دیدبان؛ می‌گوید «داشتیم در کلاس، درس ارائه می‌کردیم که صدای تیراندازی بلند شد. ما فقط داشتیم ارائه می‌کردیم که یکی شروع کرد به تیراندازی به داخل اتاق... چرا اینجا؟ چرا امروز؟ چرا در دانشگاه کارولینای شمالی؟ چرا کلاس من؟ مگر ما چکار کردیم؟»

اینها توئیت‌های تراژیک دانشجوی خوش‌شانسی است که توانسته از  تیراندازی روز سه‌شنبه در «دانشگاه کارولینای شمالی» در شهر «شارلوت» آمریکا جان سالم به در ببرد.  

تنها سه روز قبل‌تر، کنیسه‌ای در نزدیکی شهر «سن‌دیه‌گو» صحنه تیراندازی دیگری بود که در جریان آن یک زن ۶۰ ساله‌ به ضرب گلوله کشته شد و دو نفر دیگر مجروح شدند.   

این تیراندازی‌ها اما به واقعیتی آنقدر روزمره در آمریکا تبدیل شده‌اند که شنیدن آنها دیگر مگر در صورت قابل توجه بودن تلفات آن چندان مورد توجه واقع نمی‌شوند.   

یک سازمان غیرانتقاعی به نام Gun Violence Archive که خشونت‌های مسلحانه در آمریکا را رصد می‌کند پس از تیراندازی‌های اخیر آمارهایش را به روزرسانی کرده و داده‌های تأمل‌برانگیزی از فروانی بروز این حوادث ارائه کرده است. 

نتایج پژوهش‌های این گروه نشان می‌دهد تا اول ماه «مه» که حدود ۱۲۰ روز از سال جاری میلادی می‌گذرد  در آمریکا ۱۰۵ تیراندازی کور (تیراندازی به سمت گروهی از قربانیان) انجام شده که در آنها بالغ بر ۴۵۰۰ نفر کشته شده‌ و بیش از ۸۴۰۰ نفر زخمی شده‌اند. (در این آمار، تیراندازی‌هایی که در آن ضارب به سمت یک نفر شلیک کرده در نظر گرفته نشده‌ است.)

۱۸۸ نفر از قربانیان را کودکان بین سن ۱ تا ۱۱ سال و ۸۲۳ نفر را نوجوانان بین ۱۲ تا ۱۷ سال تشکیل می‌دهند. ۵۷۶ مورد حمله با سلاح به منازل صورت گرفته و ۴۱۷ مورد تیراندازی به قصد دفاع از خود صورت گرفته است. مجموع کل حوادثی که مصداق خشونت مسلحانه هستند ۱۷۳۳۰ مورد گزارش شده است. 

همان‌طور که احتمالاً از این ارقام می‌توان فهمید خشونت با اسلحه در آمریکا وضعیت متفاوتی با تمامی کشورهای دنیا دارد.  این کشور با آنکه حدود ۵ درصد از جمعیت دنیا را در خود جای داده صحنه وقوع نزدیک به ۳۱ درصد از کل حوادث مربوط به کشتارهای کور در سراسر دنیا است. 

آزادی حمل سلاح توسط شهروندان را اغلب مهم‌ترین و اصلی‌ترین عامل ایجادکننده این پدیده می‌دانند. در اینجا هم آمارها از آمریکا تصویر جامعه‌ای کاملاً متمایز و متفاوت به تصویر می‌کشند: آمریکایی‌ها صاحب حدود نیمی از (۴۸%) از کل ۶۵۰ میلیون قبضه سلاح غیرنظامی موجود در سراسر دنیا هستند. 

تمایز دیگر جامعه آمریکایی، محل وقوع تیراندازی‌های مرگبار است. در حالی که تیراندازی‌ به سمت یک گروه در سایر کشورها عمدتاً در نزدیکی تأسیسات نظامی اتفاق می‌افتد در آمریکا این حوادث با اختلاف معناداری در نزدیکی مدارس، دانشگاه و اماکن محل‌ کار رخ می‌دهند.

آنطور که پژوهش‌های «آدام لانکفورد»، استاد جرم‌شناسی دانشگاه «آلاباما» نشان می‌دهد ۶۲ درصد از کل تیراندازی‌هایی که در دنیا در نزدیکی اماکن تحصیلی و شغلی اتفاق می‌افتند مربوط به کشور آمریکا هستند. الگوی قابل مشاهده دیگری که وجود دارد این است که عاملان این تیراندازی‌ها پس از تجربه شکست در محل تحصیل یا کارشان، در واقع به قصد گرفتن انتقام به چنین خشونت‌هایی متوسل شده‌اند.       

این پدیده خود از تفاوتی فرهنگی در جامعه آمریکا نشأت می‌گیرد و آن تأکید مفرطی است که روی اجتناب از شکست و رقم زدن موفقیت‌های فردی و یا به اصطلاح خود آمریکایی‌ها برای تحقق «رویای آمریکایی» وجود دارد. 

 «آگوستو دی ونانزی»، استاد جامعه‌شناسی دانشگاه پرودو می‌گوید: «در جامعه آمریکا ملاک قضاوت درباره ارزش افراد  موفقیت‌های فردی در زمینه‌های شغلی، تحصیلی، رقابت‌های ورزشی، مُد یا جایگاه اجتماعی-اقتصادی است. به تبع آن اعضای جامعه نیز احساس ارزشمندی و عزت نفس خود را صرفاً در گرو پیشرفت در همین شاخص‌ها می‌دانند.»

فرد معمول جامعه آمریکایی، بنابراین فردی است که دائم در معرض قضاوت‌ها و فشارهای اجتماعی برای اکتساب سریع موفقیت‌های مادی قرار دارد. این عوامل اگر با دسترسی آسان به سلاح همراه شود، نتایج جالبی تولید نخواهد کرد. آمارهای مربوط به قربانیان سلاح در آمریکا هم این را تأیید می‌کنند.