هدف این مقاله مطالعه­ ی تاثیر شبکه­ های اجتماعی و مشارکت بر محرومیت اجتماعی در بین زنان است. روش مطالعه در این مقاله روش کمی و پیمایش است و از تکنیک پرسشنامه برای گردآوری داده ­ها استفاده شده است. جامعه تحت مطالعه زنان در شهر ارومیه بوده و با نمونه گیری سهمیه ­ای احتمالی، 430 نفر مورد پرسش قرار گرفتند. از آزمون­ پیرسون برای سنجش رابطه بین متغیرها و رگرسیون چندگانه استفاده شده است. بر اساس نتایج بدست آمده، شبکه ­های اجتماعی و مجازی و مشارکت بر محرومیت اجتماعی موثر است بطوریکه با افزایش هر یک از این عوامل محرومیت اجتماعی کاهش یافته و بالعکس.عوامل مذکور22 درصد از محرومیت اجتماعی زنان را تبیین می­ کنند. میزان اثرگذاری مشارکت بر محرومیت اجتماعی قوی­تر از بقیه عوامل است. از یافته ­های تحقیق حاضر می ­توان در سیاست­گذاری­ ها جهت کاهش محرومیت اجتماعی و افزایش نقش زنان در توسعه و کاهش محرومیت اجتماعی نیمی از جامعه استفاده کرد.

کلیدواژه ها: محرومیت اجتماعی زنان؛ شبکه های اجتماعی؛ مشارکت

نویسندگان:

مریم سیدزاده طلاتپه: دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی اقتصادی و توسعه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، ایران،تهران

سیدمحمدصادق مهدوی: استاد دانشکاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، ایران

مصطفی ازکیا: استاد دانشکاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات ایران، تهران

نشریه بررسی مسائل اجتماعی ایران - دوره 8، شماره 1، بهار و تابستان 1396 .

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.