به گزارش دیدبان، در هر انتخاباتی بخشی از مردم از همان ابتدا نامزد نهایی خود را برگزیده‌اند و در روز رأی گیری نام او را در داخل صندوق می‌اندازند.

اینها عمدتاً کسانی هستند که یا گرایش سیاسی خاصی دارند که بر اساس آن نامزد خود را برگزیده‌اند یا با شناخت کافی از نامزد مورد نظر پای صندوق رأی می‌آیند؛ که بی‌شک براساس شناخت و حجت شرعی و عقلی خود عمل می‌کنند و بحثی درباره اقدام آنان نیست.

روی سخن در این نوشته با آن دسته از کسانی است که هنوز برای رسیدن به نامزد نهایی مورد نظر به جمع بندی نرسیده اند و در حال بررسی و مطالعه هستند.

این دسته از مردم که برابر نظر سنجی‌ها و پژوهش‌های جامعه شناختی بین 25‌تا  35درصد جامعه رأی دهی کشور را شامل می‌شود، برابر اعلام وزارت کشور، تعداد افراد حق  رای‌دار برای شرکت در انتخابات 29 اردیبهشت 52 میلیون نفر است که 17 میلیون آن شامل 6 کلان شهر، 17 میلیون شهرهای متوسط و 18 میلیون مناطق روستایی است.

خب مشاهده می‌کنیم که جامعه آماری 25 تا 35 درصد چه نقش خطیر و سرنوشت ساز و به عبارتی تغییر دهنده در انتخابات را بازی می‌کنند.

مناظره‌های انتخاباتی، برنامه مستند نامزدها و حضور در برنامه‌های صدا و سیما از عوامل مؤثر برای تشخیص نامزد نهایی است. علاوه بر این خانواده، دوستان، آشنایان، همکلاسی‌ها، استادان، فرهنگیان، روحانیون، احزاب‌و... از دیگر گروه های مرجع برای این دسته از مردم برای رسیدن به نامزد نهایی‌اند.  حال اگر بخواهیم در مقام مشورت‌دهی به این جامعه هدف (25-35 درصد) برای تشخیص نامزد نهایی باشیم معیارهای زیر می‌تواند آنان را در تشخیص نامزد نهایی کمک‌کار باشد.

س 1 : سابقه مدیریت، خوش نامی، حسن شهرت، پشتکار و اراده برای کار.
س 2 : تیم و کابینه و مجموعه افرادی که در مسوولیت‌های مختلف برای همکاری به خدمت گرفته است.
س 3: برنامه جامع و کاربردی، به دور از شعارهای کلیشه‌ای و وعده‌های تحقق نیافتنی.
س 4: پایبندی عملی به ارزشهای انقلاب اسلامی و گفتمان امام و رهبری.
س 5: پیشینه و سابقه مدیریتی گذشته نامزد در میدان دادن به نیروهای انقلابی، مدیران کار بلد و جوانان، شرح صدر و پذیرش انتقادها و دیدگاه‌های مخالف و پرهیز از تخطئه منتقدان.
س 6 : خود را خادم و نوکر مردم دانستن نه ارباب آنها در عمل.

منبع: صبح نو