به گزارش گروه رصد تروریسم دیدبان؛ در جنوب سوریه پس از آتش بس اعلام شده که با توافق امریکا و روسیه صورت گرفت و با توجه به شواهد موجود، تاکنون شکل اجرایی هم به خود گرفته است، نکاتی چند مطرح شده است. از یک‌سو گفته می‌شود که طرف ایرانی به‌عنوان متحد بسیار نزدیک دمشق و حزب‌الله لبنان به‌عنوان فرماندهی میدانی در همه محورهای عملیاتی چندان دل خوشی از این مساله ندارند. با این حال، با توجه به شواهد موجود، این اسرائیلی‌ها هستند که با این آتش‌بس مخالف بوده و هستند.
در طول هفته گذشته تا کنون رسانه‌های بین‌المللی و به‌تبع آن ماشین‌های ترجمه رسانه‌های داخلی به کار افتادند تا بدون اطلاع از کم و کیف کار، ایران را بازنده این تحولات ارزیابی کنند. بر اساس دیدگاه خود، دولت سوریه برنده این آتش‌بس بود، چرا که در مدت‌زمان همه مذاکراتی که برای آتش‌بس در مرکز و شمال سوریه در شهرهای مختلف روی می‌داد، گروه‌های مسلح حاضر در جنوب این کشور حاضر به مشارکت نبودند و دقیقا این مساله، تحت فشار رژیم صهیونیستی صورت می‌گرفت که با تندروترین گروه‌های مسلح در منطقه مانند جبهه النصره (القاعده) و احرارالشام ارتباط داشت.
درحالی که در آتش‌بس جدید امریکایی‌ها ضامن اصلی از طرف گروه‌های مسلح به‌شمار می‌رود،یک چالش عمده در برابر واشنگتن وجود دارد. این چالش، نحوه برخورد با گروه تروریستی جبهه النصره است که کاخ سفید آن را به صورت رسمی در لیست گروه‌های تروریستی قرار داده است. امریکایی‌ها نمی‌توانند منکر وجود جبهه النصره در درعا شوند، تروریست‌های این گروه در استان‌های القنیطره و درعا ستون اصلی حملات چند ماه اخیر به محله المنشیه در درعا و شهر البعث در القنیطره را تشکیل می‌دهند. ارتش رژیم صهیونیستی نیز در این حملات متحد نزدیک و شریک راهبردی آنها به شمار رفته و می‌رود.
هرچند هنوز بندهای مختلف آتش‌بس رسانه‌ای نشده است و با توجه به شواهد موجود در تهران هم در سفر اخیر فرستاده ویژه پوتین مقامات ایرانی در ریز جزئیات آن قرار گرفته‌اند، اما به‌صورت ضمنی می‌توانیک نکته را در آن گنجاند. به باور نگارنده، بدون شک یکی از موارد اصلی توافق آتش‌بس، مبارزه با گروه‌های تروریستی فعال در جنوب سوریه است. این گروه‌های تروریستییک بخش شامل جیش خالد بن ولید در حوض یرموک می‌شود که با وجود نیرو و تجهیزات اندک، دمار از روزگار تروریست‌های ارتش آزاد درآورده است و گروه دوم هم شامل جبهه النصره می‌شود که حضورش آنقدر علنی است که بیش از ۱۰ عامل انتحاری آن در محله المنشیه خطوط ارتش سوریه را هدف قرار داده‌اند.
هرچند تکلیف امریکایی‌ها با جیش خالد بن ولید مشخص است، اما آنها وقعا نمی‌دانند که باید با جبهه النصره چه کنند. تقریبا دو راه بیشتر در برابر النصره وجود ندارد. راه اول رفتن به سمت ادلب است که به‌نظر نمی‌رسد دولت سوریه با آن موافقت می‌کندیا نه، و راه دوم پیوستن اعضای النصره به سایر گروه‌های مسلح تروریستی وابسته به ارتش آزاد است. از آنجایی که النصره بیشتر نیروهایش در استان‌های جنوبی ماهیت غیرسوری دارند که دستکم برای سازمان اطلاعات اردن شناخته شده هستند، به‌نظر می‌رسد که قابلیت پیوستن به ارتش آزاد را هم ندارند. با این اوصاف است که باید گفت هنوز هم آتش بس در استان‌های جنوبی چندان مستحکم نیست.
امریکایی‌ها حالا باید جبهه النصره را در جنوب سوریه را تخلیه کنند. چرا که در غیر این صورت آنها به‌عنوان حامی اصلی این گروه تروریستی القاعده شناخته خواهد شد. با این اوصاف، باید منتظر روزها و هفته‌های آینده بود و دید که روند آتش‌بس در جنوب سوریه به کجا خواهد رسید. آیا صهیونیست‌ها به مخالفت‌های خود با آتش‌بس ادامه خواهند داد یا آنکه روس‌ها موفق می‌شوند که طرف امریکایی را تحت فشار قرار داده تا النصره را تخلیه یا منحل کنند.