به گزارش دیدبان؛ متاسفانه امروز شاهد این هستیم که برخی از مسئولین کشور با ظاهری مذهبی و «انقلابی نما» سعی دارند تا با هزینه کردن از اسلام، انقلاب و ولایت فقیه عملکرد خود را مقبول و موجه جلوه دهند. در دهه چهارم انقلاب اینکه هر مسئولی با شعار و وعده های عوام فریب، صندلی مسئولیت را تصاحب کند ولی در عمل بیش از آنکه منافع مردم را دنبال کند، بیشتر به دنبال منافع فردی و حزبی خود است، به یک امر طبیعی تبدیل شده است. به عبارت دیگر اینکه مردم با نارضایتی و ناامیدی فراوان از عملکرد مسئولین قبلی و عدم حل مشکلاتشان به فرد یا گروهی جدیدی رای دهند ولی در ادامه همین فرد و گروه همچنان مسیر مسئولین گذشته را ادامه دهند، به یک امر عادی تبدیل شده است. البته باید گفت در مسئولینی که توسط آرای مستقیم مردم انتخاب نمی شوند، عدم هماهنگی شعار و عمل نیز ملموس است و مردم با گوشت و پوست تناقض شعار و وعده های مسئولین را با رفتار و اقدماتشان لمس می کنند.
متاسفانه امروز بسیاری از اقشار مستضعف و متوسط جامعه زیر فشار مشکلات اقتصادی و اجتماعی در مرز نابودی هستند اما در مقابل مسئولین کماکان عملکرد خودشان را مثبت ارزیابی می کنند و حتی حاضر به قبول اشتباهاتشان نیستند، چه برسد به اینکه بخواهند از پست و مقام خود دل بکنند و صندلی ریاست را به شخص صالح و شایسته تر بدهند.
اینکه عام مردم در تنگنای طاقت فرسای اقتصادی باشند، نمی تواند به تنهای، بحران آفرین باشد؛ زیرا در دوران مقدس وضعیت اقتصادی کشور بسیار سخت بود اما مردم نه تنها اعتراضات خیابانی نداشتند بلکه در کنار یکدیگر متحدد شدند و با تحمل شرایط جنگ، توانستند از تنگنای اقتصادی خارج شوند. اینکه عمر دهه شصتی ها در صف های طولانی خرید نان، بنزین، کوپن، نفت، قند و شکر و حتی ورود به دانشگاه و امثالهم تلف شد، شکی نیست ولی هیچگاه اعتراضات مردمی در دوران دفاع مقدس شکل نگرفت و مردم در خیابان ها اقدام به تخریب و آتش زدن اماکن و امکانات عمومی نکردند. اما امروز بعد از چهار دهه از انقلاب شاهد این هستیم که مردم با گران شدن تخم مرغ یا نگرانی از گران شدن بنزین به کف خیابان ها می ریزند و با تخریب و آتش زدن اماکن عمومی، اغتشاشات دی ماه 96 را رقم می زنند. هرچند روزهای بعدی اعتراضات و نارضایتی مردم، فضا اعتراضات رنگ و بوی فتنه گرفت اما منشاء اولیه اعتراضات نارضایتی مردم از بی عدالتی اقتصادی و اجتماعی بود.
اینکه امروز صبر و آستانه تحمل مردم کاهش یافته است چیزی نیست که بخواهیم از کسی پنهان کنیم اما کاهش روحیه مقاومت مردم زیر فشارهای اقتصادی و اجتماعی نسبت به چهار دهه گذشته را باید در تناقض گفتار، شعار و وعده های اکثر مسئولین اجرایی کشور با عملکرد و اقداماتشان جستجو کرد زیرا امروز آن چیزی که بیش از مشکلات معیشتی، کمر مردم را خم کرده است، رانت های سیاسی و مالی مسئولین، تبعیض در توزیع درآمدهای ملی، بی عدالتی اقتصادی و اجتماعی و در نهایت فساد سیستمی که مانند اژدهای هفت سر به جان بیت المال و منافع ملی افتاده است.
انتهای پیام//
محمد حسن فرهمند