دیدبان / حضور این خوانندگان در جشن پادشاهی سعودی با واکنش منفی بعضی کاربران شبکه‌های اجتماعی مواجه شد. آن‌ها مشروعیت‌بخشی به سیاست‌های فرهنگی دولتی محافظه‌کار و ناقض حقوق بشر را مورد انتقاد قرار دادند. ادعاهای عربستان علیه خلیج فارس و جنایاتش در یمن از دیگر محورهای انتقادها به اقدام خوانندگان بوده است.
نکته مهمی که رویکرد سیاسی سعودی در دعوت از خوانندگان ایرانی را آشکار می‌سازد، فقدان توجیه اقتصادی و سودآوری کنسرت این خوانندگان است. اولاً در شبه‌جزیره عربستان، ایرانیان یا حتی فارسی‌زبانان زیادی زندگی نمی‌کنند، ثانیاً با توجه به کاهش جدی سطح روابط، اخذ ویزای سیاحتی به عربستان برای ایرانی‌ها تقریباً غیرممکن است و ثالثاً قیمت بلیط این کنسرت بیش از 50% کمتر از قیمت بلیط کنسرت خوانندگان آمریکایی و اروپایی بوده است.
گرچه برگزاری فستیوال‌هایی مانند طنطوره در راستای سیاست‌های فرهنگی‌اجتماعی بن‌سلمان برای ترسیم چهره‌ای تحول‌خواهانه از دولت سعودی قابل ارزیابی است ولی دعوت از چند خواننده لس‌آنجلسی مخالف نظام را در بستر دیپلماسی عمومی سعودی علیه ایران باید بررسی کرد.
دولت عربستان که در عرصه سخت‌افزاری در سوریه و یمن در مقابل جبهه مقاومت زمین‌گیر شده، طی سال‌های اخیر اقدام به سرمایه‌گذاری در نبرد رسانه‌ای کرده که نمونه‌های آن در تلویزیون‌های فارسی‌زبان ایران‌اینترنشنال و ام‌بی‌سی‌پرشیا مشاهده شده است. میزبانی خوانندگان لس‌آنجلسی نیز در همین راستاست.
سیاست‌مداران سعودی می‌دانند که علاوه بر وفاداران به جمهوری اسلامی، بخش‌هایی از جامعه ایران با علایق ملی‌گرایانه نیز نظر مثبتی به دولت‌های عربی حاشیه خلیج فارس ندارند. آن‌ها با اجرای این کنسرت قصد دارند این وضعیت را در منظر اقشار حامی این سبک موسیقی به ویژه جوانان ترمیم نمایند و سعودی را در ذهنیت توده‌های کمترسیاسی جامعه ایران به عنوان حکومتی پیش‌روتر و آزادتر از ایران در زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی به تصویر بکشند
انتهای پیام/