به گزارش دیدبان؛ حسن روحانی، رئیس‌جمهور کشورمان بعد از خروج آمریکا اعلام کرده است که ایران در صورتی در برجام باقی خواهد ماند که منافع اش تضمین و حفظ شود. این در حالی است که حدود سه سال اروپایی‌ها با محوریت آمریکا با بدعهدی‌های مکرر از اجرایی برجام شانه خالی کرده‌اند و اکنون که آمریکا از برجام خارج شده است ادامه برجام با کمک سه کشور اروپایی بسیار ضعیف به نظر می‌رسد زیرا آن زمانی که آمریکا در برجام حضور داشت، اجرای آن با مشکلات فراوانی روبه‌رو شد.
اکنون که مهم‌ترین و مؤثرترین مهره برجام یعنی آمریکا از برجام خارج شده است و همه کشورها را ملزم به اعمال تحریم مجدد علیه کشورمان کرده است، بعید است که اروپا بتواند با فاصله گرفتن از تصمیمات آمریکا به برجام متعهد باشد، چه برسد به اینکه به مقامات کشورمان تضمین اجرایی برجام بدهد.
سؤالی که پیش می‌آید اینکه اکنون که برجام توسط آمریکا به گروگان گرفته شده است، چگونه می‌توان از اروپا تضمین گرفت؟ آیا اساساً سه کشور اروپایی می‌توانند در فضای غیردوستانه‌ای که نسبت به کشورمان دارند، تضمین‌های اجرایی دهند؟
همان‌گونه که می‌دانید اساساً اروپایی‌ها توافق هسته‌ای با ایران را برای خود یک دستاورد محسوب می‌کنند زیرا از زمان تشکیل سیاسی اتحادیه اروپا یعنی بعد از پیمان ماستریخت، اروپایی‌ها در هیچ‌یک از رایزنی‌های سیاسی- بین‌المللی نتوانستد به‌صورت موفقیت‌آمیز عمل کنند، شاید بتوان به‌عنوان مثال به عدم موفقیت اتحادیه اروپا در موضوع بالکان و درنهایت حضور آمریکا و ناتو اشاره کرد.
توافق هسته‌ای یا همان برجام بهترین عملکردی است که اتحادیه اروپا تاکنون داشته است. البته اتحادیه اروپا پیش از برجام در سلسله مذاکراتی با مقامات کشورمان سعی داشت به توافقاتی دست پیدا کند اما به محض اینکه مذاکرات به مرز نهایی شدن می‌رسید، با مانع بزرگی بنام آمریکا مواجه می‌شد که درنهایت اتحادیه اروپا دریافت که توافق هسته‌ای با ایران بدون همراهی آمریکا امکان‌پذیر نخواهد بود.
اکنون که آمریکا از برجام خارج شده است و با توجه به اینکه حجم تجارت کشورهای انگلیس، فرانسه و آلمان با کشورمان کمتر از 6 میلیارد دلار است در صورتی که حجم تجارت سه کشور اروپایی با آمریکا بیش از 379 میلیارد دلار است؛ چگونه باید انتظار داشت که اروپایی‌ها در ماجرای برجام از بین منافع تجارتی با ایران و آمریکا، کشورمان را انتخاب کنند؟
انتهای پیام//