دیدبان
یادداشت/علیرضاپورجعفری

چرا به روحانی رأی نمی دهم؟

چرا به روحانی رأی نمی دهم؟

به گزارش دیدبان، علیرضاپورجعفری طی یادداشتی در روزنامه افکار نوشت: شرکت در انتخابات یکی از مسائلی است که هر چهار سال یک بار اقتدار نظام اسلامی و اهمیت مردمسالاری دینی در نظام اسلامی را در جهان ثابت می کند. اما جدای از مسئله مهم شرکت در انتخابات، رأی دادن به فرد اصلح نیز مهم است. اصلحی که بتواند با اشراف کامل بر مسائل و موضوعات کشور به آن رسیدگی کند و باری را از روی دوش مردم بردارد. عملکرد حسن روحانی اما درنزدیک به چهارسال گذشته نشان می دهد که وی نه تنها فردی اجرایی نبوده است بلکه با تفویض کارهای اجرایی به جهانگیری حتی اطلاعی هم از اداره کشور ندارد. پس بنابر این می توان نتیجه گرفت که وی نمی تواند فرد مورد اطمینانی برای جایگاه ریاست جمهوری باشد.

کارنامه دولت یازدهم به ریاست حسن روحانی که سال 92 با شعارهای خوش آب رنگ راهی پاستور شد، مملو از تجربیات تلخی است که هر کدام از این تجربه ها برای رأی ندادن به او خود حدیث مفصلی است. تجربیاتی که بعضا هزینه هایی را هم به جامعه تحمیل کرده است.

همه افراد جامعه با هر سلیقه سیاسی بر این موضوع اتفاق نظر دارند که رئیس جمهور باید فردی اجرایی باشد و امور کشور را جزء به جزء بداند و در جریان باشد تا بتواند امور را با اشراف کافی خود اداره کند. اما این موضوع در مورد حسن روحانی حداقل صدق نمی کند. شاهد مثال این ادعا حضور اسحاق جهانگیری در مناظرات انتخاباتی به عنوان کاندیدای پوششی وی است. حضور جهانگیری سوالی را در ذهن مخاطب ایجاد می کند. اینکه روحانی بعد از گذشت نزدیک به چهارسال تکیه بر صندلی ریاست جمهوری هنوز آنقدر بر امور زیر مجموعه خودش تسلط ندارد که بتواند تنهایی در مناظرات شرکت کند و حتی از عملکرد به زعم خودش مثبت دولت متبوعش دفاع کند، چطور می تواند کشور را در چهار سال بعدی اداره کند؟

موضوع دیگری که سبب بی اعتمادی به دولت برای رأی دادن آن در چهارسال آتی است، سیاستهای اشتباه و متناقض آن در عرصه های داخلی و خارجی است. وقتی تاریخ نزدیک به چهارسال گذشته را ورق می زنیم، با ماجرای برجام که مهم ترین اتفاق رخ داده در این دولت است مواجه می شویم .یکی از تناقضاتی که در این همین راستا وجود دارد اینکه حسن روحانی در سخنرانی چند روز قبل از توافق نهایی گفته بود که تمام تحریم ها بلافاصله روز بعد از اجرای توافق بالمره و همان روز لغو شود. اما همگان شاهد بودند در مناظره دوم روحانی صحبت خود مبنی بر لغو تمامی حریمها را طور دیگری بیان کرد و گفت تحریمهای هسته ای لغو شده است!

همچنین آشکارترین تناقض گویی وی نیز همان انکار وعده صد روزه خودش در کنفرانس خبری بود. جایی که در پاسخ خبرنگار فقط یک کلام گفت: « من کی گفتم؟». این دو مورد مشتی از خروارها تناقضات آشکار دولت در این سالها است.

به هر حال باید گفت رأی به روحانی یعنی تایید تفکری که اختلاس صندوق ذخیره فرهنگیان بازنشسته را معوقه می خواند و نسبت به مسئله حقوق های نجومی به علت اینکه خلاف منافعش است واکنش مناسبی نشان نمی دهد. به هر حال انتخاب مجدد این تفکر با توجه به سوابق سه سال و نیم گذشته آن، حاصلی جز از بین رفتن عزت مردم و بیشتر شدن فقر و از دست دادن زمان ندارد.

مرتبط‌ها

بیشترین سقوط ارزش سهام وال استریت در یک روز

دولت آمریکا به کشتن شهروندان ایرانی افتخار می‌کند

مقابله با کرونا از منظر حکمرانی (1)

آمریکا برای آزادی مزدور اسرائیلی، دست به تهدید و ارعاب زد

افشای نام‌های جدید از شاهزادگان بازداشت‌شده

استیصال رسانه‌ای ائتلاف در یمن