دیدبان: چند روزی است به دنبال جنگ رسانه ای غرب بر سر استفاده از سلاح های شیمیای در حومه دمشق؛ غرب زمزمه حمله به دمشق را مطرح کرده است و این زمزمه ها از دیروز قوت جدی گرفته است. آمریکا در یک سنارویویی که به نظر می رسد مرحله دارد به دنبال تحقق اهداف شوم خود در منطقه است. در این مطلب به تحلیل سناریوی غرب در خصوص حمله به سوریه و بررسی اهداف آمریکا می پردازیم:

سنارویوی سه مرحله ای غرب

این سناریو را می توان دارای سه مرحله دانست : مرحله اول: مرحله بیان تهدید به شروع جنگ  مرحله دوم: مرحله تشدید تهدید جنگ و ایجاد هراس عمومی   مرحله سوم: شروع جنگ

این مراحل به گونه ای از یکدیگر جدا شده و طراحی شده اند که با عدم وقوع مرحله بعدی مرحله قبل همچنان موفق بوده و می تواند به اهداف تعیین شده خاص خود برسد.

مرحله اول

بار گران این مرحله بر دوش رسانه های غربی است. این رسانه ها که وظیفه خود را از آغاز نشر خبر استفاده از سلاح های شیمیایی آغاز نمودند، در این مرحله وظیفه انتشاز گسترده خبر احتمال حمله را بر عهده داشتند به گونه ا ی که یکی از مهم ترین اخبار اصلی رسانه های جهان خبر احتمال آغاز جنگی جدید در منطقه باشد. در این مرحله ضمن آماده سازی فضای بین الملل برای حمله به سوریه و آغاز جنگ جدید هدف دیگری نیز دنبال می شود و آن این است که اگر آمریکا بتواند با پشتوانه این فضا سازی زمینه را برای حمله مساعد ببیند با در نظر گرفتن عواقب دیگر جنگ به این کشور حمله خواهد کرد اما اگر به دلایل متعددی از جمله عکس العمل های منفی بین المللی و داخلی آمریکا عملا امکان وقوع جنگ سلب شد آمریکا توانسته است با منحرف کردن کانون توجهات از پیشروی های ارتش سوریه عملا فضای تنفسی برای مخالفین بشار باز می نماید. توضیخ آنکه هنگامی که کانون توجهات رسانه ها از درگیری های داخلی به خارجی توجه یابد توجهات مسئولین سیاسی، دغدغه ها و مواضع آن ها نیز معطوف به تهدید خارجی می شود از همین رو نیمی از توان دولت سوریه در مقابل معارضین کم شده و به جای توجه به قلع و قمع کردن معارضین داخلی به دفع خطر بزرگ تر که حمله خارجی است معطوف می شوند.

با این وصف جبهه غرب چه از این مرحله به مرحله دیگر می رفت چه خیر به هدف خود رسیده بود. اما آنچه شرینی را از غرب در این مرحله کم نمود آن بود که عملا تحولات میدانی سوریه تحت تاثیر قرار نگرفت و بر خلاف آنچه دشمن در این مرحله دنبال می کرد فرصت تنفسی برای معارضین فراهم نشد شاید علت اصلی این اتفاق را بتوان وجود جیش الشعبیه دانست که این نیروهای مردمی می تواند خلا توجه ارتش را کم نماید.

مرحله دوم

در این گام، سیاست مداران غربی به صورت علنی تهدید خود را برای آغاز جنگ اعلام نمودند. این مرحله زمان مناسبی است تا نوع واکنش جبهه مخالف غرب برای آمریکا مشخص شود. آنچه که مسلم است آن است که همگان جهت گیری موضع جمهوری اسلامی ایران را در خصوص حمله به سوریه می دانستند اما دو امر برای آمریکا و متحدانش باید روشن تر می شد که نیاز به زمان بیشتری برای آن داشتند. نخست آنکه روسیه چه واکنشی را نشان خواهد داد و با افزایش فشار غرب آیا موضعش معتدل تر می شود یا خیر؟ و دوم آنکه واکنش عملی ایران چگونه خواهد بود؟ آیا ایران حاضر به حضور فیزیکی در خاک سوریه برای تقابل مستقیم با آمریکا هست؟ یا آنکه ترجیح می دهد به حمایت های تسلیحاتی و لژستیکی بپردازد؟ همچنین آیا ایران مواضع دیگر آمریکا در منطقه را تهدید خواهد نمود یا خیر؟

برای درک آنچه در فوق آمد آمریکا نیاز به آن دارد تا ضمن تشدید تهدید به حمله این را القا نماید که حمله قطعی و قریب الوقوع است تا طرف مقابل نیز مجبور به واکنش دهی و بروز ابزارهای پیشگیری خود برای نشان دادن بالابودن هزینه حمله شود. اما رفتار معقول و با حوصله جمهوری اسلامی تاکنون مانع از تحقق این هدف  آمریکا شده است.مقامات دیپلماتیک کشورمان تنها به بیان اینکه این حمله منطقه را دچار مشکل می کند و یا مواضعی از قبیل اینکه راه حل مشکل سوریه باید دموکراتیک باشد و نه نظامی، نگذاشتند آمریکا بتواند نوع واکنش ایران را در صورت حمله آمریکا به سوریه متوجه شود. بزرگ ترین ترس آمریکا آن است که جمهوری اسلامی پایگاه های آمریکا در منطقه را برای نظامیان آمریکایی ناامن کند و یا با اعلام توان خود بر تنگه هرمز غرب را برای تامین سوخت دچار مشکل نماید.

مرحله سوم

این مرحله که خود آغاز سلسله تحولات جدید است.  می تواند تمامی منطقه را دچار مشکل و ناآرامی نماید. آمریکا البته تصور می نماید در صورت حمله به سوریه می تواند این کشور را اشغال نموده و بعد از آن هر گروهی بر سر کار بیاید برای ایالات متحده تفاوتی نمی کند تنها نکته مورد توجه آمریکا آن است که حکومت بعد از بشار ببا رژیم صهیونیستی مشکلی نداشته باشد. ایالات متحده قطعا از حمله به سوریه به دنبال تضعیف مقاومت در منطقه است از همین رو در صورت موفقیت نظامی در سوریه نیز کار خود را متوقف ننموده و به دنبال اجرای سناریوی مشابه علیه حزب الله لبنان و دولت نوری مالکی در عراق خواهند بود. البته نمی توان نادیده گرفت که ایالات متحده در نهایت جمهوری اسلامی را هدف خود قرار داده است.

در صورت حلمه جبهه غربی- عربی به سوریه اگر این جبهه بتواند این کشور را اشغال نماید نمی تواند در سوریه یک دولت مورد رضایت خود را حاکم نماید چرا که حدود 100 هزار نفر از مردم در سوریه (با عنوان جیش الشعبیه) به حمایت از بشار سلاح دست گرفته اند و قطعا این افراد نخواهد گذاشت دولت آمریکایی بعد از بشار رنگ آرامش را به خود ببیند. از همین رو نظامیان خارجی مجبور به ترک سریع این کشور خواهند شد تا دولت جدید غربگرا را با ناآرامی ها تنها بگذارد. به این شکل ممکن است شکستی که غرب در عراق داشت را دوباره در سوریه تجربه نماید. در این صورت دولت بعد از بشار زودتر از آنچه تصور می شود از بین رفته و یک دولتی مشابه دولت مالکی عراق بر سر کار خواهد آمد.

اما اگر جبهه مخالفان بشار اسد با مقاومت شدید بشار و حمایت های بی دریغ جمهوری اسلامی و پشتوانه سوریه مواجه شوند که در این صورت هزینه جنگ برای مخافلان بشار بالا خواهده رفت احتمال آن می رود که جبهه خارجی کار را رها کرده و تکفیری ها به ادامه مبارزات خود بپردازند که در این صورت نیز شکست سختی برای مخالفان بشار خواهد بود.

نتیجه گیری

اکنون که معارضین بشار با شکست های متعدد مواجه شده اند و ارتش سوریه توانسته است بسیاری از مناطق تحت پوشش تروریست ها را آزاد کرده است، حامیان خارجی این تروریست ها چاره ای جز حمله به این کشور ندیدند. با این حال حمله به این کشور که در سه مرحله به دنبال اهداف متعددی است نمی تواند التیامی برای جبهه مخالفان بشار باشد و تنها کار را در منطقه برای غربیان سخت تر می گرداند. در این یک روز باقی مانده باید منتظر بود و دید آیا غربیان بر سر عقل می آیند و متوجه تبعات جنگ برای خود و دیگران می شوند یا نه؟