دیدبان: در شرایطی که رسانه‌های بین‌المللی جنجال کم‌نظیری را در خصوص حمله قریب‌الوقوع به سوریه آغاز کرده‌اند و طی روزهای اخیر «یک جنگ اعصاب تمام‌عیار» را علیه دولت سوریه و ملتی که 2.5 سال درگیر بحران بوده به راه انداخته‌اند، سخنان شنبه‌شب باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا در خصوص قطعی بودن حمله نظامی و نامشخص بودن زمان آن، سوال‌هایی جدی در اذهان مخاطبان ایجاد کرد.
اوباما، رئیس‌جمهوری که با وعده تغییر به میدان آمد و تنها تغییر واقعی اعمال شده توسط او لغو ممنوعیت اظهار تمایلات جنسی سربازان همجنس‌گرای آمریکایی در حین خدمت در ارتش بود، شنبه‌شب ابراز داشت: «تصمیم گرفتیم علیه سوریه دست به اقدام نظامی بزنیم... با این حال اجرای این تصمیم به زمان وابسته نیست و می‌تواند فردا، هفته آینده یا ماه آینده انجام شود.» وی همچنین تاکید کرده است که به‌دنبال اخذ تایید از کنگره آمریکا برای این اقدام نظامی است.
این سخنان یک تناقض جدی دارد: از یک‌سو اوباما می‌گوید تصمیم به اقدام نظامی علیه سوریه اخذ شده است و از دیگرسو، صراحتا از تصمیم به دریافت تاییدیه کنگره برای اقدام نظامی سخن می‌گوید!
از سوی دیگر، وی پس از مدت‌ها جنجال رسانه‌ای، اکنون به مطول کردن زمان انتظار برای حمله نظامی به سوریه روی آورده است.
در یک نگاه کلان در خصوص سخنان شنبه‌شب آقای اوباما می‌توان 2 مورد ذیل را ملحوظ داشت:
1- در سخنان اوباما مشهود است که وی هنوز به مرحله تصمیم‌گیری در خصوص سناریوی پیش رو نرسیده و همچنان در مرحله تصمیم‌سازی است و در این بین از نوعی بلاتکلیفی هم رنج می‌برد. اوباما می‌خواهد قاطعانه بگوید که حمله می‌کند اما تردید دارد. این به اصطلاح لیبرال آمریکایی، در محیط روانی خود سخت محافظه‌کار است و فراموش نکرده که در سال 2007 خود به رئیس‌جمهور سابق به‌خاطر عدم کسب رضایت کنگره در عملیات نظامی حمله کرده بود.
وی در بخش دیگری از سخنان خود به صراحت از در خطر بودن امنیت ملی آمریکا در سوریه سخن گفته اما خود نیز می‌داند که چنین خطری وجود ندارد که اگر وجود داشت بر طبق قانون، نیازی به مجوز کنگره نداشت.
از طرفی اوباما طی چند روز اخیر با وجود تمام جنجال‌های رسانه‌ای، به آن اندازه که هزینه کرد موفق به کسب حمایت بین‌المللی نشد و باید اذعان کرد که رای مجلس عوام بریتانیا را نمی‌توان ضربه‌ای کوچک به حیثیت طرح ضدسوری او دانست.
2- رئیس‌جمهور آمریکا که به خوبی با استفاده از «شارلاتانیزم رسانه‌ای» رسانه‌های جریان غالب موفق به ایجاد جنگ اعصاب در خصوص حمله زودهنگام به سوریه شده، اکنون تصمیم دارد بار روانی بلاتکلیفی خود را به افکار عمومی جهان تحمیل کرده و بدون دردسر به عبور از مرحله تصمیم‌سازی اندیشیده و به اخذ تصمیم نهایی برسد. راهبرد وی تاکنون ایجاد بی‌صبری در افکار عمومی در خصوص حمله نظامی بوده و اکنون با «احاله مسئولیت» به کنگره، این نهاد قانونی را در برابر افکار عمومی قرار داده است.
وی اکنون در برابر متحدین بی‌صبر عرب و صهیونیست خود نیز کمتر به مشکل برمی‌خورد. اگر کنگره رای به حمله نظامی داد، می‌تواند با یک حمله محدود نظامی، خیال خود را راحت کند و اگر هم کنگره مخالفت کرد، او هم مثل دیوید کامرون خود را بری از تصمیم کنگره نشان می‌دهد. اگر روزی هم برسد که جنگ به افتضاحی چون اشغال عراق بینجامد، کنگره شریک جرم اوست و همچون بوش احساس تنهایی نخواهد کرد.
کنگره آمریکا ظاهرا تصمیم‌گیری در خصوص حمله نظامی به سوریه را به هفته دوم سپتامبر موکول کرده است و بنابراین در صورتی که تصمیم به حمله گرفته شود، اجرای آن احتمالا با سالگرد حادثه مشکوک یازده سپتامبر همزمان خواهد شد. این برای دولت آمریکا یک حسن دارد و یک ضرر.
حسن این امر برای اوباما و یارانش این است که یادآوری حادثه تلخ یازده سپتامبر کمک می‌کند تا کمتر تلخی جنگ در خاطرها رسوخ کند و اوباما کمتر نیاز به توضیح برای افکار عمومی داشته باشد. اما ضرر آن است که وی باید بالاخره برای بخشی از افکار عمومی آمریکا توضیح دهد که چگونه در سالگرد حادثه یازده سپتامبر در جبهه همان تروریست‌هایی قرار گرفته که مدت‌هاست آمریکا ادعا می‌کند که فاجعه یازده سپتامبر کار آنها بوده است.
حمله به ارتش سوریه، فرصتی بزرگ را برای تروریست‌های وابسته به القاعده فراهم می‌کند و این چیزی نیست که اوباما قادر به ارائه توضیح دقیق در خصوص آن باشد، حتی اگر هزار بار دیگر بگوید که در اثر حمله شیمیایی در سوریه بیش از هزار نفر کشته شدند. اوباما شنبه‌شب نه‌تنها افکار عمومی را به‌بازی گرفت، بلکه بلاتکلیفی خود را هم پنهان کرد اما اگر بازنده این بازی باشد هزینه سنگینی خواهد پرداخت.
منبع:فارس