دیدبان: مسعود ده نمکی، کارگردان سه گانه اخراجی ها و رسوایی، در مطلبی ضمن انتقاد از پگاه آهنگرانی و  منیژه حکمت، مادر وی، به سبب تهمتی که به او نسبت داده اند، برخی اتفاقات پشت پرده که برای این دو بازیگر و کارگردان کشورمان رخ داده را برملا کرد.

ده نمکی این مطلب را با نام «خانم کارگردان! اقتضای روشنفکری دروغ نیست» در وبلاگ شخصی خود منتشر کرد.

متن این نوشتار به شرح ذیل است:

سایت روزنامه دولت دیروز خبری را روی  خروجی خود قرار داد که تداعی کننده عملیات روانی روزنامه های زنجیره ای دوران اصلاحات بود آن هم در دولتی که شعار اعتدال  را سرداده است.

قضیه به خبر بازداشت پگاه آهنگرانی بر می گشت. خانم منیژه حکمت، مادر پگاه آهنگرانی در مصاحبه خود این دستگیری را به شکایت بنده از پگاه آهنگرانی به خاطر ساخت مستند ده نمکی ها ربط داده بود. طنز قصه آنجاست که  همین خانم حکمت چند سال پیش تماس گرفت و گفت، دخترم می خواهد مستندی درباره علت استقبال شگرف مردم از اخراجی ها بسازد و از شما درخواست همکاری و مصاحبه دارد. من هم با وجودی که گرایش سیاسی این خانواده را می شناختم گفتم اگر کمکی از دستم بر بیاید دریغ نمی کنم؛ خانم بازیگر که قصد کارگردان شدن آن هم با سوژه ای جنجالی به نام اخراجی ها - که بعد ها به ده نمکی ها تغییر نام یافت - داشت، آزادانه در محافل سخنرانی بنده حاضر شد و حتی راش های متعددی در اختیارش قرار گرفت که مخاطب این مستند گمان کرد خانم آهنگرانی سال ها زحمت کشیده تا این مستند را بسازد.

وقتی هم کارش تمام شد درخواست کرد فیلمش را ببینم که من قبول نکردم و گفتم قصد من کمک به یک جوان مستندساز بوده، حتی اگر فیلم علیه من باشد ترجیح می دهم آن را نبینم تا در رودربایستی قرار نگیرید و فیلمتان لطمه نخورد.

فیلم همزمان با دوران اکران «اخراجی ها 3» و «جدایی نادر از سیمین» بارها از شبکه «بی. بی. سی» و ماهواره ها پخش شد و من اعتراضی نکردم.

چند ماه بعد خبر دستگیری پگاه آهنگرانی منتشر شد. سال 88 هم یک بار شایعه احتمال دستگیری ایشان و دو بازیگر دختر منتشر، و از آنها خواسته شد که در فلان محل حاضر شوند. خانم حکمت تماس گرفت و التماس کرد که هر کاری می توانم انجام دهم. با برخی دوستان صحبت کردم و آنها وساطت کردند تا این سه بازیگر به روش غیر رسمی دعوت و مراحل کارشان طی شود تا باعث سوءتفاهم بین اهالی سینما نشود. این وساطت دوستانی که خانم حکمت آنها را به خوبی می شناسد و از همشهریان خودشان بود، نتیجه داد و این سه نفر جلب نشدند.

دو سال از این ماجرا گذشت و ایشان مجدداً به اتهامی که خود خانم حکمت آن را اقدام علیه امنیت ملی خوانده، بازداشت شد و باز همان دوست مشترک به درخواست بنده و در شرایطی که همکاران و هم صنفی های خودش از بزرگ بودن اتهام ترسیده و مداخله نمی کردند، به میان آمد تا دل مادری بیش از این نگران نباشد که با لطف مسئولان پرونده، امکان تماس تلفنی و ملاقات و غیره برایشان فراهم شد. حال ایشان برای گرفتن ژست روشنفکری و اپوزیسیونی و فرار از اتهام های اصلی که به جهت حفظ آبروی افراد از آنها نمی شود یاد کرد قصه را به ده نمکی و شکایت فرضی از ایشان ربط می دهد.

در مملکتی که به بازیگر به قول خودشان موج سبزی در جشنواره  فجرش فارغ از سلایق و پرونده ها سیمرغ می دهند و رسوایی را ندیده می گیرند، اگر به خاطر ساختن مستند علیه ده نمکی  جایزه ندهند، حتماً دستگیر هم نمی کنند؛ جالب تر سکوت دستگاه های مسئول است که به جای اعلام اتهام فرد، برای حفظ آبروی او، حاضر است خانم حکمت پشت اسم بنده پنهان شود.

اینجا آدم به یاد جمله امام حسین می افتد که می فرمود اگر دین ندارید لا اقل آزاد مرد باشید. من حاضر شدم به خاطر آزادی مخالفان فکری خودم از آبرویم خرج کنم، اما این روشنفکران برای گرفتن ژست اپوزیسیونی ناجوانمردانه دروغ گفتند.

منبع: خبرگزاری دانشجو