دیدبان
مطلب ویژه دیدبان به مناسبت روزبصیرت و میثاق امت با ولایت:

میثاق با ولایت از فقدان 68 تا بحران 88

میثاق با ولایت از فقدان 68 تا بحران 88
دیدبانروزهای بعد از ارتحال امام خمینی (ره) در خرداد ماه 68 سراسر ماتم و غم بود. کسی از شیعیان، باور نداشت که فاصله زمانی میان رحلت خمینی (ره) و ظهور حجت حق باشد. حال سرنوشت جامعه اسلامی چه می شد؟ چه کسی می توانست انقلاب عظیم اسلامی را در ایران رهبری کند؟ این ها سوالاتی بود که در ذهن هر کسی که عظمت روح الله را می شناخت مرور می شد.
 
سرعت عمل مجلس خبرگان رهبری و آرای اکثریت قاطع این مجلس در انتخاب آیت الله خامنه ای به عنوان رهبر جدید نظام جمهوری اسلامی ایران و از سوی دیگر بیعت مسئولین و بیعت امت امام، با رهبر جدید همه ی نقشه های شوم را نقش بر آب کرد. به گزارش دیدبان، ملت و رهبری نشان دادند که ایستادگی و مقاومت خود را بر آرمانهای انقلاب در اوضاع سخت بهتر به نمایش می گذارند.
 
رویش مقتدایی حسینی با نام سید علی حسینی خامنه ای
روزنامه ها و مطبوعات آن ایام در کنار پوشش خبری مراسم سوگواری عظیم و میلیونی در بخش های مختلف به بیان نحوه ی انتخاب خبرگان ملت و ویژگی های شخصی و شخصیتی رهبر جدید می پردازند:
«در عرصه ی رهبری نظام، بهترین انتخاب در بهترین زمان صورت گرفته است، آیت الله خامنه ای با سابقه ای طولانی در مبارزه و همراهی گام به گام با رهبر فقید انقلاب و 8 سال تصدی ریاست جمهوری اسلامی ایران در طوفانی ترین سالها و مقبولیت نزد روحانیون و مردم و با دستی که پایبندی ایشان را به انقلاب زیاد می کند اینک در رأس نظام قرار دارند و ایران به ایشان بیعت کرده است.در سطح بین المللی نیز آیت الله خامنه ای برای جهان غیر متعهدها و اعضای جامعه ملل چهره ای آشناست.»
 
وفاداری و ظیفه شناسی ملت در سال 68
حمایت و پشتیبانی از رهبری آیت الله خامنه ای سراسر کشور را فرا می گیرد. بسیاری از شخصیت های مذهبی و سیاسی و اقشار مختلف مردم با انجام راهپیمایی های گسترده، امضای طومار، ارسال پیام ها و تلگرامهایی ضمن بیعت با رهبر جدید جمهوری اسلامی آمادگی خود را برای اجرای فرامین ایشان، که ادامه دهنده ی رهبر فقید انقلاب هستند، اعلام کردند.
 
آیت الله خامنه ای نیز در جریان دیدارهای خود با مردم و مسئولین ضمن قدردانی برای برگزاری با شکوه مراسم رحلت امام خمینی(ره) و در پاسخ به ابراز ارادت نسبت به خویش در فضای صمیمانه ای فرمودند: «من طلبه‏یی کوچک و مشحون به انواع قصورها و نقصها و کاستیها هستم. به‏هرحال مسؤولیتی به من محول شده است و من با توکل به خدا، همه‏ی همت خود را به کار خواهم گرفت، تا بتوانم این مسؤولیت بسیار سنگین و این بارِ بسیار گران را تحمل کنم و بردارم و پیش ببرم و به سرمنزل برسانم. یقیناً بدون کمک آحاد عظیم‏الشّأن مردم و مدیران کشور، انجام این مسؤولیت امکانپذیر نیست. اعلام حمایت گروههای مختلف مردم و اظهار همراهی آنها در این قضیه، برای من بسیار امیدبخش است. ان‏شاءالله با این اعلام حمایتهای مردمی، خواهیم توانست راه امام(ره) را دنبال کنیم.» 
 
مرور تصاویر و گزارش های رسانه ها از حال و هوای بیعت امت با رهبر خود می تواند برای نسل قبل خاطره انگیز و برای نسل های بعدی جالب توجه باشد. به همین سبب گوشه ای از این موج مردمی را در قاب تصاویر بازبینی میکنیم.
 
 
حوزه و دانشگاه پیشقراول حرکت های مردمی
 
 
مردم چالوس و نوشهر با پای پیاده آمدند تا با آیت الله خامنه ای در جایگاه رهبری بیعت کنند
 
مردم آذربایجان شرقی هم از قافله عقب نماندند
 
اولین مطالبات مقام معظم رهبری از قشرهای حساس جامعه:
پس از ابراز آمادگی و لبیک مردم و مسئولین برای اجرای فرامین رهبری  برای ادامه ی آرمان ها و اهداف امام، آیت الله خامنه ای در روزهای پایانی بیعت، اولین مطالبات خویش را از پایگاه های اجتماعی مختلف، طی پیامی به مناسبت چهلمین روز درگذشت امام (ره) منتشر می کنند.
«شایسته است که قشرهای گوناگون جامعه، بویژه قشرهای حساس مؤثر، با دقت و تأمل، وظیفه‏ی خاصی را که در این برهه‏ی خاص برعهده‏ی آنان است، شناخته و با قصد قربت و به‏مثابه‏ عبادتی بزرگ، آن را انجام دهند.
 شایسته است که علمای اعلام و ائمه‏ی محترم جمعه و جماعت و خطبا و مبلّغین، با نفوذ کلمه‏ی خود در اقشار مختلف، تقوا و توکل و صبر و مجاهدت را به مردم توصیه کرده، همگان را در برابر مکر و خدعه‏ی دشمنان هوشیار سازند و وظیفه‏ی اسلامی و انقلابی دفاع از جمهوری اسلامی را، همواره در یاد آنان زنده نگهدارند.
 طلاب علوم دینی در کنار تحصیل و فراگیری فن اجتهاد و فقاهت - در همان گستره‏ی وسیعی که امام عالی‏قدرمان برای اجتهاد ترسیم می‏کرد - با تهذیب نفس و قدرت فهم سیاسی، در همه‏ی صحنه‏هایی که انقلاب نیاز به آنها دارد، حضور یافته، با زبان و عمل، وظایف خود را انجام دهند.
 دانشجویان و دانش‏آموزان، فریضه‏ی آموزش علم را با کسب مهارت و تجربه توأم ساخته و چنان که شأن آنان است، به مثابه‏ی پیشاهنگ حرکتهای انقلابی، در سمت هدفهای والای اسلام و در مقابله با توطئه‏های استکبار جهانی و مثلث امریکا، صهیونیسم و ارتجاع، مجاهدتی جانانه کنند.
 اساتید و مدیران مراکز آموزشی و تحقیقاتی، در کنار اهتمام بلیغ نسبت به ارتقای سطح دانش و پژوهش - که پایه‏ی اصلی رشد و توسعه‏ی کشور محسوب می‏گردد - بر اسلامی کردن محیط آموزش و زدودن آثار سوء فرهنگ وارداتی و تقویت بنیه‏ی دینی و سیاسی دانشجویان و دانش‏آموزان - که امیدهای آینده‏ی کشورند - همت گمارند و با برنامه‏های ابتکاری و ضربتی، ریشه‏کن ساختن بی‏سوادی و گسترش دانش در سطح جامعه را، چون هدفی مقدس تعقیب کنند.
 کشاورزان و روستاییان، کار خود را که اصلیترین پایه‏ی خودکفایی کشور است - یعنی تهیه و تأمین موادغذایی - قدر دانسته، افزایش محصول و بهبود کیفیت آن را هدف خود قرار دهند و وابستگی کشور به مواد غذایی وارداتی را به صفر برسانند.
 کارگران و عناصر فنی، کیفیت صنعتی را تا آن‏جا که به دقت و دلسوزی در کار مربوط است، بالابرده، با روح ابتکار و اعتماد به نفس، نیاز کشور به محصولات و دانش فنی بیگانگان را کاهش دهند و پایه‏های صنعت اصیل و ملی را استوار سازند و موجب شوند که مصرف کنندگان به محصولات داخلی اطمینان و علاقه پیدا کنند. همچنین راه به سمت صنعت پیشرفته و پیچیده را باز کنند و نشان دهند که استعداد و ابتکار ایرانی قادر است کشور را - حتّی در صنایع پیشرفته - از دیگران بی‏نیاز سازد.
 کسبه و پیشه‏وران، امانت و قناعت را پیشه کنند؛ به سود کم اکتفا نمایند و از کسانی که به خاطر سودجویی، از روشهای غیراسلامی استفاده می‏کنند و بر مردم فشار وارد می‏سازند، بشدت تبرّی جسته و برای مقابله با آنان، در کنار دستگاههای دولتی و قضایی قرار گیرند.
 هنرمندان، زبان رسای هنر را در خدمت انقلاب و اسلام - که عزیزترین سرمایه‏ی مردم است - به‏کار گیرند و این عطیه‏ی الهی را صرف تعالی افکار مردم کنند و هنر را از آمیزش با مظاهر زیانبار فرهنگ بیگانه رها سازند. هنر را با حفظ تعالی آن به میان مردم برند و در ذهن و دل آنان وارد کنند و از شکل کالای تجملی و مخصوص گروهی خاص خارج سازند.
 نویسندگان و گردانندگان مطبوعات، هدایت افکار جامعه و تلاش برای اعتلاء و ارتقای آن را وظیفه‏ی بزرگ خود دانسته، فضای ذهنی جامعه را با طرح مسایل مهم جهانی و داخلی و افشای خدعه‏های نظام سلطه‏ی بین‏المللی روشن سازند و امانت و صداقت معلمی دلسوز را، فریضه‏ی تخلف‏ناپذیر خود شمارند و از طرح موضوعات تفرقه‏انگیز یا دلسردکننده اجتناب ورزند.
 ارتش جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی - که بازوان مسلح ملت برای دفاع از انقلاب و حفظ مرزهای کشورند - آمادگیهای خود را از لحاظ آموزش، تجهیزات و سازماندهی و انضباط افزایش داده، همواره دو سازمان برادر و مکمل یکدیگر باشند؛ و بسیج مستضعفین که همیشه مورد تحسین و رضایت امام عزیزمان بود، زیر نظر و مدیریت سپاه، به استحکام تشکیلات و سازماندهی خود بیش از پیش اهتمام ورزد.
 نهادهای انقلابی که از آغاز نقش مؤثری در حراست از دستاوردهای انقلاب داشته‏اند - چه آنها که در قالب سازمانها و تشکیلات تولیدی و خدماتی و تبلیغاتی خدمت می‏کنند، و چه انجمنهای اسلامی که در همه‏جا پرچمدار ارزشهای انقلابی می‏باشند - روحیه‏ی انقلابی را با نظم و انضباط دقیق و توأم با سعه‏ی صدر به کار گرفته، بدون تخطی از وظایف خود، راه و رسم دفاع از انقلاب را زنده نگهدارند.
 مأموران و کارگزاران نظام - چه در قوّه‏ی مجریه و چه در قوّه‏ی قضاییه - خود را مظهر تدبیر و امانت و خدمتگزاری نظام بدانند و دلسوزانه و صادقانه، در خدمت به مردم بکوشند و با احترام مؤکد به قانون، نمونه‏های بارز درستکاری و خلوص را به مردم نشان دهند و بدانند که خدمت به این مردم فداکار، عبادتی بزرگ و افتخاری ابدی است.» 
 
پیش بینی پیر خمین درست از آب درآمد
سال ها می گذرد انقلاب اسلامی مسیر پر فراز و نشیب خود را با رهبری آیت الله خامنه ای و بصیرت مردم طی می کند و به همه نگاه ها ثابت می کند که پیش بینی امام از آینده ی انقلاب مبتنی بر درک عمیق از این حرکت مقدس استوار شده است.امام خمینی (ره) در اولین سال پس از وقوع انقلاب اسلامی نوید آینده ای روشن و امیدوار کننده را سر می دادند و معتقد بودند: «ملت ما امروز راه را پیدا کرده اند  با همین ترتیبی که اکنون پیش آمده اند به پیش می روند و این طور نیست که من نباشم چه خواهد شد؟!»
امام به خوبی از دستاوردهای انقلاب و از فضایی که برای رشد معنویت آماده شده بود و از فراهم شدن مسیر رشد و تکامل فردی و اجتماعی آگاهی داشت و در واقع همین بستر سازی ایشان بود که سبب شد تا ملت و به خصوص جوانان فقح الفتوحی بیافرینند و با روحیه ی عدالت طلبی و آرمان گرایی همواره در مسیر رسیدن به اهداف اسلامی پشتیبان اسلام و نظام اسلامی باشند.
اما در این بین علیرغم رویش های فراوان و ارزشمند شاهد ریزش های تلخ نیز بوده ایم. در ادامه، دیدبان می کوشد حوادث سال 88 را از منظر ارتباط و هماهنگی امت با رهبری مورد بررسی قرار دهد.
 
انتخابات 88 آزمون سخت مردم و نخبگان
نتایج انتخابات 88 در حالی اعلام می شود که جمهوری اسلامی ایران پرشورترین مشارکت مردمی را در رقابت تنگاتنگ نامزدهای ریاست جمهوری به خود می دید.فرصت بسیار مناسبی بود تا نظام اوج جمهوریت و مردم سالاری را در 22 خرداد به رخ جهانیان بکشد.اما عده ای تحت تاثیر تبلیغات فراوان به نتیجه ی انتخابات سوء ظن پیدا می کنند، هرچند شمار زیادی از معترضان اولیه با دریافت پاسخ های منطقی و مستدل به اشتباه خود پی بردند ولی شماری نیز با اقامه ی دلایل و توسل به ادعاهای واهی از قبیل تناقض نتیجه انتخابات با قبیله گرایی! سعی در قانون شکنی و تلخ کردن کام شیرین مردم داشتند.
«شما برادران سابق ما هستید. اینها کسانى هستند که بعضى از اینها، یک وقتى به خاطر طرفدارى از امام مورد اهانت هم قرار میگرفتند. حالا ببینند که کسانى که به نام اینها شعار میدهند، عکس اینها را روى دستشان میگیرند، اسم اینها را با تجلیل مى‌آورند، درست نقطه‌ى مقابل، علیه امام و علیه انقلاب و علیه اسلام شعار میدهند و روزه‌خورى علنى در روز قدس، در ماه رمضان، میکنند؛ اینها را مى‌بینید، خب، بکشید کنار. انتخابات تمام شد. انتخاباتى بود، عمومى هم بود، درست هم بود، اشکالى هم نتوانستند بر انتخابات بگیرند و ثابت کنند؛ حالا هى ادعا کردند، فرصت هم داده شد؛ گفتیم بیائید، نشان بدهید، ثابت کنید؛ نتوانستند، نیامدند؛ تمام شد. پابندى به قانون اقتضاء میکند که انسان ولو این رئیس جمهورى را که انتخاب شده است قبول هم نداشته باشد، وقتى براى قانون احترام قائل بود، بایستى در مقابل قانون، خضوع کند. خب، معلوم است هیچ کسى نمیتواند بگوید این کسى که انتخاب شده، صددرصد حُسن محض است، آن طرفى که انتخاب نشده است، صددرصد قبح محض است؛ نه، همه حُسنى دارند، قبحى دارند؛ این طرف هم حُسنى دارد، قبحى دارد؛ آن طرف هم حُسنى دارد، قبحى دارد. قانون، ملاک است، معیار است. چرا اینجورى میشود؟ چرا؟ این، هواى نفس است.» 
توصیه های دلسوزانه رهبر انقلاب کارگر نمی شود و گویا برادارن سابق خاطرات گذشته خویش را فراموش کرده و در پی وارد کردن صدمه جبران ناپذیر به نظام خویش هستند. هوای نفس عده ای تحت عنوان سران فتنه و سایرینی تحت عنوان حامیان این قشر هر چند پاسخ قاطعی از مردم دریافت کرد لیکن گناه فتنه گران به هیچ وجه بخشودنی نیست.
 
نخست وزیر آیت الله خامنه ای؛ از نمک خوردن تا نمکدان شکستن
میر حسین موسوی علیرغم اختلاف دیدگاه هایی که در اداره کشور با آیت الله خامنه ای پیدا کرده بود ولی پس از فوت امام خمینی(ره) از اولین مسئولین جمهوری اسلامی به شمار می رود که در قالب پیام و دیدار با رهبر جدید انقلاب، اعلام بیعت و وفاداری می کند.
 
نکته ی جالب آنکه وی رهبر انقلاب را به با ادبیات کاملا متفاوت با آنچه در فتنه 88 گذشت توصیف می کند.
 
اصل اصیل ولایت فقیه در سال 88 از سوی هواداران نخست وزیر سابق زیر سوال می رود، به حضرت امام(ره) توهین و عکس وی پاره می شود ولی هیچ موضع گیری خاصی در مقابل این جریان اتخاذ نمی شود، و طبیعی هم بود به این دلیل که شروع تفرقه افکنی بین مردم و ایجاد آشوب و ناآرامی، خود به منزله ی عصیان و سرپیچی از فرمان ولی فقیه زمان می باشد که وی به عنوان اولین مسئول با ایشان بیعت کرده بود ولی اولین نفری نیز بود که در ماجرای سال 88 بیعت شکست و خود را از خط انقلاب جدا کرد.
 
نظرات متعرض و متناقض او به همین مورد ختم نمی شود بلکه موارد متعددی را می توان برشمرد که نخست وزیر سابق با چه اشتباهاتی کشور را به «لبه ی پرتگاه» برد.
میر حسین موسوی 2 ادعای عمده برای ابطال انتخابات مطرح می کرد:
1-تخلف.
مصادیق:دروغ گویی رئیس جمهور سابق به مردم،توزیع سیب زمینی قبل از انتخابات!، توزیع سهام عدالت، تخریب چهره ی هاشمی رفسنجانی در مناظرات و...
در نتیجه ای دلایل وی مدعی بود مردم فریب خورده اند، یعنی مردم به احمدی نژاد رأی داده اند یا به عبارت دیگر من(میر حسین موسوی) رأی نیاوردم.
2-تقلب.
مصادیق:شمارش اشتباه در شمارش آراء و دست بردن در صندوق های رأی
در نتیجه ی این دلایل نیز وی مدعی بود احمدی نژاد رأی نیاورده و به عبارت دیگر یعنی من(میر حسین موسوی)رأی آورده ام.
جالب تر آنکه وی انتظار داشت مردم بر اساس استدلالات متناقض وی از او حمایت و پشتیبانی کنند!
 
مرگ دیکتاتوری اقلیت بر اکثریت در بیعت مردم با ولی
تلاش برای راهپیمایی غیر قانونی و بدون مجوز و شکستن قبح قانون در منظر عمومی زمینه پیدایش روحیه ی دیکتاتوری در فتنه گران را بوجود می آورد.انتقام گیری علنی بعد از ناکامی در کسب منافع جناحی، کار را به جایی رساند که جماعتی قسی القلب ایام عزای اباعبدالله الحسین(ع)را مورد تعرض قرار دادند.
مردم که دیگر صبر و مدارا را پایان یافته می دیدند با خشم و خروش انقلابی مردم خود در روز 9دی سال 88  بدون اینکه عکسی از نامزدهای سال 88 در دست داشته باشند به این قائله خاتمه دادند و نشان دادند که برخلاف سران فتنه و برخی خواص دیگر هنوز بر بیعت خود با ولی فقیه پایبند هستند و آن را اصل اصیل مشروعیت نظام می دانند.
 
 
 
 
جمع بندی:
تاریخ انقلاب به وضوح نشان می دهد در لحظات حساس دو عامل بینش و ایمان انسان را از انحراف باز می دارد.این دو عامل که با بستر سازی امام(رحمه الله) و جهت گیری صحیح رهبر معظم انقلاب در آحاد ملت ایران بوجود آمده و آنان را در مسیر تربیت انسانی-اسلامی قرار داده در حوادث حساس و بحرانی خود را به نمایش گذاشته و به همین جهت می توان ادعا کرد پیشرفت این ملت در زیر سایه ی اسلام و نظام جمهوری اسلامی حتمی است و ما آینده ی درخشان تر را پیش روی خود متصور خواهیم بود.
هر چند نباید فراموش کرد که آزمون های الهی همیشه در راه است و ریزشها و رویش ها ادامه خواهد یافت و تنها با بصیرت و انسجام نخبگانی و عمومی است که می توان خود را در مسیر انقلاب اسلامی حفظ کرد.
 

مرتبط‌ها

بیشترین سقوط ارزش سهام وال استریت در یک روز

دولت آمریکا به کشتن شهروندان ایرانی افتخار می‌کند

مقابله با کرونا از منظر حکمرانی (1)

آمریکا برای آزادی مزدور اسرائیلی، دست به تهدید و ارعاب زد

افشای نام‌های جدید از شاهزادگان بازداشت‌شده

استیصال رسانه‌ای ائتلاف در یمن