گروه سیاسی «دیدبان»، حمله موشکی ایران، که ضربه‌ای سخت به گروهک تروریستی داعش وارد کرد، برای تمام طرفین درگیر در پرونده بحران سوریه بویژه قدرت‌های جهانی و عوامل منطقه‌ای بویژه رژیم‌صهیونیستی پیامی واضح داشت. جمهوری اسلامی به هیچ کس اجازه نخواهد داد که امنیت ملی ایران را تهدید کرده و هر عاملی که دست به چنین اقدامی بزند، با پاسخی کوبنده در سطح و کیفیتی که مطابق صلاحدید رهبران جمهوری اسلامی ایران باشد، مواجه خواهد شد.
حمله موشکی غافلگیرانه جمهوری اسلامی علیه مواضع داعش در دیرالزور سوریه، که بخش بسیار کوچکی از توان موشکی محور مقاومت را به نمایش گذاشت، دارای سه پیام مهم برای اشغالگران قدس شریف بود:
پیام نخست، قاطعیت جمهوری اسلامی ایران در پاسخگویی به هر نوع تجاوز نظامی احتمالی علیه این کشور است. سران رژیم جعلی اسرائیل باید به طور کامل این فکر، که توان حمله و تجاور نظامی علیه جمهوری اسلامی با هدف براندازی ان را کنار بگذارند. صهیونیست‌ها به خوبی می‌داند که اولین قربانی هر نوع حمله از سوی ائتلاف عبری – غربی- عربی به ایران موجودیت این رژیم خواهد بود و به همین دلیل ناظران تحولات منطقه معتقدند که اسرائیل علیرغم حملات گسترده لفظی و لابی‌های مختلف علیه جمهوری اسلامی ایران تمام تلاش خود را خواهد کرد که هیچ تهدید نظامی مستقیمی علیه این کشور اجرا نشود. نابودی کامل اسرائیل طی ساعات نخست حمله نظامی علیه ایران، موضوعی است که رژیم صهیونیستی به آن وقوف کامل دارد.
دومین پیام، مقابله ایران با هر عاملی است که به دنبال دور کردن محور مقاومت از دشمن اصلی یعنی رژیم‌صهیونیستی است. ایران با شلیک تنها 6 فروند موشک با بردی کمتر از 1000 کیلومتر به سمت اهداف نظامی گروه داعش در شرق سوریه، آن هم از مناطقی در این کشور که اکثریت جمعیت آن از اهل سنت هستند، نشان داد هرگز گروه‌های تروریستی تکفیری را در حد دشمنی که نیازمند صرف توان جدی نظامی باشد، نمی‌بیند. از نظر ایران حتی ریاض هم دشمن اصلی نیست.
از نظر مقامات ایران دشمن اصلی این کشور و سایر کشورهای منطقه تنها آمریکا، رژیم صهیونیستی و بازوی نظامی انها یعنی پیمان آتلانتیک شمالی موسوم به “ناتو” می باشد که ارزش صرف توان و توجه در عرصه های نظامی و دیپلماتیک را دارد و در این مسیر اقدامات ایذایی برخی کشورهای وابسته به آمریکا در منطقه همچون عربستان سعودی، اردن و امارات تاثیری در استراتژی بین المللی و منطقه ای دولت و ملت ایران نداشته و نخواهد داشت.
سومین پیام این حمله به دوستان جمهوری اسلامی مربوط می‌شود. هراس رژیم غاصب فلسطین از گسترش توان زرادخانه موشکی جنبش‌های مقاومت اسلامی همچون حزب الله لبنان، حماس، جهاد اسلامی و غیره موجب دست زدن آن به اقدامات شبه انتحاری همچون حملات هوایی علیه کاروان‌هایی که رژیم‌صهیونیستی مدعی است حامل موشک و تسلیحات مدرن برای مقاومت اسلامی در لبنان بود شده است.
مهر ماه سال قبل، رسانه‌های رژیم صهیونیستی از هراس مقامات نظامی تل‌آویو پیرامون دستیابی حزب‌الله لبنان به موشک بالستیک ذوالفقار، که چند روز پیش ایران نمونه‌ای از آنها را به سمت پایگاه‌های فرماندهی داعش در استان دیرالزور سوریه شلیک کرد خبر داده بودند. از مهمترین ویژگی این موشک‌ها توانایی عبور از سامانه پدافند موشکی موسوم به “گنبد آهنی” رژیم صهیونیستی است که بار اصلی دفاع از آسمان این منطقه را بردوش دارد.
اجرای یک عملیات نظامی، نه مانند مانور علیه دشمن فرضی بلکه علیه دشمنی کاملا حقیقی، توان این موشک‌ها در انهدام اهداف را به رخ مقامات اسرائیل کشید. همین موضوع باعث شده است که بار دیگر بحث‌هایی جدی در میان مقامات و فرماندهان عالی رتبه دشمن صهیونیست پیرامون راهکارهای مقابله با گسترش توان موشکی مقاومت اسلامی لبنان بالا گیرد.
حزب‌الله حتی با موشک‌هایی ضعیف‌تر از ذوالفقار، نظیر فاتح 110 و زلزال 2 براحتی توان تهدید عمق استراتژیک رژیم‌صهیونیستی بویژه انبارهای تسلیحات شیمیایی، میکروبی و هسته‌ای آن را در حومه تل آویو، حیفا، اشدود و بئرالسبع آن هم از مناطقی بسیار دورتر از مرزهای جنوبی لبنان با فلسطین اشغالی دارد. با دستیابی مقاومت اسلامی به موشک‌هایی نظیر ذوالفقار، قیام و شهاب 1 که نمونه ارتقا یافته موشک اسکاد بی است، حزب الله از هر گوشه از خاک کشورش لبنان قادر به ویرانی کامل هر نقطه در سراسر فلسطین اشغالی خواهد بود>
با عنایت به موارد فوق‌الذکر رژیم صهیونیستی تلاش خواهد کرد که به جای وارد شدن به هر نوع جنگ مستقیم علیه حزب‌الله، سوریه یا ایران عرصه نبرد نیابتی را تقویت کرده و در همین راستا به حمایت از گروه‌های تروریستی تکفیری بین‌المللی مانند ارتش آزاد، داعش و القاعده بویژه در نواحی جنوب، جنوب شرقی و جنوب غربی سوریه، (که با جولان اشغالی مرز مشترک دارند) بپردازد.
با این حال، مشخص نیست که صبر ارتش سوریه و حزب‌الله لبنان در برابر حملات پراکنده هوایی و موشکی اسرائیل به اهدافی در حومه پایتخت سوریه یا مرز این کشور با لبنان تا چه زمانی ادامه خواهد یافت و این لبریز شدن صبر محور مقاومت خود را به چه شکلی به مقامات سیاسی و نظامی تل‌آویو نشان خواهد داد.