به گزارش دیدبان؛ هنوز هم وقتی به دستگیری و بازداشت نخست وزیر لبنان در ریاض فکر می کنم دچار حیرت می شوم، اقدامی که در طول تاریخ دیپلماسی مدرن هیچ نمونهای از آن را نمی توان پیدا کرد. بازداشت حریری یک اتفاق یا رویکرد ساده نیست بلکه سعودی هابا یک طرح از پیش برنامه ریزی شده و به زعم خودشان قابل اجرا، وارد این گود شدند تا از این رویداد به عنوان مقدمهای جهت حرکت به سمت مراحل دیگر طرح بهره بگیرند. همانگونه که پیشتر نوشتیم سعودی ها انتظار داشتند با دستگیری حریری، موجی از خوشحالی در میان مخالفان را افتاده و موافقان او نیز به مخالفان حمله کنند تا به این ترتیب لبنان وارد یک فضای بحران زده شود.
اما وجود رئیس جمهوری که خود از جریان ۸ مارس بود و رهبری هوشیار مقاومت تمامی طرح های آنها را با شکست مواجه کرد. آنچه حریری در ریاض در یک برنامه زنده تلویزیونی بر زبان راند تنها یک بازی کودکانه بود که سعودی ها فکر می کردند می توانند با استفاده از آن افکار عمومی لبنان و منطقه را فریب دهند.استفاده ابزاری سعودیها از متحدانشان نشان داد که آنها هیچ ارزشی برای هیچیک از متحدان خود، چه در خارج از این کشور چه در داخل و چه آنکه از اعضای خانواده سلطنتی باشند، قائل نبوده و هر کسی بتواند بخشی از طرح و پازل آنها را حل کند، مورد بهره برداری قرار می گیرد.
حال کافی است نگاهی به رفتار ایران با دوستان و متحدانش در منطقه داشته باشیم. ایران نشان داده که برای دوستان و متحدان خود در ارزش بسیار بالایی قائل است و تا جایی که امکان داشته باشد از آنها حمایت میکند. لبنان عراق سوریه افغانستان یمن و حتی بخش های دیگری از جهان که نیاز به نام بردن از آن نیست، ایران متحدانی دارد که در طول چهار دهه گذشته همواره از حمایت های بی دریغ تهران برخوردار بودند و به راحتی میتوانند به متحدی اتکا کنند که هیچ چشمداشت خاصی از آنها نداشته و هیچ وقت از آنها در راستای منافع خود استفاده نمی کند.
این مسئله ای است که این روزها در محافل خصوصی لبنان و منطقه در حال پیگیری شدن است و اگر نبود چنین رویکردی بدون شک جمهوری اسلامی ایران نیز مانند سعودی در طول این سالها شکست میخورد.
دشمن را دستکم نگیرید
یکی از اعضای کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس میگوید: «عربستان در حدی نیست که بخواهد به ایران حمله کند، عربستان برای اسرائیل و آمریکا نقش بازی میکند، فروش سلاح یکی از مهمترین درآمدهای آمریکا است» به گفته وی وضعیت آشفته عربستان با مصادره اموال شاهزادهها به بهانه مبارزه با فساد در کنار جریان سیاسی به هم ریخته داخلی این کشور شرایطی را فراهم آورده که حکمرانان عربستان نتوانند به درستی تصمیمگیری کرده و محتاج آمریکا و اسرائیل شوند.
اینها بخشی از سخنان ابوالفضل حسنبیگی در گفتوگو با یکی از خبرگزاریهای داخلی است. همه مطالب وی را نقل نکردیم، چون واقعا جز شعار چیزی در آن نبود، صرفا خواستیم این موضوع را یادآور شویم که وقتی یک عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس که باید عصاره و چکیده ملت باشد، این چنین حرف میزند و فکر میکند، خدا به فریاد دیگران برسد. اسم این نماینده را نمیخواستم بیاورم، اما اگر کسی سعودیها را دستکم بگیرد، واقعا اشتباه کرده است. چه کسی فکر میکرد سعودی به یمن حمله کند و یا مجمعالجزایر بحرین را اشغال کند؟
دستکم گرفتن دشمن یک آفت بیدرمان است که میتواند تبعات وحشتناکی داشته باشد. دشمن به هر حال قوی است، هم پول دارد، هم حمایت بینالمللی و هم سلاحهای مدرن. در ضمن تجربه یک جنگ را هم دارد و نشان داده که سالهای طولانی سلاح خریده، سلاح جمع کرده، آموزش داده تا بتواند وارد یک مرحله تازهای از حیات خود شود. دشمنی هم که هیچ دستاورد مشخصی نداشته، خطرناکتر است. کافی است به صدامِ پس از حمله به ایران نگاه کنید که در پی ناکامی در ایران، به کویت حمله کرد تا دستاوردی داشته باشد!
سعودیها برای آنکه جبران شکستهای خود را کنند، دست به یک حماقت تاریخی زده و نخستوزیر یک کشور را ناچار به استعفا کردهاند، برای آنکه جنون خود را اثبات کنند، حاضرند هر کار احمقانه دیگری هم صورت دهند. اینکه بگوئیم عربستان در حدی نیست، کاملا اشتباه محاسباتی است، برعکس، عربستان در حدی هست که بخواهد به یکی از متحدان ایران، و حتی خود ایران حمله کند. نیروی هواییاش سه برابر قویتر از نیروی هوایی ماست، سامانههای پدافندیاش هم همینطور، حتی موشکهایش هم برد بیشتری از موشکهای ما دارد هر چند تعدادش کمتر است. نیروی دریایی مجهزتری نیز دارد.
پس روی کاغذ، ارتش سعودی برنده است، هر چند نمیتواند در نبرد پیروز باشد چرا که پارامترهای نبرد از عالم خیال تا واقع بسیار متفاوت است. ما هنوز با ژ۳ و کلاشهای قدیمی مسلح هستیم، اما سعودیها بهلحاظ تجهیزات نظامی فردی و زرهی هم چند گام اساسی از ما جلوتر هستند. عربستانی ها همچنین هواپیماهای اطلاعاتی و جاسوسی آواکس را نیز در اختیار داشته و در ضمن متحدانی بنام امریکا و رژیم صهیونیستی دارد.
پس خدمت آقای نماینده و دیگر دوستان که اطلاعی از مسائل و عالم واقع ندارند، عرض میکنم که دشمن را دستکم نگیرید، عربستان هر چند در تفکر داعش است، اما داعش اگر نیروی هوایی و پدافند سعودی را داشت، شک نداشته باشید که هم دمشق را گرفته بود و هم بغداد را و شکست دادنش هم کار سادهای نبود. شک نداشته باشید که در هر جنگی ما پوزه سعودیها را به گل میمالیم و فرماندهی نظامی کشور برای این مسائل فکرهایی دارد، اما نباید به این مرحله برسیم که جنگ روی دهد... چون جنگ غیر از ویرانی و ویرانی و مرگ و نابودی هیچ ندارد.
اگر سعودیها به این نتیجه برسند که هیچ پیروزی به دست نخواهند آورد، به سمت عامل اصلی شکستهای خود میروند تا با آن مقابله کنند. سالها پیشتر گفته بودیم که نباید سعودیها را وارد شکست مطلق کرد، باید اجازه نفس کشیدن به آنها داد. در حال حاضر ایران چهار طرف این کشور را گرفته و کاملا محاصره است. به هر نقطهای دست میگذارد و پول خرج میکند، برایش خروجی ندارد و این در عالم سیاست خوب نیست. برای دشمن شکست خوردهات جهت عقب نشینی پل طلایی تعیین کن، این مساله چیزی از قدرت و غرور حریف کم نخواهد کرد.
در این مورد البته سعودیها حاضر نیستند شکست را بپذیرند و میخواهند آنچه را که در میدان جنگ به دست نیاورده، در میز گفتوگو به دست بیاورند و به همین دلیل دهها واسطه به تهران فرستاده که همه آنها هم دست خالی بازگشتهاند. ممکن است سعودیها با تحریک صهیونیستها به این نتیجه برسند که نیازی به فرستادن واسطه نیست، ممکن است روش دیگری را در پیش بگیرند.