دیدبان
علی محقق

تکرار روز نکبت در روز خون

تکرار روز نکبت در روز خون

به گزارش دیدبان،در تاریخ سیاست جهانی روز نکبت یادآور خیانت انگلیسی ها به فلسطینی هاست و روز خون نیز یادآور خیانت آمریکایی ها به آنها. هفتاد سال پیش بود که این توده بدخیم سرطانی در مغز جهان اسلام ایجاد شد و هر روز هم سلول های بدخیم خود را بیشتر در بافتار و ساختار این تن زخم خورده تسری می دهد. یک روز از مصر شروع می کند، یک روز با حکومت پهلوی در ایران به جان مردم و فرهنگ ایران می افتد و حالا هم به جان مردم عربستان، امارات، بحرین و ... افتاده است. سوای از این ماجرا اکنون هفتاد سال است این توده سرطانی گسترده شده است و تبدیل به موضوعی شده است که جز با فکر اساسی در خصوص آن قابل حل و رفع هم نیست.

روز خون در روز نکبت

صهیونیست ها روز نکبت را تبدیل به روز خون کردند. یک عبارت جدید را به تاریخ منحوس خود افزودند. تا روز شمار از بین رفتن و نابودی این رژیم جعلی از این روز با دوعبارت روز نکبت و خون یاد خواهد شد.

وزارت بهداشت فلسطین با انتشار اطلاعیه ای اعلام کرد شمار فلسطینیانی که در جریان تظاهرات دیروز در مناطق مختلف نوار غزه به شهادت رسیدند، به 58 نفر رسیده و 2700 تن دیگر نیز زخمی شده اند. فلسطینی های معترض در مرز غزه و اسرائیل تجمع کرده بودند اما با تیراندازی نیروهای ارتش صهیونیستی  روبه رو شدند. معترضین فلسطینی خواستار پایان اشغال سرزمین های فلسطینی توسط اسرائیل و بازگشت به شهرها و روستاهای در اشغال خود شدند.

اسرائیل در حالی معترضان به انتقال سفارت را «شورشی» خطاب کرد که به تعبیر یورونیوز «روز بازگشایی سفارت آمریکا در بیت‌المقدس (قدس - اورشلیم) به مرگبارترین روز در تاریخ مناقشات اسرائیل و فلسطینی‌ها از جنگ سال ۲۰۱۴ میلادی به این سو تبدیل شد. در میان کشته‌شدگان ۶ کودک و نوجوان زیر ۱۸ سال دیده می‌شود. نیمی از زخمی‌ها با گلوله‌های واقعی مصدوم شده‌اند. یک نوزاد نیز به دلیل استنشاق گاز اشک آور جان خود را از دست داد. فلسطینی‌ها، به بازگشایی سفارت آمریکا در بیت‌المقدس اعتراض دارند.»

در حالی که ارتش صهیونیستی در حال کشت و کشتار در مرز غزه بود، مراسم عیش و نوش صهیونیست ها و آمریکایی ها در قدس شریف برگزار بود و آمریکایی ها دست در دست جنایتکاران جنگی در حال جشن و سرور بودند روی تمام سازمان های مدعی حقوق بشر، سازمان ملل، شورای امنیت، مجمع عمومی و به طور کلی همه نهادهای بین المللی که وظایف ادعایی حقوق بشری و حفظ صلح و امنیت بین المللی را داشته اند را سیاه کنند و جز عنوانی برای این نهادها باقی نگذارند.

دولت های اروپایی در حالی نظاره گر این جنایات بودند که تنها با بیان «ابراز تاسف نسبت به وقایع» مخالفت لفظی خود را با تصمیم آمریکا اعلام داشتند. سخنگوی ترزا می، نخست وزیر بریتانیا با تاکید بر این سیاست لندن، بار دیگر تاکید کرد که بریتانیا همچنان با تصمیم آمریکا در این باره مخالف است. دولت های اروپایی نیز تنها به تحریم این مراسم روی آوردند و با توجیه اینکه تنش در سرزمین های اشغالی را بیشتر می کند، خواستار عدم برگزاری این مراسم شدند. اروپایی ها بی توجه به اتفاقاتی که از 10 فروردین ماه سال جاری یعنی روز زمین تا امروز در فلسطین در حال افتادن است و هر روز بر جنایات رژیم جعلی افزوده می شود، تنها مراسم روز نکبت را تحریم کردند. هیچ بعید نیست که در روزهای آتی شاهد روی آوردن اروپا به انتقال سفارت به بیت المقدس نیز باشم. تا همین الان نیز چهار کشور اروپایی در این مراسم شرکت کردند و همین موضوع نشان می دهد که حتی اروپا در این زمینه با هم یک پارچه نیستند.

فلسطین هیچ راهی جز مقاومت ندارد

بعد از طرح دونالد ترامپ برای انتقال سفارت، مردم فلسطین خود را در برابر یک سازمان سازشکار و یک ایده مقاومت می دیدند. طبیعی بود که با عملکردی که ابومرزوق و تشکیلات خودگردان از خود به جای گذاشته بود و کارنامه ننگینی که در فروش اعتقادات مردم فلسطین به جای مانده بود، مردم فلسطین روی به سیاست دوم آورند.

از دسامبر گذشته و با به رسمیت شناخته شدن بیت‌المقدس به عنوان پایتخت اسرائیل از سوی دونالد ترامپ رئیس ایالات متحده آمریکا، موج جدیدی از اعتراضات در سرزمین‌های فلسطینی آغاز شده است. پیش از این فلسطینی‌ها در ابتکاری جدید، اعتراضاتی شش هفته‌ای را آغاز کرده بودند که «راهپیمایی برای بازگشت» نام گرفت.
این راهپیمایی از «روز زمین» (جمعه ۳۰ مارس،۱۰ فروردین) آغاز شد و تا «روز نکبت» (سه‌شنبه ۱۵ مه، ۲۵ اردیبهشت) ادامه داشت و فلسطینی‌ها در چهارچوب آن به سمت دیوار حائل نوار غزه از سرزمین‌های تحت کنترل اسرائیل حرکت کردند. هدف از این راهپیمایی، حمایت از حق بازگشت فلسطینی هایی که از سرزمین‌هایشان رانده شده‌اند یا در جریان جنگ‌های دهۀ چهل میلادی که منجر به تشکیل کشور اسرائیل شد فرار کرده‌اند، بود.

اما طبیعی بود که صهیونیست ها نسبت به این موضوع با سیاست تنبیهی رفتار کرده و از تمام قوای نظامی خود برای سرکوب فلسطینیان استفاده کنند. نهایتا مردم فلسطین این حرکت ها را به روز نکبت رساندند و در حالی در حمام خون صهیونیست ها اسیر شده بودند و هیچ حمایتی از آن ها از ناحیه دولت های اروپایی صورت نمی گرفت، تنها راه خود برای پیروزی را در مقاومت با سنگ می دیدند.

با در نظر گرفتن این حوادث به نظر می رسد تنها راهی که برای فلسطین باقی مانده است مبارزه و مقاومت در برابر رژیم اشغالگر قدس است. رژیم صهیونیستی ثابت کرده است که هر جا دست باز داشته باشد، تجاوزهای خود علیه مردم فلسطین را افزون خواهد کرد. هیچ بعید نیست در روزهای آتی سخن از سرزمین های جایگزین برای فلسطینیان رانده شود و سخن از مردم بی سرزمین توسط صهیونیست ها مطرح شود.

تلکیف فلسطین با مسئولان کشورهای عربی مشخص است. کشورهای عربی در مناسبات پشت پرده خود با اسرائیل و آمریکا، یقینا چیزی به نام آرمان فلسطین را پیگیری نخواهند کرد. مصاحبه محمدبن سلمان در همین چند روز پیش که خطاب به فلسطینی ها گفته بود یا شرایط را بپذیرند و یا خفه شوند، نمونه بارزی از برداشت دولت های عربی مستقر در کشورهای اسلامی است.

چاره مردم فلسطین این است که برای نابودی اسرائیل روز شمار تعیین کنند و برای هر روز آن برنامه داشته باشند. صهیونیست ها نباید یک روز آرام داشته باشند که اگر داشته باشند، آرامش به فلسطین نخواهد رسید. بازی صهیونیست ها با فلسطینیان شبیه بازی های جام حذفی است، هر تیمی که بتواند رقیب خود را حذف کند در صحنه باقی خواهد ماند. صهیونیست ها با همین دستور کار در تلاشند تا قدم به قدم سرزمین ها و شهرک های خود را فراتر برده و به سرزمین های فلسطین چشم طمع دارند.

مرتبط‌ها

احمد دستمالچیان، کاردار پیشین ایران در عربستان

فادی جونی فعال فضای مجازی درباره آمار متبلایان به کرونا

آیا حملات اخیر آمریکا به عراق، غیر عادی و غیرقابل پیش‌بینی بود؟

دلیل اصلی کاهش مشارکت در  انتخابات مشکلات معیشتی بود نه کرونا

کاهش قیمت نفت بیشتر از همه ضرر عربستان و روسیه است نه ایران

توسعه‌طلبی‌های «اِسپارت خلیج فارس»