به گزارش دیدبان،- اسحاق جهانگیری از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری، در سال‌های اخیر بارها مخالفت خود با پرداخت یارانه نقدی ۴۵ هزار تومانی به مردم را اعلام کرده و خواستار حذف آن شده است.
در این مطلب، نمونه‌ای از سخنان جهانگیری در مخالفت با یارانه نقدی ذکر می‌شود:
اگر اکنون حکومت جدی بود برای همین یارانه ها به نظرم بسیاری از مسوولین سابق باید پاسخگو می شدند. کسی که تصمیم گرفته برخلاف قانون ۴۵ هزار تومان پرداخت کند، مردم و حکومت را این گونه گرفتار کند و امروز هم احساس می کند یک قهرمان است و بقیه که گرفتار شدند مشکل دار هستند. اینها باید مورد مواخذه قرار گیرند. علت این که چنین نمی شود، به این دلیل است که حزب وجود ندارد. مسئولیت کار را قبول نمی کند.
بیست و دوم هر ماه یکی از دغدغه های بزرگ دولت این بود که چگونه چندهزار و ۵۰۰ میلیارد تومان یارانه نقدی را تامین و پرداخت کند.
اکنون که در آستانه اجرای مرحله دوم قانون هدفمندی یارانه‌ها هستیم، مناسب دیدم ابتدا یکی از اشکالات مرحله اول را اجمالاً با هم مرور کنیم، سپس برای اجرای مرحله دوم ازشما دوستان هم کمک فکری بگیرم.
یکی از اشکالات مرحله اول عدم تعادل در منابع و مصارف بود. بودجه‌ای که می توانست صرف اشتغال و توسعه و آبادانی کشور شود، بدون هیچ برنامه سودمندی بین ۷۷ میلیون نفر توزیع شد. (این رقم بالاتر از جمعیت کشور است درحالی که تعداد قابل توجهی از افراد هم از همان ابتدا برای دریافت یارانه ثبت نام نکردند) طی این مدت کل درآمد دولت از محل اصلاح قیمت حامل‌های انرژی ۹۲ هزار میلیارد تومان بوده، در حالی که طی این بازه زمانی مبلغ ۱۳۷ هزار میلیارد تومان به عنوان یارانه توزیع شده است. خوب است بدانید که کسری این مبلغ یعنی ۴۵ هزار میلیارد تومان از خزانه دولت و بانک مرکزی برداشت شده است؛ به عبارت ساده‌تر این رقم- که ۴ برابر بودجه عمرانی کشور است- به قیمت توقف فعالیت‌های عمرانی و توسعه‌ای به بخش یارانه‌ها منتقل شده است.
این درحالی است که طبق قانون می بایست نصف رقم ۹۲ هزار میلیارد تومان نیز به بخش عمومی و تولید اختصاص داده می‌شد (یعنی ۴۶ هزارمیلیارد تومان). خوب است بدانید که این تکلیف قانونی هم انجام نشده و بخش عمومی و تولید کشور نیز از کمکی که در قانون پیش بینی شده بود، محروم گردید.
طبق قانون، دولت مکلف است که یارانه را به متقاضیان نیازمند اختصاص دهد و برای شناسایی آنها سقف درآمدی بگذارد. برخی کارشناسان، درآمد معاف از پرداخت مالیات، یعنی ماهی یک میلیون تومان (سالی ۱۲ میلیون تومان) را به عنوان سقف درآمد برای هر خانوار جهت دریافت یارانه پیشنهاد می‌کنند و برخی دیگر نیز با توجه به جمیع جهات، درآمد ماهیانه دومیلیون و پانصد هزار تومان (سالانه سی میلیون تومان )و برخی دیگر رقم هایی بین این دو را در نظر دارند. طبعاً هر قدر تعداد یارانه بگیران بیشتر شود برای تامین منابع آن باید یا قیمت حامل‌های انرژی مثل بنزین و گاز و برق و... افزایش یابد یا مقدار یارانه کمتری به افراد اختصاص داده شود.
امروز سوال من از شما دوستان این است که با توجه به مجموع شرایط، پیشنهاد شما برای سقف درآمدی یارانه بگیران چقدر است؟
به عبارت دیگر با توجه به برنامه‌های دولت برای بهبود خدمات مربوط به بهداشت و سلامت،چه سقف درآمدیی از خانوارها، باید از دریافت یارانه صرف نظر کنند؟
در شرایطی که افزایش قیمت‌ها با جهش تند میسر نیست، دولت ناچار است که از منابع تعیین شده برای رسیدگی به نیازمندان، بخش درمان و سایر بخشها بکاهد اما دولت در بررسی‌ها و مطالعات و گفتگوهایی که با صاحب نظران، نخبگان و دانشگاهیان انجام داد همه آنها معتقد بودند که بخشی از خانوارهای یارانه‌بگیر برای اداره زندگی به یارانه نیاز ندارند و باید از آنها خواهش کنیم که از دریافت یارانه نقدی انصراف دهد. دولت به این جمع‌بندی رسید که ثبت نام جدیدی انجام دهد تا متقاضیان دریافت یارانه مشخص شوند و برای تعیین نیازمندان نیز تصمیم گرفتیم به جای آنکه دولت به صورت اجباری برخی گروه‌ها را شناسایی و از دریافت یارانه حذف کند، مثل همیشه که در سختی‌ها مردم به کمک دولت آمده‌اند، صادقانه با مردم صحبت کنیم و آنها را در جریان شرایط کشور قرار دهیم و از آنها بخواهیم خودشان به کمک دولت بایند و مشکلات را حل کنند.
دولت دست یاری به سوی مردم دراز کرده و از آنها می‌خواهد که از دریافت یارانه انصراف دهند زیرا این مبلغ یارانه اگرچه رقم کوچکی است اما وقتی به تعداد زیادی جمع شود به رقم بزرگی برای دولت تبدیل می‌شود و دولت می‌تواند از این منابع در بخش‌های مورد نیاز کشور و کمک به نیازمندان استفاده کند.
از خانوارهایی که احساس می‌کنند اگر ۵ تا ۱۰ درصد از میزان درآمد آنها کاسته شود قادر هستند زندگی خود را اداره کنند خواهش می‌کنیم انصراف دهند و اگر هم خانوارهایی احساس می‌کنند با این میزان از کاهش درآمد به سختی و دشواری می‌افتند، دولت اصراری به انصراف آنها ندارد؛ چرا که ما نمی‌خواهیم مردم در مشکل و سختی قرار گیرند.
به هر میزانی که مردم از دریافت یارانه نقدی انصراف دهند، درآمد دولت به همان میزان افزایش می‌یابد و دولت قادر خواهد بود مسائل درمانی، بیمه همگانی، امنیت غذایی اقشار نیازمند و سایر بخشها را ساماندهی کرده و به بخش تولید، اشتغال و محیط زیست بیش از پیش توجه کند.
چنانچه افرادی که می خواهند متقاضی دریافت یارانه نقدی باشند، سری به بیمارستان‌ها بزنند و وضعیت نامطلوب بهداشت و درمان را ملاحظه کنند، به طور قطع از دریافت یارانه نقدی انصراف داده و دست دولت را در ارائه خدمات هر چه بهتر به بخش درمان باز خواهند گذاشت.
یارانه ها از آن داستان هایی است که وقتی مطرح می کنیم، آدم غصه اش می گیرد. به قول معروف درد انسان تازه می شود.
در سال ۱۳۹۲ ما فکر می کردیم که با دولت همراهی می شود و مردمی که نیاز ندارند خودشان از دریافت یارانه ها انصراف می دهند. حالا به دلایلی که فعلا نمی خواهم به آن بپردازم، اینطور نشد.
ما قطعاً متعهد هستیم به افرادی که می دانیم بی نیاز هستند از این منابع و نباید یارانه بگیرند، آنها را حذف کنیم. آنها را داریم حذف کنیم، حذف خواهیم کرد. ولی به نظرم یارانه ها در سال آینده حتما مساله جدی برای دولت خواهد بود. باید برای آن تدبیری بیندیشیم.
جهانگیری با اشاره به اینکه همه هم و غم دولت این است که نخبگان جامعه به مردم توصیه کنند که در فاز دوم یارانه‌ها ثبت نام نکنند، افزود: خوشبختانه بسیاری از پزشکان، هنرمندان، فرهنگیان، ورزشکاران وغیره با ارسال نامه‌های مختلف به رئیس جمهور انصراف خود را از دریافت یارانه‌ها اعلام کرده‌اند.