدای ضرباهنگ زر و سکه ی طرف یزید خوش نواتر از طرف سیدالشهداست، حجت خدا را رها کرده و پی آب و نانشان دویدند، هستند معدود افرادی که قبل از انقلاب و ابتدای انقلاب همراه بودند، اما ناگهان روحیات طلحه و زبیریشان گل کرد و بر علیه علی، شمشیر به دست شدند، هستند معدود افرادی که اگرچه در برهه ای از خود گذشتند اما از "مال و بنون" نتوانستند بگذرند و در نتیجه، همان "مال و بنون" گردن آویزی شدند جهت بازماندن از ادامه ی مسیر و هستند معدود افرادی که خدای راستکی را رها کرده اند و به فکر بستن با کدخدای قلابی روی آورده اند...
اما ایران انقلابی به تازگی در خود 9 دی را دیده است که چگونه دهها میلیون انسان ولایتمدار و انقلابی و عاشورایی، از وسوسه های شیطانی می رهند و بی آنکه در کوچه های بن بست، سرگشته ی گندم و جوی نارسیده شوند، تنها چشم به اشارات امامشان دوختند.
بهمن، ماه خیزش مردم جهت احقاق حقوقشان است و 22 بهمن در راه است. دهه فجر امسال بوی هسته ای می دهد، بوی نطنز و اراک، بوی سایت شهید احمدی روشن، بوی خون شهریاری و شهدای هسته ای. فجر امسال، فجر عدم سازش با غرب است و پای گذاردن بر روی غوغاسالاری بی بی سی و فیس بوک و بالاترین که می خواهند مهمترین غصه و دغدغه ی مردم ایران را شکمشان اعلام کنند.
آنان با برخی کشورهای حاشیه ی خلیج فارس و برخی اعراب مرتجع نیز همین نیرنگ را زدند و همه ی فکر و ذکر آنان را معطوف به شکم و... کردند تا از همه ی حق و حقوقشان غافل شوند و تنها پی عیش و نوش و گذران زندگی به هر قیمتی باشند.
اینجا اما ایران است، امت از امامش آموخته است که اگر تحریم شود، فرزند رمضان و روزه است و اگر تهدید شود، فرزند محرم و کربلا.
مردمان این دیار پندها و نصایح امامشان را آویزه ی گوش کرده اند که فرمود: "انقلاب ما رژیم ضداسلام را از بین برد، رژیم اسلامى بر سر کار آورد؛ رژیم دیکتاتور و مستبد را از بین برد، رژیم مردم‌سالار به جاى آن نشاند؛ وابستگى‌اى که کشور ما در طول سالهاى متمادى گرفتار آن بود و در دوران پهلوى‌ها به فجیع‌ترین و فضیح‌ترین وضع خود رسیده بود، از بین برد و استقلال همه‌جانبه را به ملت ما داد؛ اختناق نفسگیرى که بر ملت ما حاکم بود، از بین برد، آزادى به این ملت داد - آراء خودشان را، حرفهاى خودشان را بتوانند آزادانه ابراز کنند؛ فضا، فضاى آزادى شد - تحقیرشدگى تاریخىِ ملت ما را از بین برد، عزت ملى داد. دهها سال ملت ما تحقیر شد. این ملت بزرگ، با این سابقه‌ى تاریخى، با این مواریث عظیم فرهنگى و علمى و تاریخى، در مقابل حکام زورگو و فاسد، و پشت سر آنها در مقابل مستعمران و سلطه‌گران بین‌المللى تحقیر شد. انقلاب ما این را از بین برد، تبدیل کرد به عزت ملى. امروز ملت ایران احساس عزت میکنند، احساس تشخص میکنند. انقلاب، ضعف نفس و خودکم‌بینى را در ملت ما از بین برد؛ به جاى آن، اعتماد به نفس ملى را به ملت داد. ما خودکم‌بینى داشتیم؛ فکر میکردیم نه کار علمى از ما برمى‌آید، نه کار سیاسى از ما برمى‌آید، نه کار عظیم نظامى از ما برمى‌آید. ما فکر میکردیم یک ملت ضعیفى هستیم؛ این را به ما تلقین کرده بودند، تزریق کرده بودند. انقلاب این را از ملت گرفت، به جاى آن، اعتماد به نفس ملى به ما داد. ما امروز در همه‌ى میدانها اعتماد به نفس داریم؛ میدانیم که میتوانیم، و دنبال این توانستن حرکت میکنیم، و همه جا هم بحمداللّه به مقاصدمان می رسیم. ملت ما از مسائل سیاسى منزوى بود، روگردان بود، حوادث کشور را مورد توجه قرار نمیداد. انقلاب این حالت را از ملت ما گرفت، ما را تبدیل کرد به یک ملت آگاه و سیاسى. امروز نوجوانهاى ما هم در دورترین نقاط کشور تحلیل سیاسى میکنند، حوادث سیاسى را درک میکنند، روى هر مسئله‌اى تحلیل میگذارند. قبل از انقلاب اینجور نبود. سیاست‌گرائى و سیاست‌فهمى مخصوص یک عده‌ى انگشت‌شمار در این کشور بود. مردم عموماً دور از حوادث کشور بودند؛ دولتها مى‌آمدند و میرفتند، قراردادهاى بین‌المللى بسته میشد، کارهاى بزرگ در دنیا انجام میگرفت، ملت خبر هم نمیشد. اینها خطوط اصلى این انقلاب است که این حوادث را در این کشور به وجود آورد. این اصول، نهادینه شده است؛ تثبیت شده است. این تحولات، سطحى نیست؛ مقطعى نیست. شعارهاى انقلاب، امروز همان شعارهاى روز اول است؛ که این نشان‌دهنده‌ى سلامت انقلاب است. شعارها مثل انگشت اشاره‌اى هستند که به هدفها اشاره میکنند، هدفها را ترسیم میکنند. وقتى شعارها تثبیت‌شده در یک نظامى، در یک انقلابى باقى ماند، معنایش این است که هدفها در این نظام به شکل اول است؛ هدفها تغییر پیدا نکرده است؛ دست‌اندرکاران و مردم از صراط مستقیم و هدفهاى اصلى منحرف نشده‌اند. امروز شعارهاى ملت ایران، همان شعارهاى اول انقلاب است". (امام خامنه ای، خطبه های نمازجمعه، 14 بهمن 1390)
اینجا ایران و اکنون بهمن است، ماه خیزش مردم جهت احقاق حقوقشان. سالروز پیروزی نزدیک است؛ برای گرفتن حق هسته ای برنامه چیست؟
منبع: خیبرآنلاین