دیدبان
سید جعفر قنادباشی

تشدید مبارزه به‌جای مذاکره

تشدید مبارزه به‌جای مذاکره

به گزارش دیدبان، سید جعفر قنادباشی در یادداشت امروز خود در روزنامه حمایت  نوشت:

در آستانه هفتادمین سالروز تشکیل رژیم صهیونیستی موسوم به «یوم النکبه»، امیدهای ملت رشید فلسطین برای بازگشت به سرزمینشان به همان اندازه افزایش‌یافته است که بیم‌های اشغالگران و غاصبان از سرنگونی کاخ ترک‌خورده ظلمشان.

مردم فلسطین و ملت‌های مسلمان، امروز بیش از هر زمان دیگری به مقاومت و تشدید مبارزه به‌جای مذاکره و وادادگی در برابر دشمن صهیونیستی ایمان آورده‌اند و تحولات این روزها در راهپیمایی حماسی «بازگشت»، نشان از عزم ملتی دارد که به خیانت و پلشتی برخی از رهبران کشورهای به‌اصطلاح اسلامی نسبت به آرمان فلسطین، یقین کرده و با قطع امید از نتایج چندین دهه مذاکره خفت‌بار، تنها راه برافراشتن پرچم آرمان قدس شریف در صدر اولویت‌های جهان اسلام را فقط و فقط، مبارزه، مقاومت و جهاد می‌دانند. 

در حال حاضر، در عرصه تحولات فلسطین، چندین پارامتر اصلی وجود دارند که ضرورت مقاومت و افزایش میادین رویارویی با اشغالگران را روشن ساخته و لزوم پاسخ پولادین به تجاوزگری‌های دشمن، در عوض تمنای مذاکره را امری اجتناب‌ناپذیر کرده است.

عواملی که به برخی از آن‌ها در ادامه اشاره می‌شود، تنها بخشی از حقایقی است که به جوانان فلسطینی، انگیزه مضاعف بخشیده و هر گزینه‌ای به‌جز مبارزه را از مدار راهکارهای حل مصائب فلسطینی‌ها خارج کرده است.

1. دولت کنونی آمریکا با تبانی قدرت‌های بزرگ و دوشیدن قبیله سعودی در قبال حمایت از پادشاهی ولیعهد  عربستان، توطئه‌ای خطرناک به نام «معامله قرن» را برای رسمیت بخشی به توهم پاک کردن مسئله فلسطین از صحنه روزگار در دستور کار قرار داده است.

مقدمات این طرح، فراهم‌شده، خیانت ارتجاع منطقه، شرایط تحقق این نقشه شوم را علی‌الظاهر تسهیل کرده و لذا طبیعی است چنین خیانت بزرگی که در  طول 7 دهه گذشته سابقه نداشته، برای همه‌کسانی که قلبشان برای قدس شریف می‌تپد، بسیار حساسیت‌زا و غیرقابل‌قبول باشد.

 2. «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا، چندی پیش، بیت‌المقدس را پایتخت رژیم صهیونیستی اعلام و بدین‌وسیله، به اعتقادات میلیون‌ها عاشق این مکان مقدس دهن‌کجی کرد.

این راهبرد گستاخانه کاخ سفید باعث شد تا قیام مردم فلسطین که از انتفاضه سوم و از حدود دو سال و نیم گذشته کلید خورده بود، به اوج خود برسد و این اعتراضات، نه‌تنها در غزه و کرانه باختری به‌صورت مداوم برقرار باشد، بلکه در جای‌جای جهان اسلام و حتی کشورهای غیر مسلمان نیز تعدی آمریکا به خطوط قرمز فلسطینی‌ها، مورد خشم آزادیخواهان سراسر دنیا قرار گیرد.

3. جدای از پازل تو در توی آمریکا برای فلسطین، رویدادی که خون جوانان این مرز و بوم را به جوش آورده، اهانت‌ها و هتک حرمت‌های همیشگی صهیونیست‌ها به بیت‌المقدس است.

هفته‌ای نیست که اشغالگران به ساحت این حریم مقدس با انواع و اقسام آن ازجمله ورود با کفش، تقسیم زمانی ورود مسلمانان و صهیونیست‌ها به بیت‌المقدس و نصب دوربین در حرم امن ابراهیمی اهانت نکنند. 

4. پیگیری دائمی صهیونیست‌ها در یهودی‌سازی فلسطین اشغالی و ادامه شهرک‌سازی‌ها در زیر سایه حمایت‌های ترامپ، نکته مهم دیگری است که کاسه صبر صاحبان اصلی سرزمین‌های اشغالی را لبریز کرده است.

به تعبیر مقام معظم رهبری، «این‌ها می‌خواهند کشور فلسطین را تبدیل کنند به یک کشور یهودی. یعنی فلسطینی ـ چه مسلمان، چه مسیحی ـ در فلسطین امکان زندگی کردن نداشته باشند؛ یعنی کار فلسطین را به‌کلی تمام کنند.»(1 فروردین 93).

به‌بیان‌دیگر، سلطه‌جویی اسرائیل تنها به مرزهای اصلی بیت‌المقدس متوقف نمی‌شود، بلکه مساحت‌های وسیعی از کرانه غربی را نیز در برمی‌گیرد. این توهم در اعلام طرح «بیت‌المقدس بزرگ» از سوی این رژیم، متبلور شده و بدین معناست که یک‌سوم (بیش از ۱۵ درصد) از اراضی کرانه غربی به آن الحاق شود.

5. ناسیونالیسم عربی که روزگاری بخشی از انگیزه جنبش‌های آزادی‌بخش فلسطین را تشکیل می‌داد، در حال حاضر، با پشت کردن برخی از مرتجعین منطقه به مردم عرب فلسطین، رنگ‌باخته و حتی خوش‌بین‌ترین گروه‌های فلسطینی به پشتیبانی برخی از اعراب را سرخورده کرده است.

وقتی ولیعهد سعودی، صراحتاً رژیم جعلی اسرائیل را در آغوش رسانه‌های غربی به رسمیت می‌شناسد و دیگر کشورهای عربی نیز همین سیاست را آروغ می‌زنند، نتیجه طبیعی چنین خیانتی آن می‌شود که فلسطینی‌ها، خود به میدان بیایند و تصاویر ولیعهد و پادشاه سعودی را در کنار تمثال منحوس سردمداران صهیونیست به آتش بکشند. 

همه این موارد و بسیاری دیگر که حوصله این نوشتار خارج است، آتش خشم فلسطینی‌ها را برافروخته و آنان را به این نتیجه غیرقابل خدشه رسانده است که حاصل همه مذاکرات گذشته از کمپ دیوید و اسلو گرفته تا شرم‌الشیخ و مادرید، هیچ بوده و فقط به جسارت اشغالگران افزوده است.

در مقابل، آنچه در کارنامه درخشان مبارزان فلسطینی ثبت‌شده و دستاوردهای ملموسی به همراه داشته، سازش‌ناپذیری با دشمن عنودی است که خانه را اشغال کرده و از صاحب‌خانه می‌خواهد که برای چانه‌زنی بر سر مالکیتش، پای میز مذاکره بیاید ! این نکته نیز قابل‌ذکر است که بر اساس مشاهدات میدانی، دستاوردهای جبهه مقاومت در منطقه به‌ویژه سرنگونی جرثومه‌ای مانند داعش که زیر چتر حمایت‌های اسرائیل و عربستان قد برافراشت، بر روحیه جوانان فلسطینی آثار مثبت بسیاری داشته و نسل‌های سوم و چهارم را ثابت‌قدم‌تر از گذشته در صف مجاهدین کهنه‌کار فلسطینی قرار داده است.

از سوی دیگر، رفتارشناسی صهیونیست‌ها در این میان نیز بسیار قابل‌تأمل است، چراکه فرماندهان نظامی این رژیم را به فکر حمله پیشدستانه و فرار روبه‌جلو واداشته است.

نظامیان اشغالگری که تا بن دندان مسلح هستند، از «راهپیمایی بازگشت» هزاران نفر که تنها سلاحشان، سنگ و قلاب‌سنگ است و مالامال از انگیزه‌های ضدصهیونیستی هستند، به‌شدت به وحشت افتاده و بااینکه راهپیمایان 700 متر با مرزهای سال 1948 فاصله دارند، تاکنون بیش از 30 نفر از آنان را به‌وسیله تک‌تیراندازها به شهادت رسانده‌اند.

درواقع، ترس پنهان ارتش اسرائیل، از انفجار «بمب جمعیتی» فلسطینی‌ها و راهپیمایی میلیونی مردم غزه به سمت مرزهای سرزمین اشغالی است، چون به‌خوبی می‌داند که در صورت وقوع این اتفاق، هیچ نیرویی قادر به کنترل این سیل خروشان نخواهد بود.  

رجزخوانی صهیونیست‌ها در مقابل حزب‌الله و اعلام اینکه فرصت‌های شروع جنگ با مقاومت اسلامی لبنان در سال جاری، بیشتر از سه سال گذشته است و اسرائیل، امسال وارد جنگ «ویرانگری» علیه حزب‌الله خواهد شد نیز در امتداد تحرکات اخیر مذبوحانه آن‌ها در مرزهای نوار غزه قابل ارزیابی است.

صهیونیست‌ها در هیچ نبردی از سال 2000 به این‌سو، برنده نبرد جنگ‌های زنجیره‌ای در لبنان و فلسطین نبوده‌اند و امروز که قدرت مقاومت، به‌مراتب افزایش‌یافته، شیوه بلوف‌زنی و عربده‌کشی را به‌منظور عقب راندن حریف قدر خود در پیش‌گرفته‌اند.

و بالاخره باید گفت غلیان بغض فروخورده فلسطینی‌های غیور که در پی سال‌ها ویرانی و کشتار دشمن صهیونیستی، در حال بروز و ظهور است، دستاوردهای فراوانی در مقیاس جهانی و منطقه‌ای از قبیل محکومیت وسیع سبعیت اسرائیلی‌ها و همبستگی بین‌المللی علیه اشغالگران به همراه داشته که صدها جلسه مذاکره و سازش نمی‌توانست حتی ذره‌ای از آن را تأمین کند.

ازاین‌رو، تنها گزینه که امکان زنده نگه‌داشتن آرمان قدس و آزادسازی بیت‌المقدس را از لوث وجود صهیونیست‌ها محقق می‌کند، عبارت است از ادامه مقاومت و کشاندن مبارزه به میادین گوناگون ازجمله جبهه‌های نظامی، فرهنگی، اقتصادی.

مرتبط‌ها

بیشترین سقوط ارزش سهام وال استریت در یک روز

دولت آمریکا به کشتن شهروندان ایرانی افتخار می‌کند

مقابله با کرونا از منظر حکمرانی (1)

آمریکا برای آزادی مزدور اسرائیلی، دست به تهدید و ارعاب زد

افشای نام‌های جدید از شاهزادگان بازداشت‌شده

استیصال رسانه‌ای ائتلاف در یمن