دیدبان
حسن رشوند

ارزیابی دستاوردها و فرصت‏‌های نظام اسلامی در سال 96

ارزیابی دستاوردها و فرصت‏‌های نظام اسلامی در سال 96

به گزارش دیدبان،سالى که گذشت مشحون از توفیق ‏ها و دستاوردهاى بزرگ بود تا آن‏جا که رهبرى معظم انقلاب براى حضور حداکثرى مردم پاى صندوق‌‏هاى رأى در انتخابات ریاست جمهورى 96 مى‏‌فرمایند: «اینجانب با خشوع در برابر خداى بزرگ، جَبهه‏‌ى سپاس بر خاک مى ‏سایم و لطف و رحمت و پاداش شایسته براى ملت ایران را مسئلت مى‏نمایم.»

در حوزه داخلی؛ برگزاری باشکوه انتخابات ریاست جمهوری با مشارکت 73 درصدی مردم، افتتاح بزرگترین پالایشگاه میعانات گازی جهان به دست توانمند قرارگاه سازندگی سپاه، رویش‏های نسل جوان انقلاب و تزریق معنویت و روحیه ایستادگی در مقابل دشمن که شهید حججی و شهید حدادیان از مصادیق بارز آن بودند، راهپیمایی بی‏ نظیر 22 بهمن آن‏ هم در آستانه 40 سالگی انقلاب و دهها رخداد بزرگ دیگر از دستاوردهایی بود که در سال 96 حاصل شد.

در حوزه خارجی و منطقه ‏ای؛ شکست سناریوی سعودی‏ها و آمریکا در هجمه به ایران در بازداشت سعد حریری نخست ‏وزیر لبنان در عربستان، پایان عمر داعش در عراق و سوریه و تثبیت موقعیت حشدالشعبی در عراق و جریان مقاومت در سوریه، شکست طرح اقلیم کردستان عراق، اقتدار انصارالله یمن در مقابل متجاوزین سعودی و قدرت ‏نمایی انصارالله با شلیک موشک به امارات و فرودگاه ریاض و مراکز استراتژیک عربستان سعودی و بسیاری از پیروزی ‏هایی که در فضای منطقه ‏ای برای ایران رقم خورد و سناریوهای طراحی ‏شده آمریکا و دشمنان ایران را شکست داد.

در کنار این پیروزى‏ها، دستاوردها و درخشش ‏ها در سال 96، بسیارى از اقداماتی بودند که مى‏توانست انجام شود و کام ملت ایران را شیرین ‏تر کند، ولى در چم و خم ندانم‏ کاریها، بى ‏انگیزگى ‏ها یا خداى ناکرده عدم اعتقاد راسخ به انجام آن‏ها، به فراموشى سپرده شدند یا مورد بى ‏توجهى و بى‏ مهرى قرار گرفتند و یا بسیار کم‏رنگ پیگیرى شدند و کشور را دلخوش به چند رفت‏ و آمد هیأت‏هاى تجارى غربی و... کردند و اصل موضوع که همانا تحقق شعار سال یعنى «اقتصاد مقاومتى، تولید و اشتغال» بود، مورد غفلت یا حداقل کمتر مورد توجه قرار گرفت.

تصور کنیم امروز که پایان سال است، روز واپسین است و پرونده اعمال ما در دست ماست و باید به پیشگاه حضرت حق، گزارش دهیم، تا چه میزان امیدوار به عمل و اقداماتى که انجام داده ‏ایم، هستیم. در صورت مشاهده غفلت‏ها، چه حسرتى خواهیم خورد از اعمال نیکى که مى‏توانستیم انجام دهیم ولى انجام ندادیم. اگر از آن مسؤول سؤال کنند، فرمان ولى خود را در باب اقتصاد مقاومتى چگونه دنبال کردى، چه پاسخى خواهد داد؟

به روزهای پایانی سال که می‏رسیم ناخودآگاه این سؤال در ذهن‏ها نقش مى ‏بندد که در طول یک سال تلاش و فعالیت در مسیر اهداف و برنامه ‏هاى پیش ‏بینى‏ شده چه اقدامى انجام داده ‏ایم و تا چه میزان دستاورد و توفیق حاصل شده است. به تعبیر دیگر، پرونده یک سال تلاش و کوشش و یا برعکس یک‏سال قصورها و کم ‏کارى‏ها، همچون پرونده یک عمر زندگى، پیش چشم ورق مى‏خورد و از اعمال و رفتارهاى مثبت احساس رضایت و غرور و از اقدامات غلط و ناصواب که برآیند آن خسران و عقب‏ ماندگى در زندگى فردى و اجتماعى است، احساس سرافکندگى  مى‏کنیم.

سال 1396 همچون سالهاى گذشته به پایان رسید و انگار همین دیروز بود که رهبرى معظم انقلاب در پیام نوروزى خویش از «تولید ملى» و ضرورت توجه به آن سخن گفتند و راه برون ‏رفت از مشکلات اقتصادى و اشتغال کشور را  اقتصاد مقاومتى و همت براى پیاده ‏سازى اقتصاد درون‏زا و متکى به تولیدات داخلى فرمودند و روزهاى نیامده سال را همچون آینده پیش چشمان همه ما به تصویر کشیدند و در توصیه به مسؤولان کشور در ایام انتخابات ریاست جمهورى و یا در طول سالى که گذشت، این نکته را گوشزد کردند که فرصت‏ها همچون برق مى‏گذرد. طبیعى است این تذکر مکرر رهبر معظم انقلاب به دولت‏ها و مسؤولان کشور ناظر بر این نگاه است که اگر به فرصت‏ها توجه لازم نشود، باید امروز که در این نقطه پایانى سال قرار گرفته ‏ایم، براى همه کارهایى که مى‏توانستیم انجام دهیم ولى با بى‏ تفاوتى یا سستى از کنار آن گذشتیم و انجام ندادیم، حسرت بخوریم.

سالى که گذشت مشحون از توفیق‏ ها و دستاوردهاى بزرگ بود تا آن‏جا که رهبرى معظم انقلاب براى حضور حداکثرى مردم پاى صندوق‏هاى رأى در انتخابات ریاست جمهورى 96 مى‏فرمایند: «اینجانب با خشوع در برابر خداى بزرگ، جبهه ‏ى سپاس بر خاک مى‏سایم و لطف و رحمت و پاداش شایسته براى ملت ایران را مسئلت مى‏ نمایم.» و یا به ‏دنبال تحرکات مثلث شوم آمریکا، منافقین کوردل و رژیم صهیونیستى و همراهى برخى عناصر فریب ‏خورده داخلى در اغتشاشات دى‏ ماه امسال، معظم‏ له در دیدار مردم قم در 19 دى مى ‏فرمایند: «من لازم است از ملت عزیزمان تشکر کنم، هزاران بار باید تشکر کنم، نه یک بار، ملت، حقیقتاً یک ملت رشید، وفادار، با بصیرت، با همت، زمان‏ شناس، لحظه‏ شناس است که مى‏دانند لحظه حرکت کى است.»

بنابراین مى‏ توان گفت سالى که گذشت، مشحون از دستاوردها و توفیقات بزرگ براى کشور بود و در کنار این دستاوردها، هرچند شاهد غم ها، ضعف ‏ها و کاستى‏ هایى بودیم که آزاردهنده بود ولى نیمه پر این لیوان بسیار بیشتر از نیمه خالى آن است. در این نوشتار، به برخى دستاوردها و توفیقات و بعضاً برخى کاستى‏ ها و تهدیداتى که متوجه جمهورى اسلامى و ملت ایران در سال 96 شده بود، اشاره مى‏شود:

الف) دستاوردهاى نظام

        در حوزه داخلى‏

1.     انتخابات ریاست جمهورى‏

انتخابات ریاست جمهورى 96 در حالى برگزار مى‏ شد که چند ماه از انتخابات ریاست جمهورى آمریکا گذشته بود و فضاى تهدید و لفاظى‏ هاى ترامپ شدت گرفته بود و آمریکایى ‏ها به صراحت سخن از خروج از برجام سر مى ‏دادند و برخى جریان‏هاى داخلى هم با عبور از چارچوب ‏هاى قانونى نظام، فضایى را در کشور ایجاد کرده بودند که طبیعى بود انگیزه مردم براى شرکت در انتخابات با چالش مواجه گردد ولى ملت ایران بى ‏توجه به آن تهدیدات بیرونى و رفتارهاى ساختارشکنانه و غیراخلاقى برخى نامزدها در مراحل تبلیغات انتخابات، پاى صندوق‏هاى رأى آمدند و یک انتخابات 73 درصدى را براى نظام جمهورى اسلامى رقم زدند و دشمنان این ملت و نظام سلطه که تصور مى‏کردند با کاهش مشارکت مردم در انتخابات، مى‏ توانند مشروعیت نظام جمهورى اسلامى را به چالش بکشانند را ناامید سازند و جمهورى اسلامى را در آستانه چهلمین سال خود، تثبیت کنند تا جایى‏ که رهبر معظم انقلاب به‏ خاطر این حضور هوشمندانه ملت جبهه ‏ى سپاس بر خاک سائیدند.

هرچند آن حلاوت انتخابات، تلخى‏ هایى نیز به ‏دنبال داشت و کسانى که 38 سال بالاترین مسئولیت‏ ها را در این نظام بر عهده داشتند، 38 سال عمر انقلاب را 38 سال زندان تلقى کردند و کام مردم را در آن روزهاى شیرین حضور تلخ کردند ولى از آن‏جا که بصیرت مردم از برخى مسؤولان بالاتر است، بى ‏توجه به این هیاهوهاى تبلیغاتى، فقط به‏ دنبال تحقق رسالت خود بودند تا این حضور بتواند پشتوانه‏اى براى استحکام و استمرار حرکت انقلاب و نظام در ورود به دهه پنجم انقلاب باشد.

2.    افتتاح بزرگ‏ترین پالایشگاه میعانات گازی جهان‏

دهم اردیبهشت 96 اولین فاز پالایشگاه میعانات گازى ستاره خلیج فارس که بزرگ‏ترین پالایشگاه میعانات جهان به حساب مى‏ آید و به دست توانمند قرارگاه سازندگى سپاه ساخته شده بود، راه ‏اندازى شد و براساس برخى اخبار، در همین روزهاى پایانى سال قرار است دومین فاز آن‏که تولید روزانه 12 میلیون لیتر بنزین مرغوب است، افتتاح و بهره ‏بردارى گردد. با این اقدام، بخش زیادى از وابستگى ایران به بنزین اروپا که به هر بهانه‏ اى از انجام تعهدات خود سر باز مى‏زنند و دادن هر محصولى را منوط به توافق با آمریکا در برجام و تحریم‏ هاى آن مى ‏کنند، مرتفع مى‏ گردد. سپاه بارها نشان داده است که مى‏تواند در کنار وظیفه دفاع از کشور و تأمین امنیت براى جامعه، کارهاى بزرگ و به ‏ظاهر ناشدنى را شدنى کرده و در عین اقتدار نظامی، اقتدار اقتصادى و توسعه کشور را براى ملت به ارمغان آورد. این در حالى است که در زمان طاغوت، هنر آن رژیم این بود که با سلاح‏ های به عاریت گرفته از آمریکا، امنیت انرژى و کالا را براى آمریکا و رژیم صهیونیستى در خلیج فارس فراهم کند و منافع غرب را تأمین نماید بدون آن‏که ذره ‏اى از این هزینه‏ کردن ‏ها، براى ملت ایران نفعى داشته باشد. امروز بزرگ‏ترین فازهاى انرژى توسط فرزندان این ملت در خلیج فارس طراحى و اجرا مى‏شود و تأمین امنیت نظامى در خلیج فارس در واقع پشتوانه‏ اى براى آرامش سرمایه ‏گذارى و توسعه کشور است و ژاندارمى ایران در خلیج فارس تبدیل به امنیت ‏آفرینى بچه ‏هاى سپاه در حوزه دفاعی براى سرمایه‏ گذارى و پیشرفت کشور است نه نگهبانى براى ترانزیت انرژى و کالاى کارتل‏ هاى اقتصادى آمریکا در منطقه خلیج فارس آن‏گونه که پیش از انقلاب شاهد آن بودیم. با بهره‏ بردارى کامل پالایشگاه ستاره خلیج فارس، روزانه 36 میلیون لیتر بنزین با اکتان 95 و 14 میلیون لیتر گازوئیل به تولید فرآورده‏ هاى نفتى کشور اضافه مى‏شود. به تعبیر دیگر، نیمى از بنزین مصرف روزانه کشور را قرارگاه سازندگى سپاه با راه‏ اندازى و بهره‏ بردارى کامل این پالایشگاه تأمین مى‏کند و کشور را از واردات بنزین و وابستگى به غرب بى ‏نیاز خواهد کرد. پالایشگاه ستاره خلیج فارس داراى 30 واحد عملیاتى، 20 واحد فرآیندى و 10 واحد جانبى است و هیچ پالایشگاهى در جهان وجود ندارد که داراى این ظرفیت باشد.

3.    رویش‏ هاى انقلاب در سال 96

در کنار ریزش‏ هایى که انقلاب اسلامى همچون همه انقلاب‏ هاى جهان با گذشت زمان داشته است، بى ‏تردید انقلاب اسلامى بیشترین رویش را به خود دیده است و برخى از مصادیق آن در سال 96 گویاى این واقعیت شیرین است. نمونه آشکار این رویش را مى‏ توان در مراسم‏ هایى از قبیل اعتکاف که بیش از 70 درصد اعتکاف ‏نشین‏ ها را جوانان تشکیل مى‏دهد، دید. جوانانى که همچون یک پیر سالخورده در پیشگاه الهى احساس نیاز کرده و با گریه و تضرع، گمشده خود را در این‏گونه مراسم ‏ها جستجو مى‏کنند. بررسى برخى آمارها گویاى آن است که هر سال درصد قابل توجهى به این جماعت افزوده مى‏شود. این‏که رهبر معظم انقلاب مى‏ فرمایند: «جوان امروز، از جوان اول انقلاب و دوران جنگ اگر جلوتر نباشد، بهتر نباشد، عقب ‏تر نیست و من معتقدم که جلوتر است»، یک واقعیت روشنى است که امروز با آن مواجه هستیم و همه این‏ها محصول رویشى است که در دوران انقلاب ایجاد شده است و تلخى ‏هاى برخى ریزش‏ هاى انقلاب را همین رویش ‏ها پوشانده است. ما در طول جنگ تحمیلى حداکثر با یک میلیون نفر از جمعیت تقریباً 40 میلیونى، جنگ را اداره کردیم. به تعبیر دیگر تعداد کسانى که با امر امام(ره) و در عین اعتقاد راسخ به نظام جمهورى اسلامى و انقلاب اسلامى در جنگ از یک‏بار تا چندبار شرکت کردند، حدود یک میلیون نفر بود و برخى شهرهاى ما که امروز تبدیل به استان شده و یا در حد یک مرکز استان داراى جمعیت هستند، در دوران جنگ 8 ساله فاقد تیپ مستقل بودند یعنى ظرفیت یک تیپ عملیاتى و پشتیبانى مثلاً دو هزار نفر را نداشتند ولى امروز که کشور در آرامش است، شاهد آن هستیم که در همان شهرستان، به اندازه دو تیپ، نیروى داوطلب براى حضور در سوریه و دفاع از حرم ثبت‏ نام کرده ‏اند. این‏ها از رویش ‏هاى نسل سوم انقلاب از جنس حججى‏ ها و حدادیان‏ ها هستند که هر دو این مصداق‏ ها را در سال 96 شاهد بودیم.

شهید محسن حججى وقتى در مرداد 96 آن‏هم با آن صلابت و رشادت بى‏ مانند به شهادت رسید، خون تازه ‏اى را به جامعه جوان کشور تزریق کرد و این شهادت در عین تلخ بودن از دست دادن چنین جوانى، در واقع حلاوتى بى‏ مانند را به جامعه چشاند و اکنون که در پایان سال قرار داریم، هنوز شیرینى آن‏را تک‏ تک آحاد جامعه به‏ ویژه نسل سوم انقلاب احساس مى‏کنند. یا شهادت حدادیان در مواجهه با اوباش خیابان پاسداران تهران براى تأمین امنیت کشور آن‏هم با آن ویژگى‏ هاى مثال ‏زدنى این شهید، حکایت از رویش این نسل در سال 96 دارد و یقیناً این رویش‏ ها، آغاز راهى است که جوانان این کشور در حال طی کردن آن هستند و بارقه ‏هاى امید این رویش در سال 97 را بیشتر احساس خواهیم کرد.

رویش این نظام در سال 96 تنها در عرصه دفاعى و دفاع از حرم در سوریه یا برقرارى امنیت در کشور با حججى‏ ها و حدادیان‏ ها خلاصه نمى‏ شود و هستند بسیارى از جوانان که در سال 96 شاهد تلاش آن‏ها در عرصه ابتکار و خلاقیت براى برون‏ رفت کشور از مشکلات اقتصادى و توسعه و پیشرفت کشور بوده ‏ایم.

4.    حضور گسترده در راهپیمایى‏ ها، دستاورد دیگر سال 96

سال 96 ملت ایران بیشترین حضور را در مراسم راهپیمایى 22 بهمن داشتند. این حضور چشمگیر به جهت دو عاملى بود که مردم خواستند نشان دهند در صحنه هاى مورد نیاز نظام، فراتر از برخى کاستى‏ ها و مشکلاتى که در حوزه تأمین معیشت و اقتصاد خود دارند، عمل مى‏کنند. این دو عامل شتاب‏ دهنده در حضور پرشکوه و بى ‏نظیر مردم در راهپیمایى 22 بهمن را مى‏توان یکى در تهدیدات آشکار آمریکا مبنى بر خروج از برجام و تهدیدات ایران و دیگرى را به جهت عملکرد مثلث شوم فتنه 96 در اغتشاشات روزهاى هفتم تا دوازدهم دى‏ماه، آن‏هم در سالگرد فتنه 88 که طومار فتنه 88 را مردم در نهم دى‏ماه جمع کرده بودند، دانست. اغتشاش‏گران با مدیریت آمریکا و رژیم صهیونیستى و پول سعودى و عناصر میدانى منافقین، 84 شهر کشور را دچار چالش کرده و با این تصور که مى‏توانند از بستر برخى کاستى ‏ها و اعتراضات  به حق مردم در حوزه اقتصاد، گردى بر چهره این نظام برآمده از خون شهدا بنشانند، فضاى کشور را چند روز ملتهب کردند و در نهایت با حضور میلیونی مردم، از صحنه حذف شدند.

آنچه در شکوه راهپیمایى 22 بهمن 96 و به تعبیر مقام معظم رهبرى حادثه بزرگ و خیره ‏کننده رخ داد، پاسخ قاطع و دندان‏ شکن به بیگانگان و دشمنان و سست‏ عهدان بود و آمارهاى خیره ‏کننده این حضور نشان مى‏دهد از 415 شهرستان کشور، فقط 6 شهرستان نسبت به سال 95 رشد جمعیت نداشته و 409 شهرستان حضور بیشترى نسبت به سال قبل داشته ‏اند. در برخى شهرستان‏ها مثل تهران با همه فتنه ‏هایى که در ماه‏ هاى منتهى به بهمن صورت گرفته بود و یا با تمام مشکلات معیشتى که مردم داشتند، باز شاهد رشد 15 درصدى مردم در راهپیمایى‏ 22 بهمن بودیم و در برخى دیگر نیز این جمعیت تا 100 درصد رشد را داشته است. این راهپیمایى و یا آن حضور مردمى براى ختم غائله اغتشاش‏گران در دى‏ ماه امسال و حمایت از انقلاب اسلامى، دستاوردهاى بزرگى است که یقیناً در هیچ نظام و یا انقلابى آن‏هم با گذشت 39 سال از عمر آن اتفاق نیفتاده است و باید گفت این حضورها و حمایت‏ها فقط «برند» جمهورى اسلامی است و نظامهاى مدعى دموکراسى، هیچگاه چنین صحنه ‏هایى را به خود ندیده و نخواهند دید.

این‏ها تنها بخشى از دستاوردهاى نظام در سال 96 بود و بسیارى از دستاوردها هستند که به جهت مطول شدن این مقاله از بیان و تحلیل آن باید صرف‏نظر کرد.

اما در کنار این شیرینى‏ ها و دستاوردها، حوادث تلخى را نیز امسال شاهد بودیم که خاطر ملت ایران را به‏ شدت آزرده نمود که از آن‏ جمله مى‏توان به این موارد اشاره کرد: سختى معیشت مردم و شکاف بین طبقات جامعه در عین تلاشها براى از بین بردن این شکاف‏ها، زندگى اشرافى برخى مسئولان، اعتماد به بیگانگان براى رفع مشکلات کشور، بى ‏توجهى به اقتصاد مقاومتى، بروز حوادث طبیعى تلخى همچون آتش گرفتن و غرق شدن کشتی سانچی، سقوط هواپیماى مسافربرى و از دست دادن جان تعدادى از هموطنان و زلزله کرمانشاه و جان سپردن تعدادى از مردم نجیب و مظلوم آن منطقه، در کنار غم از دست دادن اعضاى خانواده، رنج بى‏ خانمانى را تحمل کردن و بسیارى از حوادث تلخ دیگر همچون اغتشاش عوامل بیگانه در نیمه اول دى‏ماه و حادثه خیابان پاسداران و... که در نوع خود از چالش‏ها و رنج‏ هایى بود که سال 96 به خود دید.

ب) دستاوردهاى نظام

        در حوزه خارجى‏

آنچه نظام در حوزه منطقه‏ اى و خارجى دستاورد داشته است، به ‏مراتب بیشتر از حوزه داخلى است. در حوزه منطقه ‏اى، ایران ثابت کرد که یک طرف قوى معادله در منطقه است و بدون حضور او، شکل‏ گیرى هرگونه ترتیبات جدید منطقه‏ اى نه تنها سخت، بلکه قریب به محال است. در سالى که گذشت، سعودى‏ ها میلیاردها دلار هزینه کردند تا پاى ایران را از منطقه کوتاه کنند. از یک‏ سو با احضار سعد حریرى نخست‏ وزیر لبنان و بازداشت او و دیکته کردن بیانیه استعفا همراه با هجمه به ایران، تلاش کردند موج جدیدى از ایران‏ هراسى و دشمنى با ایران را در منطقه کلید بزنند که در نهایت با واکنش ‏هاى معنادار حزب ‏الله لبنان و کشورهاى دیگر مواجه شدند و شکست دیگرى را در کارنامه خود تجربه کردند.

در سالى که گذشت داعش با همه عِده و عُده و ساز و برگ به عاریت گرفته از اربابان غربى خود و صرف میلیاردها دلار سعودى و برخى شیوخ مرتجع خلیج فارس و نقشه ‏هاى شوم کشورهاى غربى براى نجات آن‏ها از باتلاق سوریه، نتوانستند در صحنه نبرد در عراق و سوریه پیروز میدان شوند و در نهایت، با شکست سنگین و واگذارى مناطق اشغال ‏شده در عراق به حشدالشعبى و ارتش عراق و عقب ‏نشینى از شهرهاى سوریه و پراکنده شدن در بیابانهاى این کشور، به حیات سیاسى و نظامى خود پایان دادند و آنچه در این روزهاى آخر سال در غوطه شرقى سوریه رقم مى‏ خورد، تلاش مذبوحانه براى بازگشت مجدد به وضعیت گذشته است که اراده ارتش سوریه، ایران و روسیه بر آن است از نضج و رشد مجدد این شجره خبیثه جلوگیرى کنند. بر کسى پوشیده نیست که پایان داعش در سوریه براى آمریکا به مفهوم آن است که از این پس رژیم صهیونیستى آسیب ‏پذیرتر خواهد بود و آنچه آمریکا و حامیان داعش و گروه ‏هاى تکفیرى در غوطه شرقى در حال انجام هستند، در واقع تلاشی است که براى تأمین امنیت رژیم صهیونیستى در آینده صورت می‏دهند. امروز جبهه مقاومت با ظرفیت بسیار بالا و تجربه ‏اى که در مبارزه با گروه‏هاى تکفیرى در عراق و سوریه در طول این سالها انجام داده است، در بیخ گوش رژیم صهیونیستى قرار گرفته است و طبیعى است با خاتمه فعالیت این گروه‏ها، رژیم صهیونیستى باید نگران امنیت خود باشد.

این ایران بود که در سال 96 با شلیک موشک به «دیرالزور» به تعبیر آن کارشناس آمریکایى «رى تکیه» که در نامه‏اى به ترامپ گفته بود: «ایرانى ‏ها اکنون از خلیج فارس، دریاى مدیترانه را مدیریت مى‏کنند»، ثابت کرد آنچه فرزندان این ملت در عرصه‏ هاى نظامى و امنیتى خواسته‏ اند، عمل کرده و تحقق بخشیده ‏اند.

ایران با ناکام گذاشتن طرح اقلیم کردستان، سناریوى رژیم صهیونیستى و آمریکا را در عراق خنثی کرد و عراق یکپارچه را یک‏بار دیگر به رخ آمریکا کشید.

یک سال مقاومت مردم یمن در مقابل بمباران بى‏امان سعودى‏ها، حکایتى شیرین و غرورآفرین در سال 96 بود. کشته شدن على عبدالله صالح و دفع توطئه داخلى یمن توسط انصارالله، شلیک موشک یمنى به امارات و فرودگاه ریاض و دیگر مناطق استراتژیک سعودى و ده‏ها اقدام دیگر از دستاوردهاى منطقه ‏اى ایران به حساب مى‏آید که یادآورى هر کدام از آن‏ها، اشک شوق و رضایت قلبى را در وجود هر انسان منصفى فراهم مى‏کند.

همه این‏ها گویاى این واقعیت است که در سالى که گذشت، آنچه فرزندان رهبرى در عرصه مدیریت نظامى و تحولات منطقه ‏اى بلد بودند، در طبق اخلاص گذاشتند و به ‏کار بستند تا در پیشگاه ملتهاى ایران و منطقه، امام و رهبرى نظام، شرمنده نباشند.

سخن پایانى‏

اما در کنار این پیروزى‏ها، دستاوردها و درخشش‏ ها در سال 96، بسیارى از اقدامات بودند که مى‏توانست انجام شود و کام ملت ایران را شیرین ‏تر کند، ولى در چم و خم ندانم‏ کاری‏ ها، بى‏ انگیزگى ‏ها یا خداى ناکرده عدم اعتقاد راسخ به انجام آن‏ها، به فراموشى سپرده شدند یا مورد بى ‏توجهى و بى‏ مهرى قرار گرفتند و یا بسیار کم‏رنگ پیگیرى شدند و کشور را دلخوش به چند رفت‏ وآمد هیأت ‏هاى تجارى و... کردند و اصل موضوع که همانا تحقق شعار سال یعنى «اقتصاد مقاومتى، تولید و اشتغال» بود، مورد غفلت یا حداقل کمتر مورد توجه قرار گرفت.

تصور کنیم امروز که پایان سال است، روز واپسین است و پرونده اعمال ما در دست ماست و باید به پیشگاه حضرت حق، گزارش دهیم، تا چه میزان امیدوار به عمل و اقداماتى که انجام داده ‏ایم، هستیم. در صورت مشاهده غفلت‏ ها، چه حسرتى خواهیم خورد از اعمال نیکى که مى‏توانستیم انجام دهیم ولى انجام ندادیم. اگر از آن مسؤول سؤال کنند، فرمان ولى خود را در باب اقتصاد مقاومتى چگونه دنبال کردى، چه پاسخى خواهد داد؟

مرتبط‌ها

ایستگاه انقلاب 11

زوایای ناآشنای مرد خاکستری دولت

در جستجوی ترکیبی از خیانت و خباثت

آیا جمهوری اسلامی به مفاهیم اصلی وجودی خود پایبند بوده است؟

دولت رمّالان

سرافراز؛ مُهره تخریب سازمان اطلاعات سپاه