حمید رضا محمدی نجف آبادی

دیدبان: این روزها در مجلس شورای اسلامی در جریان رای اعتماد به وزرای کابینه یازدهم نیز شاهد این نوع نگاه بودیم که برخی وزرای پیشنهادی و نمایندگان موافق ایشان اتهاماتی که از سوی مخالفین نسبت به آن وزیر پیشنهادی مبنی بر دست داشتن وی در فتنه 88 مطرح می شد را فارغ از صحت یا عدم صحت این اتهامات به نحوی پاسخ می دادند که گویا این مسئله، مسئله ای حاشیه ای است و اهمیت چندانی ندارد. حتی شاهد بودیم که وزیر پیشنهادی از اینکه به جای پرداختن به برنامه هایش باید در رابطه با مسائل سیاسی سخن بگوید به نمایندگان مخالف گله می کند. استفاده از عباراتی چون «پرهیز از نگاه سیاسی به کابینه» که از سوی وزرای پیشنهادی یا موافقین ایشان مطرح می شد نیز در همین استراتژی بی اهمیت جلوه دادن فتنه جای می گرفت. عده ای نیز پرداختن به اینگونه مسائل را، سیاسی و در مقابل بررسی کارشناسی که لازمه رای اعتماد به وزراست مطرح می کردند.اما سوال اینجاست که آیا واقعا مطرح کردن مسائل سیاسی خارج از بررسی کارشناسی است؟ آیا بررسی سوابق سیاسی فردی که قرار است متصدی یکی ازمناصب مهم نظام اسلامی گردد، کاری غیر کارشناسانه محسوب می شود؟ حتی با فرض اینکه منظور ایشان از مسائل سیاسی معنای منفی آن و چیزی شبیه سیاست زدگی باشد، آیا پرداختن به مسئله مهمی چون فتنه 88 و حساسیت نمایندگان محترم بر روی این موضوع، سیاست زدگی است؟

فتنه ای که در سال 88 پس از انتخابات رخ داد واقعه ای بود که طعم شیرین حضور حد اکثری پای صندوق های رای را به کام مردم تلخ کرد، اتفاقی که نه تنها در آن برهه از زمان تاثیر زیادی بر سیاست داخلی کشور گذاشت بلکه پس از آن نیز محور بسیاری از جناح بندی ها و مرز بندی ها قرار گرفت. فتنه آن قدر بزرگ بود که مدت ها سرمایه های این ملت را در آتش خود سوزاند و پس از آن نیز به شاخصی شایسته برای تفکیک جریانات از یکدیگر تبدیل شد. اما در مواجهه با این شاخص افراط و تفریط هایی نیز شکل گرفت؛ عده ای سعی کردند  فتنه را بیش از حد تعمیم دهند و حتی اصطلاحاتی چون «ساکتین فتنه» را چماقی بر سر عناصر انقلاب کردند. به عبارتی می توان گفت این افراد بزرگی فتنه را صحیح درک کردند اما در شناخت مصادیق و طبیق آن دچار اشتباه شدند. در مقابل عده ای دیگر که اغلب خود در برپایی فتنه نقش موثر داشتند، همه تلاش خود را در این مسیر صرف کردند که یا از بزرگی فتنه بکاهند و یا اینکه آن را به عنوان اتفاقی تمام شده مطرح کنند که دیگر نباید در تصمیم گیری ها مد نظر قرار گیرد. علت این امر نیز واضح است و بایستی آن را در شکست فضیحانه ایشان در فتنه و تلاششان برای بازگشت مجدد به قدرت جست و جو کرد. این افراد به خوبی درک کرده اند که سابقه ایشان در فتنه به این آسانی رهایشان نخواهد کرد و از همین حیث سعی در بی تاثیر جلوه دادن این سابقه دارند.

فتنه ای خطرناک از منظر مقام معظم رهبری

فتنه 88 اصل انقلاب و نظام اسلامی را هدف قرار داده بود و این مهم را به سادگی می توان از بیانات مقام معظم رهبری استخراج نمود که فرمودند: «فتنه‌ى 88 تنها آن چیزى نبود که توى خیابان به وسیله‌ى تعدادى آدم دیده شد؛ این یک چیز ریشه‌دارى بود، یک بیمارى عمیقى درست کرده بودند، اهدافى داشتند، زمینه‌ها و مقدمات فراوانى برایش چیده شده بود، کارهاى بزرگى شده بود و هدفهاى بسیار خطرناکى دنبال این کار بود»[1]

همچنین تاکیدات و یادآوری مکرر مقام معظم رهبری در مناسبت های مختلف نسبت به حوادث سال 88 نیز حاکی از این واقعیت است که فتنه 88 فراموش شدنی نیست و نبایستی به آسانی از کنار آن گذشت. سخنان ایشان در دیدار اخیر با دانشجویان نیز علاوه بر اینکه به فراموش نشدنی بودن فتنه اشاره داشت، لزوم عذر خواهی فتنه گران از مردم را نیز مورد تاکید قرار می داد. ایشان فرمودند: «در انتخابات سال ۸۸، آن کسانى که فکر میکردند در انتخابات تقلب شده، چرا براى مواجهه‌ى با تقلب، اردوکشى خیابانى کردند؟ چرا این را جواب نمیدهند؟ صد بار ما سؤال کردیم؛ نه در مجامع عمومى، نخیر، به شکلى که قابل جواب دادن بوده؛ اما جواب ندارند. خب، چرا عذرخواهى نمیکنند؟ ... مى‌بینید امروز در کشورهاى منطقه، آنجاهائى که گروه‌هاى مردم مقابل هم قرار میگیرند، چه اتفاقى دارد مى‌افتد؟ کشور را لب یک چنین پرتگاهى بردند؛ خداوند نگذاشت، ملت هم بصیرت به‌خرج دادند. در قضایاى سال ۸۸، این مسئله‌ى اصلى است؛ این را چرا فراموش می کنید؟»[2]

فتنه گران تا زمانی که از مردم عذر خواهی نکنند و غرامت اعمال خود را ندهند، قطعا جایی در نظام اسلامی نخواهند داشت، پس از آن نیز تا مشخص نگردد که از کرده و اعتقاد خود به معنای واقعی پشیمان شده اند به آسانی نمی توان به آن ها اعتماد نمود.

فتنه یک واقعه سیاسی ساده نبود بلکه جریانی بود که از مبانی و اصول اعتقادی عاملان و هواداران آن نشات می گرفت، اصولی که همه برنامه ها و سوابق اجرایی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد، اگر قرار باشد مجلس شورای اسلامی نسبت به افرادی که در فتنه 88 نقش داشته اند ویا وضعیتشان در این رابطه نا مشخص است اعلام نظر نماید، اولین موضوعی که بایستی به آن پرداخته شود، فتنه است؛ چراکه مشخص شدن موضع فرد نسبت به فتنه پرده از مبانی اعتقادی وی برمیدارد. قطعا نباید توقع داشت کسانی که در مبانی اعتقادی خود، مقابل نظام اسلامی قرار گرفته اند، برنامه های ایشان برای تصدی وزارت خانه های این کشور  در راستای رشد و پیشرفت این نظام باشد.

لذا نباید از مجلس پایبند به انقلاب اسلامی انتظار داشت به جای پرداختن به مواضع این افراد در ایام فتنه به نقد برنامه های ایشان برای تصدی امر وزارت بپردازند، چرا که در صورت اثبات اولی مبحث دوم سالبه به انتفاع موضوع خواهد بود و ثمره ای در بر نخواهد داشت و یقینا نمایندگان مردم به چنین افرادی اعتماد نخواهند کرد.

شادمانی دشمن، معیاری برای سنجش

حمایت بی دریغ مستکبران جهان - که تشنه به خون انقلاب اسلامی هستند- از عاملان و موثرین در فتنه نیز مهر تاییدی بر شاخص بودن فتنه برای مشخص شدن مبانی اعتقادی افراد است. آنچه در رسانه های بیگانه اتفاق می افتاد که به صورت شبانه روزی در حمایت از فتنه گران و تشویق وتحریک ایشان و همینطور اطلاع رسانی در مورد زمان و محل برگزاری تجمعات غیر قانونی و بسیاری موارد دیگر، برنامه تولید می نمودند، تنها گوشه ای از تلاش کشور های مستکبر در بعد رسانه ای به منظور هدف قرار دادن جمهوری اسلامی از طریق فتنه بود و آن ها از هیچ تلاشی در ابعاد دیگر برای کمک به فتنه گران دریغ نکردند.

این تلاش مستکبرین جهانی نه تنها بزرگی خطر فتنه را نشان می دهد بلکه مسیر فتنه و هدف آن را نیز مشخص می کند و برای کسانی که می خواهند فتنه گری خود را با دلسوزی برای نظام وانقلاب جمع نموده و از این طریق از خود رفع اتهام نمایند، حجتی باقی نمی گذارد.

گرچه مجلس محترم نیز تنها تمرکز خود را بر روی فتنه قرار نداده بود و به نقد برنامه ها و سوابق عملی وزرای پیشنهادی که متهم به دست داشتن در فتنه بودند نیز پرداخت؛ اما مگر همراهی فتنه گران با دشمنان قسم خورده انقلاب دیگر جایی برای بررسی برنامه های پیشنهادی، باقی می گذارد؟

نتیجه گیری

جدای از اینکه آیا واقعا وزرای پیشنهادی دستی در فتنه داشته اند یا خیر، این مطلب نگران کننده است که برخی استناد به فتنه و شاخص قرار دادن این مهم را برخورد سیاسی –به معنای منفی- تلقی می کنند و سایرین را نیز دعوت به برخورد کارشناسانه می نمایند، در صورتی که چنانچه گفته شد فتنه شاخصی است که درصورت اثبات نقش داشتن افراد در آن دیگر بررسی برنامه ها و سوابق جایگاهی نخواهند داشد و قطعا انتظار حماسه سازان 9 دی از مجلس محترم نیز همین خواهد بود که به هیچ عنوان از این شاخص ذره ای عدول ننمایند.